Unforgettable Love

Chapter 10

       Zax POV.

Masaya akong nakatingin sa mga batang naglalaro dito sa park, ngunit isang pamilyar na babae ang aking nakita. Umalis na muna ako sa aking kinaroro-onan para bumili saglit nang makakain dahil tutungo rin ang aking asawa dito to celebrate her birthday.

Mga ilang minuto lang ang inabot dahil nagsasakyan naman ako, ngunit sa di malalaman rason ay nakita ko ang babae kanina na may hinahanap kaya agad ko itong nilapitan at tinanong kung ako ba ang kaniyang hinahanap dahil ako lang ang nakatayo doon kanina.

Nagulat ako sa kaniyang sinabi na kamukha ko raw ang kaniyang minamahal, agad naman siyang umalis. Sinabihan ko pa siya na pwede namang mag-usap pa kami nang matagal ngunit ngumiti muna siya bago sinabing hindi, may kaunting kirot ang aking nararamdaman nang sinabi niya ito at noong sinabi niyang nang galing siya sa hospital.

"Why do I get worried about her? Do I know her? Do she know me?" i ask myself dahil kahit ako hindi ko na alam ang nagyayari sa akin dahil sa p*t*ng*nang nangyari sa akin.

Noong may tumawag sa 'king lalaki na sinabing kinakailangan kung pumunta sa hospital dahil naka confined raw ang aking fiance ay mas lalong nagpapagulo sa akin, bakit subrang hirap?

I have a wife now, ofcourse I love her but something is not right. Mahal ko siya pero parang may kung anong sinasabi ang aking puso na 'wag, wag mong mahalin siya' kaya hanggang ngayon ay hindi talaga buo ang aking pagmamahal sa aking asawa.

Pagkagising ko galing sa coma ay wala akong maalala kahit isa, pero may kung anong sinasabi ang aking utak na isipin mo, na para bang kailangan kung alalahanin dahil parang pagsisisihan ko kung hindi ko gagawin.

"Kailan may hindi ko iniisip na magka ganito ako, pero ito na nga nangyari na. My mom told me that Maureen is my fiance and we're going to be married if I am feeling fine, pero kahit anong isip ko kung 'yon ba ay totoo ay hindi ko pa rin malalaman dahil nga I lost all my memories. Nang sinabi ni mom  yon ay parang may mali talaga, but after all we're still married to each other. And now I want to investigate to my past, pero nakakasama ito sa aking sarili but I want to know my past. "tanging saad nang aking isip.

Habang nagtitingin ako sa paligid ay biglang yumakap sa akin ng mahigpit and knowing that hug its my wife.

We are going to celebrate her birthday in this park, in this spot, i don't know parang hindi makokompleto ang araw ko kapag hindi ako nakapunta dito.

"How are you today hon?" i ask her before I hug her back. She was so busy person, but I understand about that.

"I feel tired even its still morning, how about you my husband?" she said while smiling brightly.

"Kinda fine, lets set we need to eat now. By the way happy birthday my wife, thank you for everything and thank you for coming into my life, thank you for understanding kahit hanggang ngayon wala pa rin akong maalala sa past natin but I will remember everything, I am working on it."i said and give a kiss on her forehead.

"Thank you" she said and started eating.

Nag tagal kami doon sa park, bandang alas dos na kami umuwi, tinawagan pa siya ngunit hindi pa rin ito nagpadala kahit subrang galit na nang CEO nila.

"You need to rest now love, i don't want you to be tired." i said and hug her.

Hindi ko alam pero ngayong araw naging clingy ako sa kaniya and I smile all day.

"Okay, you need to rest too." she said and hold my hand.

"Later, i need to do something kaya kinakailangan kung umalis muna. Malalate ako mamaya so you need to eat dinner without me, okay?" i said bago umalis.

Gusto kung bumalik sa park dahil may kung anong bagay akong gustong puntahan doon, may puno doon at hindi ko pa 'yon nalalapitan kahit kailan, kaya ngayon pupuntahan ko 'yon baka may bumalik na memory kung tutungo ako sa bandang yun.

How I wish I remembered everything para naman hindi nako mahihirapan kung ano ang aking paniniwalaan.

Mga ilang minuto nalang ay nasa Park nako, ang ganda nang view pagpapalubog na ang araw. I hope kahit kunti ay may maalala ako because it can make me crazy without knowing anything.

"Nandito nako sa loob nang park, tutungo nako sa spot kung saan hindi ko pa napupuntahan at iyon ay ang malapit sa puno ng mangga." saad ko sa aking isipan.

Papalapit pa lang ako nang papalapit ay iba na ang aking nararamdaman, nakakaramdam nako nang kaba na hindi ko ma-intindihan kung bakit ako kinakabahan.

Nang hawakan ko ang puno ay may mga imahe akong nakikita, imahe nang magkasintahan, a familiar girl came up in my mind.
Pero bakit nasasaktan ako? Bakit ganito ang nararamdaman ko?

"Am I the guy? Please sino ba ako? Its driving me crazy, gusto kong bumalik ang aking mga alaala pero kailangan ganito pa. Please can someone tell who I am?! I want to know who I am, help me please." naguguluhan kung saad na tila ba para nakong baliw.

Tumutulo na rin ang aking mga luha dahil sa mga pinaggagawa ko, iyon lang naman ang alaala na bumalik pero bakit subra akong nasasaktan. Its blurred, pero nakikita ko na umiiyak ang dalaga dahil sa pag-iyak niya ay nasasaktan ako tila ba siya ay iniibig ko, pero bakit hindi ko maalala ang lahat?

I need someone to talk but no one wants to talk to me, i don't know why? Dahil mabait naman akong tao, pero ayaw nila sa akin.

"What the h*ll, Zaxrile Craige. Sino ka ba talaga? Kailangan mong maalala ang lahat, kailan!" galit kung saad sa aking sarili.

I hate it, i hate that kahit ang pamilya ko ay walang sinasabi patungkol sa akin, tinanong ko na sila pero ang sinabi lang nila ay na-aksidente ako sa sasakyan habang papunta sa date namin ni Maureen. At iyon din ang pinaniwalaan ko.

...