BİLEKLİK

19. BÖLÜM: TECRÜBE

19. Bölüm
*Sen, ben, o."

Uyandım. Titreyen bedenim nefes alışımı zorlaştırıyordu. Etrafıma birkaç kez bakıp ayağa kalktım. Bembeyaz bir gökyüzü vardı dışarıda. Camın kenarına doğru yürüdüm. Nerede olduğumu bilmiyordum. O sırada arkamdan bir el kolumu tuttu. Hızlıca arkamı dönüp kendimi geri çektim. Maskeli bir adam beni tutuyordu. Sadece gözleri gözüküyordu. Derin kahverengi gözleri ve uysal bakışı... eli ile maskesini indirdi. "Ben Efe, Serra. Korkmana gerek yok. Yeni evimizi beğendin mi ?"dedi. Şaşkınlıkla etrafıma baktım. Hala titriyordum. Efe eliyle çenemden tutup yüzümü kendine çevirdi. "Sevgilim, iyi misin ?"dedi. Her cümlesi kulaklarımda yankılanıyordu. Elimi tutup beni odadan çıkardı. Bir anda tüm arkadaşlarım karşımda belirdi. Lale, Ekin, Toprak, Mavi hatta annem bile. Fakat Gece yoktu. Gözüm onu arıyordu. Etraf düğün salonu gibi süslenmişti. Misafirler oturmuş ve bizi bekliyorlardı. Efe bana bakıp "Hadi sevgilim, evleniyoruz."dedi. Üstümdeki gelinliği gösterdi. Şaşkınlıkla "Hayır, hayır benim bir sevgilim var."diye sayıklamaya başladım. Kalp atışımın sesi bütün salonda yankılanıyordu. Nefesim kesiliyordu. Salon kapısının tekmelenmesiyle tüm dikkatler kapıya kesildi. Kapıyı kırıp girmeye çalışan biri vardı. Efe beni kollarımdan tutup kenara çekti. "Gözlerini kapat."dedi. Fakat kapatmadım. Kapı sonunda kırıldı. İçeri Gece girdi. Kocaman siyah bir atın üzerindeydi. Tüm salon ayaklandı. Annem bana doğru koşuşturuyordu. Herkes çığlık atıyordu. Gözlerimi tekrar Gece'ye çevirdim. Atın üstünden inip koşarak Efe'ye doğru ilerliyordu. Elinde kocaman bir hançer vardı. Efe'yi kollarından tutup kalbinin tam ortasına o hançeri sapladı. Yere kan yerine siyah bir sıvı dökülmeye başladı. Nefes almak gittikçe zorlaşıyordu. O sırada annem yanıma ulaşmayı başardı. Üstümdeki gelinliği gösterip ağlıyordu. Ne olduğunu anlamayıp üstüme baktım. Gelinlik kan içindeydi. Ellerim, kollarım, her tarafım kana bulanmıştı. Annem beni geriye çekti. Önüme siper olur gibi eğildi. Gece Efe'yi öldürdükten sonra bana doğru döndü. Atın boynundaki halatı Efe'nin kalbinin ortasındaki koskocaman hançere bağladı. Elinde takılı olan kanlı siyah eldivenleri çıkardı. Hafif bir tebessümle bana yaklaştı. Annem beni geriye çekti. Sanki beni ondan koruyordu. Fakat bunu istemiyordum. Ellerimle annemi ittim. Annem "Kızıma yaklaşma, hayır !"diye bağırdı. Gece ile aramızda yaklaşık bir metre vardı. Olduğu yerde durdu. Dizlerinin üstüne çöktü. Annem hala onu benden uzak tutmaya çalışıyordu. Kendime gelip ayağa kalktım. Gece'ye doğru yürüdüm. Gülümsüyordu. Ben de dizlerimin üstüne çöküp ellerimi yüzüne götürdüm. Ellerimi daha sonra kalbine doğru yerleştirdim. Kalp atışlarını hissedemiyordum. "Gece, Gece iyi misin ?"diye sayıklamaya başladım. "Seni seviyorum."dedi ve gözlerini kapattı. Başı yavaşça dizlerime düştü. "Hayır, hayır !"diye bağırmaya başladım. Gece ellerimde ölüyordu. Kafamı kaldırıp karşıya baktım. At yerinde değildi. Hançer yerde öylece duruyordu. O sırada arkamdan gelen sesle kafamı çevirdim. Efe elinde kan içindeki bir şeyi tutuyordu. Gözlerimi silip tekrar baktım. O Gece'nin kalbiydi. Kötü bir gülüş ve acımasız bakışlarla bana yaklaştı. Arkasından bıçağını çıkartarak "Seni seviyorum."dedi ve bıçağı kalbime sapladı.

...

Çığlık atarak ter içinde uyandım. Nefes nefeseydim. Ellerimi kalbime götürüp sakinleşmeye çalıştım. Sesi duyunca Ekin de odaya geldi. "İyi misin Serra ? Kabus mu gördün ?"dedi. Başımı sallayıp "G-gördüm."dedim. "Ay kızım çok terlemişsin. Kıyamam. Sakin ol geçti."dedi. Başımı sallayıp komidinin üzerinde duran şişeden su içtim. Biraz daha iyiydim.

"İyiyim Ekin. Sağol. Sen çık ben üstümü değiştirip geliyorum."dedim.

"Ama daha kabusu anlatacaksın."dedi.

"Ekin lütfen."dedim.

Omuz silkip yatakta oturmaya devam etti. İnat yapmadım ve anlatmaya karar verdim. Her ayrıntıyı unutmadan hızlıca anlattım. Ekin ağzı açık bir şekilde anlattıklarımı dinliyordu. Yaklaşık on dakika sonra her şeyi anlatmıştım. Ekin birkaç dakika duraksadı. Yüzü düşmüştü.