Meva Nefes, ünlü Nefes ailesinin en büyük kızı olmasının yanında 'Sırılsıklam satırlar' kullanıcı adıyla yazan, anonim bir yazardır. Bir gün kitaplarından birini yazarken öldürülen Meva, kendini yazdığı kitabın içinde bulur. Yedi krallıktan oluşan b...
Selamm! Umarım hepiniz iyisinizdir, kitabı özlediğinizi biliyorum o yüzden çok tutmayacağım sizi ama sadece ufak bir ricada bulunacağım, lütfen yorum yaparken kitabı yazanın ben olduğunu unutmayalım ve birbirimize karşı saygımızı koruyalım. Kötü yorum da eleştiri de kaldıramayan biri değilim fakat emeğe saygısızlık gerçekten hiç hoş değil. Elimdeki bölümler tükendiği için yazdıkça paylaşıyorum artık, ki bu sekteye uğrayabiliyor çünkü her birimizin bir özel hayatı var. Anlayışınız için teşekkür ederim❤️🩹
Yıldızımıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayalım, iyi okumalar dilerim!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sırılsıklam Satırlar, 12. Bölüm: Bitti Rüya.
Hayatım boyunca paranın da gücün de doruk noktalarını görmüştüm. Çünkü Nefes ailesinin kızıydım. O çok konuşulan, birçok kurumsal şirketin sahibi ailenin medyanın önünde olan kızıydım.
Babam, Nefes soyisminin varisiydi. Şirketin başına geçecek kişi olduğu en başından beri belliymiş mesela. O ve kuracağı aile Nefes ailesinin yaşayan yüzleri olacakmış. Babam ne kadar bahsetmese de hepimiz biliyorduk ki, dedemin babamdan her konuda deli gibi beklentisi vardı. Aşk konusunda bile. 'Doğru insana' aşık olacağına bile inanıyordu bana kalırsa. Annemse dedem için hiçbir zaman doğru insan olamamıştı. Zamanında oyunculuk da modellik de yapmıştı. Çalkantılı ilişkileri olmuştu. Fazla magazineldi. Nefes ailesine yakıştıramamıştı annemi. Eksik bulmuştu.
Fakat aşk öyle fazla bir şeydi ki, denkleme girdiği an tüm eksikleri kaybediyordu.
Babam dedeme ve soyadına rağmen annemle evlenmişti. Değişeceğini düşünmüş müydü hiç bilmiyordum ama annem modellik yapmaya devam etmiş, hatta bazenleri beni de peşinden sürüklemişti. Babamla bu konu hakkında birkaç kez tartıştıklarını duysam da annemin karşısında durabilecek kimseyi tanımıyordum. Bir şeyi istiyorsa, mutlaka alırdı. Değil babam, kimse karşında duramazdı. Annem kaderine bir ortak yaratmış ismini de kulağına kendi fısıldamıştı.
Meva Nefes'i doğurmuştu.
Babasının şirketi için işletme okuyan, küçüklüğünden beri takım elbiseli insanlar ve toplantılar gören bir öğrenci, annesinin izinden gidip modellik yapan bir kadın olmuştum. Kendi izlerinden gidecek birini dünyaya getirmişlerdi ama kızları getirdikleri dünyada tamamen kaybolmuştu. Annesinin yolunu mu babasının yolunu mu izlemesi gerektiğini asla bilememişti. Tek bildiği ikisinin de onu mutlu etmeyeceğini hissetmesiydi. Başka bir şey olmak, başka bir şey yapmak istiyordu.
Ama cesareti yoktu.
Sonra o kız fark etti ki ne kadar güçlü olursan ol, ne kadar paran olursa olsun cesaretin yoksa hiçbir şeyin yok demekti. Benim hiçbir şeyim yoktu. Annemin mi babamın mı yolundan gideceğime karar verememiş en sonu da kaybolmuştum. Bir ömrü, boşuna, mutsuz geçirmiştim.
