DEHRİN

13.Bölüm: MÜREKKEP

İYİ OKUMALARR...

BÖLÜM ŞARKILARI

Deniz Tekin - Kendine İyi Bak

Saudade - Yalanlar Yaralar

Çağan Şengül - Ölmek İçin

''Gitme, kal burada. Yıllar geçse dahi kal bu kalpte.''

Kader ile oyun olmazdı. Öyle bir yoldur ki dönsen de dönmesen de seni çıkmaza sürüklerdi. Sırtımda ki hançerlerin haddi hesabı yoktu.

Gözlerim kapalıydı.

Bir huzurun içine kıvrılmış uyuyordum. Derinden gelen güzel koku öyle bir içine dalmama sebep olmuştu ki kıvrıldığım yere iyice sokuldum.

Saçlarımda dolanan eller hissediyordum. Buradan hiç ayrılmak istemiyordum. Sanki burası bana cennet, uyansam cehennemi yaşayacaktım. Bu düşünce beni korkuttu. Ne zamandan beridir ona bu kadar kapılmıştım?

Kalbimin hızlandığını hissettim.
Yavaş yavaş hareketlenip harelerimi açtım. Gözlerim güneş ışığının etkisi ile kamaştı.

Aydınlıktı.

Sabah mı olmuştu?

Kafam hâlen Gıyas'ın bedenindeydi. Gözlerimi açtığımı görünce ellerini hızlı bir şekilde saçlarımdan çekti. Uyanmama üzülmüş gibi dudak kıvırdı.

''Saat kaç?" Diye sordum yavaşça doğrularak. Gözlerimi kaşıdım, güneş salonu öyle bir doldurmuştu ki gözlerimi sulandırmıştı.

Gıyas'ın kızarık gözleri kısıldı, ''En son on bir olması lazım." Dedi.

Ne! Saat on bir mi olmuştu?
Ayağa fırladım, en son ne zaman bu saate kadar uyumuştum ben ya!

Üzerimizde olan pike yere düşmüştü. Gıyas Bey'in keyfi yerindeydi. Hiç istifini bozmuyordu.

"Neden beni uyandırmadın? Adliye'ye geç kaldım, saat on iki de davam var, Gıyas.

"Çok fazla güzel uyuyordun, kıyamadım."

O an kalbimin teklediğini hissettim. Bakışlarımı ona doğru çevirdim. Sacları dağınık, hacimli kasları düz bir haldeydi. Dudakları şişmişti, o da yeni uyanmış olmalıydı. Fazla yakışıklı gözüküyordu ama...

Kendime gelmeliydim.

"Bu yüzden işe geç kaldım ama neyse ben hazırlanmaya gidiyorum, sende toparlan işine gücüne git." Dedim. Benim bunu dememle yüzü asıldı.

"Bu seni son görüşüm göreve gidicem, kaç hafta olur bilmiyorum buraya dönüşüm. O yüzden seninle vakit geçirdim dün." Dedi. Bunu demesiyle ister istemez benim de suratım asıldı.

Ne yani Gıyas'ı hiç göremeyecek miydim?

"Peki nereye gidiyorsun?" Diye sordum.

"Sınıra; karışık oralar biliyorsun ki, ayrıca bir binbaşı olduğumu unuttun sanırım."

Hemen atlayıp iğneleyici sesimle "Hiç unutur muyum? Çok güzel bir şekilde öğrettin." Dedim geçmişe gönderme yaparak. Bu cümlemden hoşlanmamış olacak ki yüzünü buruşturup arkasını döndü.

Yere düşen pikeyi alıp güzelce katladı.

Derin bir nefes aldım ve koşa koşa salondan çıktım.