Bölüm şarkısı •Teoman•
~ Sevgi Anlaşmak Değildir~
________________ ______________Yazardan~
Baran asla rahat edemiyordu şu an saat gecenin bilmem kaçıydı herkes çoktan uyumuştu ama o bir türlü uyuyamıyordu. Mesleğin verdiği iç güdü diye düşündü Baran. Her doktorda olduğu gibi hasta birisini görünce iyileştirmeden duramazdı o.
Ama meslek hayatı boyunca asla hasta ayırt etmeyen Baran ilk defa hasta ayırt etmişti. Bunun ağırlığı altında ezilirken daha fazla dayanamadı ve kalkıp evin yan tarafınaki müştemilatta kalan Nurgül ablayı aradı ve Arya'nın ateşini tekrar ölçmesini istedi.O sırada Arya'nın durumu iyileşmek yerine daha da kötüye gitmişti. Yatağında yatarken bile dayanamıyordu. Kısa bir süre sonra Nurgül abla gelip Arya'nın ateşini ölçtü ve gördüğü rakamla gözleri şokla açıldı. Hemen koşarak Baran'ın odasına daldı ve elindeki dereceği ona verdi.
Baran'ın içini büyük bir acı kapladı o an. Eğer tebeşir tozu içmiş olsaydı çoktan düşmesi gereken ateşi daha da artmış 40'a yaklaşmıştı.
Ama yine de oraya gidip ona bakmayı kendine, gururuna yediremeyip bir doktor arkadaşını aradı.
Oysaki Arya bütün gururunu,karakterini, onurunu hiçe sayarak hâla burada çabalamıyor muydu?
İşte olay da burada başlıyordu, aralarındaki bu fark uçurumlar kadar büyük bir etki yaratacağını bileseler böyle
davranırlar mıydı?Çok geçmeden Baran'ın arkadaşı Toprak, eve gelmiş Arya'nın yanına çıkmıştı.
Ama Baran gitmemişti. Gitseydi bile Arya gözünü açıp ona bakamayacak kadar hastaydı. Bunu tahmin ediyordu fakat içinden, derinden bir dürtü buna engel oluyordu adeta.Toprak bu evde neden birisinin çatı katında kaldığını sorgularken
içeri girmesiyle
şok üstüne şoka girdi.İçerisi kelimenin tam anlamıyla berbattı. Eskimiş ve soğuk bir zemin, üzerinde üniversite hazırlık kitapları bulunan bir çamaşır makinesi, tek kelimeyle mükemmel bir gökyüzü resmi çizilmiş tavan, ne olduğu belli olmayan bir yatak ve yatağın üzerinde hareketsiz yatan dünya güzeli bir kız.
"Hastalıktan çökmüş yüzüyle bile bu kadar güzelse normal hâli nasıldır acaba?" diye geçirdi Toprak içinden.
Sonra silkelenip kendine geldi ve hemen bu küçük kızı iyileştirmeye çalıştı.Kızın ateşi çok fazlaydı hemen ateş düşürücü serum yaptı koluna.
Ama geç farkettiği birşey vardı. Oda buz gibiydi bu odada hasta olmamak mümkün değildi ki.
Kız uyanmadan gidip birşey yapmak istemedi ve bir süre daha ateşini düşürmeye çalıştı.
Arya'dan~
Gözlerimi açtığımda hâla eski yerimde olduğumu farkettim. Ama farklı olan birşey vardı. Karşımda abimgil kadar olmasa da ultra yakışıklı, sarı saçlı ela gözlü bir adam vardı.
"Selam ben Toprak, sen kötüleşince beni çağırdılar. Nasılsın daha iyi misin? Ateşin biraz düştü ama hâla var" dedi.
Aklıma gelen şarkıyı bir kenara atarak Toprak'ın sorusunu cevapladım.
" İ-iyiyim" dedim, sesim çattallaşmış ve ben iyi değilim diye bağırıyordu resmen."Neden bu odada kalıyorsun ve kimsin, diye sorsam ayıp etmiş olur muyum?" Diye sordu. Kibar şey seni hshx
"Ben Barutçuların kızıyım." Dedim belkide asla inanmayacak olan adama.
"Neden burada kalıyorsun senin el üstünde tutulmam gerek miyormu?" Diye sordu
Anlatsa mıydım acaba bence gerek yoktu ya."Sana ne !?!" Dedim başımı ona ters tarafa çevirirken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARININ KIRIKLIĞI
Teen Fiction"Onları bekliyorsun biliyorum. Gözlerinin içine bakıp 'Korkma, biz buradayız' demelerini bekliyorsun. Sonra uzun uzun çektiğin acılardan söz etmek ve yüzünde utangaç bir kızarıklık oluşturan hikayelerinden bahsetmek istiyorsun. Onları uzun süredir...