Bölüm şarkısı • Mavi gri
~Dünyanın En Güzel Kızı~•
_____________________________Bulut'tan çıkıp eve doğru gidiyordum. Birlikte güzel vakit geçirmiştik. Uzun zaman sonra ilk defa eğlendiğimi hissediyordum.
Şimdi de asla gitmek istemediğim evime* gidiyordum. Son olaylardan sonra iyice soğuduğumu hissediyordum. Son 4-5 ayım kaldığı söylenirken ben nelerle uğraşıyordum. Bugün Toprak'la kontrole gidecektik. O günden sonra pek fazla konuşmamıştım Toprak'la ama kontrol günüm olduğunu öğrenince benimle gelmek istedi ama hemen güvenmemem lazımdı ancak tabikide Baran'ın arkadaşı olması onu biraz daha güvenilir yapıyordu. Saat gecenin on ikisiydi. Korkmuyorum desem yalan olurdu ama bu saate kadar beklemek zorundaydım yoksa
o kızı görme ihtimalim
yüksekti ve ben buna
dayanabilir miydim bilmiyorum. İnşallah gitmişlerdir. Zaten saat gece yarısı olmuştu gitmişlerdir heralde.Zile bastım. Anaaa bu saatte yardımcılar kalmazdı ki. Hihh ben bir de zile bastım. İnşallah adam akıllı biri açar. Onur yok mu o falan açsın yia n'olurr. Kaçabiliyor muyum? Evet evet kaçam aynen hadi!
Kapı açıldı.Tam zamanı knk iki saniye geç açsan birşey yoktu. Veeee tabikide kapıyı açan o şanslı kişiii.
Beni herşeyden çok seven canım babacım(!)İçeri girdim. Kafamı çevirip bakmadım bile. Asla umrumda değilsiniz knk.
-hawli jojuk senii-"Neredeydin?" diye sordu. Sesi hesap sormaktan çok merak doluydu.
"Sizin saçmalıklarınızdan uzak herhangi bir yerde." dedim.
"Bak Arya, o gördüklerinin bir açıklaması-""Biliyor musun gerçekten hiçbir şey duymak istemiyorum. Ne halin varsa gör daha da bana Arya falan deme" dedim ve merdivenlere yöneldim.
Kolumdan tutarak gitmemi engelledi. Eli sıkı değildi ama bırakacak
kadar da değildi.Harika ya gerçekten harika.
Babamla en uzun konuşmamızın bu olduğuna inanamıyorum."Arya bak gerçekten amacım fark-"
"Senin amacın ne biliyor musun? Senin tek amacın tek kızını da kendinden nefret ettirmek. Diyelim ki ben dolandırıcıyım tamam mı ben sahtekarım. Ama ya o 6 yaşındaki küçük Arya. Ona bunu nasıl yapabildin? Hiç mi yüreğin sızlamadı, hiç mi için acımadı onun yerine başka birini koyarken. Sen nasıl bir babasın ki gözümün içine baka baka ona kızım diyebildin. YAZIKLAR OLSUN YAZIKLAR OLSUN!" dedim. Tam yukarı çıkacaktım ki merdivende sıralanmış ailemin diğer üyelerini gördüm. Öylece bize bakıyorlardı. "Hepinize yazıklar olsun hepinize" dedim. Sesim kedi gibi çıkmıştı. Niye öyle çıktı lan bir vurgu-tonlama dersi almam lazım galiba.
Aralarından geçip odama çıktım. Ne zamandır öttüğünü bilmediğim saatimle yine baş başa kalmıştık işte.
İlaçlarımı alıp yatağıma girdim ve kendimi uykuya teslim ettim.
_________Sabah uyandığımda saat sabah on birdi. Bugün cumartesi olduğundan bu kadar yatmıştım. Alt kattaki banyoya girmek için aşağıya indiğim sırada Ediz odasından çıkıyordu. Görmemezlikten geldim. O da birşey dememişti.
Vay be böyle mi olacaktık biz
Oysa ben çok başka hayal etmiştim. Sabah beni uyandırmaya geleceklerdi, ben uyanmayınca öpücüklere boğacaklardı beni, günaydın diyecek sarılacaktık birbirimize, aslında biz çok güzel bir aile olacaktık. Ne olmuştu da aynı evin içinde yabancı olmuştuk birbirimize.Lavobodan çıkıp odama geri döndüm. Üzerime dün Nisa'dan aldığım mavi bir kot pantolon ve boğazlı krem rengi bir kazak giydim. Şişme montumu da alıp aşağıya indim. Herkes kapıdaydı galiba işe gideceklerdi ama neden bu saate kadar beklemişlerdi ki
Ayakkabının sesiyle herkes bana döndü. Kimsenin yüzüne bakmamaya çalışıp evden çıktım. Kahvaltıyı Toprak'la yapardım zaten.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARININ KIRIKLIĞI
Teen Fiction"Onları bekliyorsun biliyorum. Gözlerinin içine bakıp 'Korkma, biz buradayız' demelerini bekliyorsun. Sonra uzun uzun çektiğin acılardan söz etmek ve yüzünde utangaç bir kızarıklık oluşturan hikayelerinden bahsetmek istiyorsun. Onları uzun süredir...