Love of My Life · Queen fanfiction

Wielkanoc

— Siema — Roger wbił mi do mieszkania. Z buta. Dosłownie. — dziś są jakieś tam święta, co nie? Nie wiem, bo ludzie uznają rock za satanistyczną muzykę... Dlatego nie mieszam się w temat religijny.

— Rozumiem. — pokiwał głową Brian. — I tak, dziś jest Wielkanoc. DEACYYY NIE MA DZISIAJ TOSTÓÓW!! ZNACZY SĄ, ALE PÓŹNIEJ

— Chryste Panie, co się drzesz — zaśmiałem się. — chcecie dostać w ryj wodą? Nie ma sprawy.

Usłyszeliśmy dzwonek do drzwi. Przypomniałem sobie, że dosłownie 2 sekundy temu John poszedł gdzieś. No cóż, typowe.
Zaraz muszę tą patologię zmusić na życzenia. Wcześniej wspomniany tosto-żerca będzie pewnie życzył dużo tostów, ten alkoholik flaszeczkę, jedynie Bri jest normalny. Bez urazy.

— DARLINGS, BOŻE — w tym momencie współczuję moim sąsiadom, jeżeli jeszcze się nie wyprowadzili. — POMOCY, FIRANKA MI SIĘ PALI.

— Ale ty masz zasłony...

— CO, ZA SŁONY TEN BARSZCZ? — zrobiłem rozbawioną minę. Ta, nie znam się na żartach. Dlatego lubię Deacona za śmieszne miny.

— Zaraz na zawał zejdę — niebieskooki zturlał się z kanapy, rozwalił sobie ryj, po czym na spokojnie napił się wódki.

— JAPIERDOLE ODDAWAJ. ALBO NIE, BRI, ZMUŚ GO DO WYPROWADZKI POZA KRAJ. NIECH DO ROSJI POJEDZIE.

Zapadła głupia cisza, jedynie echo zostało po tej ironicznej wypowiedzi. Całe życie z wariatami. A nie, to ja mówiłem...

— Pora na życzenia, najpierw Deacy. TOST, DO NOGI.

— Eee... Dużo tostów życzę.

— To było do przewidzenia. — uśmiechnąłem się, po czym wskazałem na dzikiego Meddowsika. — no, dajesz.

— Czekaj, to w końcu jakie dziś święto? A, dobra. No to... Flaszeczki po tanioszcze, ładnych blondynek, i żeby kasy na nowe auta nie zbrakło.

— Brian, loczku nasz ukochany, jedyny normalny człowiek w tym pomieszczeniu.

— Przede wszystkim sukcesów, żeby żona mordy nie darła i smacznego jajka.

— Mądrze.

Wesołych Świąt Wielkanocnych, tak jak powiedział Bri — żeby żona mordy nie darła. Dziękuję, do widzenia. TA WODA JEST MOKRA!