Unforgettable Love

Chapter 15

Ang saya nilang tingnan kanina, bakit kailangan ko pang makita ang paghahalikan nila? Ang sakit, ang sakit makitang subrang saya na niya sa iba, what about us naman?

Hindi ko alam pero parang nawawalan na ako nang pag-asang bumalik kami sa dati, iyung subrang saya namin sa buhay na meron kami. Sa mga iniisip namin about our future, about being a parents and being married, palagi naming napag-uusapan ang ganung bagay lalo na pag anniversary namin.

Pano nalang kaya ang mga 'yun? Ako nalang ba ang makakaalala nang mga masasayang araw na iyun? Gusto ko nalang bumalik sa oras na Senior High School students palang ako, kung paano kami nagkilala, kung pano siya nag confess at lalo kung pano siya mang ligaw sa akin.

That time he always brought flowers to me, also some chocolate. Hindi lang niya ibibigay na daritsuhan lang. He will sing for me  before giving those things, its like harana. He wear polo, like he was so attractived while doing those things. He wait for me, for four years. It's not too long but I see his sincerity kaya sinagot ko nalang siya sa araw na 'yun, that time is his birthday and he said it was the most special gift for him.

Ewan ko ba sa kaniya, kung bakit niya nasabi yun e ang dami na ng regalo na natatanggap pero ang pagsagot ko sa kaniya ang pinaka special, subrang hindi makatutuhanan pero 'yun talaga ang kaniyang pinapakita lalo na sa kaniyang kaarawan, he spent his day with me. We celebrated our anniversary at the same time his birthday, we feel the happiness that we can't imagined but that's how we feel while spending our day together.

After we graduated college, we decided to live together and that's the time my family abandoned me because of my pathetic decision, that's the reason why I am alone now. I don't have any contacted with them since then, I feel so sad at the same time I feel sorry for my decision. I decided to be independent pero 'yun ang nakikita nang pamilya ko, akala lang nila na hindi ko na sila kailangan dahil lang sa nakapag tapos na ako ngunit mali sila, I do need them all day.

Nga pala, nandito na ako sa hidden place namin. At napag-isipan ko na rin na magpahinga na muna dahil sa sakit at pagod na aking nararamdaman, i need to rest for now. Also, kailangan ko pang mag byahe bukas papuntang condo na nirentahan ko for 2 months. Yes, two months. Ayaw ko rin namang iwan ang apartment namin because all of our memories are inside that apartment kaya hindi madaling iwan ang lugar na iyon.

Ang lugar kung saan kami nagsimula nang bagong buhay, kung saan mas lalo naming nakilala ang bawat isa. But he doesn't change at all, kung pano niya ako trinato when we're still students ay ganun pa rin ang trato niya sa akin nang tumira kami sa iisang bahay. Even his not perfect but for me he was the man I need. Wala na sigurong makakapantay sa pagmamahal ko sa kaniya at lalong lao na wala nang makakapagpapalit sa kaniya dito sa aking puso. Ganun ko siya ka mahal, ganun siya ka importante sa buhay ko at ganun ko siya kailangan.

Sa ilang minutong pag guniguni ay nakatulog na rin ako.

(And everything went black..)
...
"Hon, please forgive me. I have no intention to hurt you, da*n I love you but why do I hurt you these much," maiiyak niyang saad habang papalit para yakapin ako ngunit ako naman ang umiiwas.

"I can't do these anymore, Zaxrile Crage Williams. Wala na akong ibang ginawa kundi umiyak at umiyak, subrang sakit na.... ang sakit-sakit makita kang may kasamay iba., akala ko ba ako lang? huh!?" mahina kung saad na may kaunting galit.

"Sinabi ko naman na wala akong intention na gawin yun, wvane. Hindi mo ba ako kayang intindihin, kahit ngayon lang please.. ako naman ang intindihin mo. I even understand you of all ylur moods swing pero bakit hindi mo kayang gawin para sa akin! huh!" galit na nitong saad ngunit makikita mo pa rin ang sakit na kaniyang nararamdaman.

" Understand? I do understand aboht you, Zax. But cheating, I can't forgive you about that. I hate cheating, Zax. And you know that!"sigaw kung wika dito, hindi niya alam kung anong sakit ang aking nararamdaman habang nakikita siyang may kahalikan sa iba.

" She's my friend, Wvane. I already told you about it! Bakit ang hirap mong paintindihin, huh! KAIBIGAN KO LANG 'YUN!!" sigaw niyang wika habang diniin pa talaga ang salitang Kaibigan lang niya iyun.

"Kaibigan? Kaibigan ba yung maghahalikan, zax?! At sa harapan ko pa talaga!, wala ka pang hiya at dinala mo pa talaga sa kwarto natin. Tang*na Zax, hindi ako tanga para di malaman ang pangbababoy niyo sa akin.!?" galit at sakit ang aking nararamdaman ngayon, ang sakit na makitang ganun ang iyong pinankamamahal.
...

Nagising nalang ako sa kakaibang panaginip na iyun, ang panaginip na parang totoo. Ewan pagka gising ko umiiyak pala ako ako, sang sakit ba naman nang panaginip na iyun.

I think I became a mistress now, his married already. Ako ang na una ngunit ako ang naging kabit sa mata nang iba.

Hindi ko siguro kaya, hindi ko kayang makita silang magkasama. I am not ready for these kind of situation of us.

Ano kaya ang mangyayari sa kaarawan niya?
Magiging masaya kaya siya pagpumunta ako?
Masasaktan na naman kaya ako nang subra?
Ano kaya ang magiging malaking surpresang magaganap sa kaarawan niya?

Some questions pop up on my mind.

I can't even imagined myself being with his family, having the presence of his family and also my enemy. Parang sa ngayon palang gusto ko nalang sumuko, gusto ko nalang na hindi pumunta pero hindi naman pwede yun. Pagod na akong maging mahina, pagod na akong masaktan pa at pagod na ako sa sitwasyon naming lahat ngayon. I need to be brave enough, bago ang kaarawan niya.

Lalong lalo na dahil sa napanaginipan ko ngayon, parang makatotohanan talaga ang panaginip na iyun. Kung mangyari man 'yun, ewan ko nalang kung anong mangyayari sa akin, pano nalang kaya ako?

It' s Saturday by the way, isang araw nalang ang kailangang lumipasat kaarawan na niya, its already birthday of my man. And the time now is 4:40 in the afternoon, subrang bilis lang nang pag takbo nang orasan.

....