DEHRİN

12.Bölüm: MAHŞER

İYİ OKUMALAR...

Bölüm Şarkıları

Senin Hakkında- Mavi Gri

Ellerim Seni Istedi- Perdenin Ardındakiler

⛓

"Film izleyelim mi?''

Bazen olmaz dediğimiz her şey bir kapının çalması sonucu bozulurdu. Umut etmek, kelime anlamı ile boş bir hayalden başka bir şey değildi. Umudun tohumları kan ve sarmaşık ile birleşse bile çıkmaz sokak hep aynı kalır, çaresizlik çanlarını dikerdi.

Benim çaresizliğim ve gücüm tam o ana denk geldi.

Ben hiçbir şeydim.

Kendimce.

Önce annesi babası tarafından hor görülmüş ardından yetimhanenin soğuk duvarlarında esareti bulmuştum.

Benim suçum neydi?

"Doğmak." Dedim kısık çıkan sesimle. Benim suçum tam olarak buydu. Yaşamak ile ölüm arasında ki o ufak çizgi intiharın ezgilerini kendine çekerdi. Küçükken her şeyin masal olduğuna inanırdım. Kendimi bir kitabın içinde prenses olarak hayal ederdim. Benim için saf kötüler bile iyiydi. Halbuki öyle bir yanılgıya düşmüştüm ki saf kötüler her zaman gerçek kötülerdi. Duvarları çekip çeviren her zaman onlardı.

Güvenim işte tam o zaman sarsılmaya yüz tutmuştu. Travma etkisi her gün üzerimde günden güne uzuyor sarmaşığın izleri gibi sarıp sarmalıyordu.

Başım dönüyordu.

Michael'ın yaptığı panzehir ya işe yarayacaktı ya da ölümün kapılarını bana aralayacaktı.
Kolumun uyuştuğunu şimdiden hissediyordum. Damardan almıştım ilacı, güçlü ve keskindi.

Hâlen zehirdi benim için. İçinde uyuşturucu vardı. Bedenimde oluşan derin dalgalanmalar birazdan kafamın uçacağının belirtisiydi.

Kahkaha attım.

Komik geliyordu artık, bu bağımlılıktan kurtulmak için bile ona ihtiyaç duyuyordum. Günahsız tohumlar gitgide artıyordu.

Ölmek varken neden yaşamayı seçmiştim bilmiyordum. Güç müydü beni hayatta tutan?

Yoksa yeşil gözlü bir yabancı mı?
Kafamın karışıklığı zihnimi yönetiyordu. Yorgundum, deli gibi yorgundum. Bedenim artık ruhumu taşıyamıyordu. Ruhumun izlerini silecek pek kimsem yoktu. Tek savaş veren yalnız birisiydim. Etrafımda kimse yoktu. Ne kadar uzaktım her şeyden.

Hayattan, aşktan ve mutluluktan...

Yavaş yavaş zehir bedenime ele geçirmiş kontrol altına almıştı. Kafamda oluşan duygu seli, zayıflığım ile mücadele ediyordu.

Gıyas Ulukan'ı düşündüm.

İlk başta hayatıma bir yalan ile girmiş, güvenimin sınırlarını zorlamıştı. Bana bir yabancıyken hayatıma bir anda düşen bomba etkisi yaratan tek adam olabilirdi.

Bir yabancıyı öpmüştüm.

İster istemez dudaklarım kıvrıldı. Tavan artık değişmişti, görüntü Gıyastı. Güzel sert çehresi tüm odamın tavanını doldurmuştu.

Zihnimde var oluyorsun yabancı.

Gözlerim yavaştan kayıyordu. Uyku üzerime hakimiyet sürdürmeye başlamıştı.