BİLEKLİK

6. BÖLÜM: TERAS

6.Bölüm
*Yıldızlardan daha uzaksın.*

Dans sonrası hala içimdeki o kelebekler uçmaya devam ediyordu. Gece'nin gözleri, belimi tutması asla aklımdan çıkmıyordu. Sanırım bu gece bana uyku yoktu. Bunları düşünmekten uyuyamazdım. Lale, dans bittikten sonra yanıma geldi. Bana bazı fotoğrafları gösterdi. Gece ve benim dans ettiğimiz fotoğraflar çoktan sosyal medyada yayılmıştı. Ünlü Karanlık şirketinin CEO'su Serra Can sevgilisi Gece ile dans ederken yakalandı. Şaka mıydı bu ? Şimdiden bu kadar saçma haberler çıkacağını tahmin etmemiştim. Sosyal medya hesaplarıma mesajlar yağıyordu. Herkes Gece'nin sevgilim olup olmadığını soruyordu. Çok sinirlenmiştim. Ya bu başarımı ve işimi etkilerse diye düşünürken yanıma Gece geldi.

"Haberlerden haberin var mı ?"

"Evet şunlara bak. Rezil oldum herkese."dedim telefondaki fotoğrafları göstererek.

"Gerçekten rezil olduğunu mu düşünüyorsun ?"dedi üzgün bir şekilde.

"Evet. Şuna baksana. Birkaç güne Serra Can hamile haberleri de eklenir bunlara."dedim sinirli bir şekilde.

"Demek benimle dans etmek rezillikti."dedi gözlerime bakarak.

"N-ne hayır Gece dur yanlış anladın."

Gece yanımdan ayrılıp hızlı adımlarla eve girdi. Ah aptal Serra. Ne dediğimi bilmeden çocuğa neler dedim. Kendime söylene söylene Gece'nin arkasından gittim. Ev çok karanlıktı. Işıkların yerini bulamıyordum. Telefonumun ışığıyla tuşu aramaya karar verdim. Lambaları açıp sessizce yukarı çıktım. Gitse gitse odasına gider diye düşündüm. Merdivenlerden çıktığımda sert bir şekilde kapanan kapı seslerini duymaya başladım. Üst kata çıktım ve Gece'nin odasına doğru ilerledim. Kapısı kapalıydı. Biraz daha kapıya yaklaştım ve yavaşça açtım. Gece odada değildi. Odaya girdim. Biraz etrafa baktıktan sonra terasın orda oturan, sigarasını yakmış birini gördüm. Bu Gece idi. Terasın kapısını açtım. Sesi duymasına rağmen yüzüme bakmıyordu. Terasın manzarasına kilitlenmişti. Sigarasını içiyordu. Yanına oturmaya karar verdim. Yavaşça yanına oturdum. Gece dedim sessizce. Beni görmezden geliyordu. Elimle sigarasını elinden aldım. Bir anda bana baktı.

"Ver şunu."dedi sinirli bir şekilde.

"Benle konuşana kadar bunlar benim."dedim sigara kutusunu elime alarak.

"Serra ver şunu."dedi ısrar ederek.

Sigarayı ağzıma götürerek başımı salladım. Derin bir iç çekti ve başını tekrar dışarıya çevirdi. Bana çok kızgın olduğu belliydi. Ama konu iş olunca akan sular duruyordu benim için. Bunu bilmiyordu. Sigarayı yere attım ve topuğum ile ezdim. Ne diyeceğimi bilmiyordum. Özür dilemek bir şeyi değiştirmezdi. Ama bir şey de kaybettirmezdi. Sessizce yanına yaklaştım. Özür dilerim dedim. Fakat tepki göstermemişti.
Daha sonra konuşmaya başladım.

"İş. Ben bir işkolik olabilirim Gece. Bunu sen de biliyorsun. Konu kariyerim olunca benim için akan sular duruyor. Düşünmeden ağzıma geleni söyleyebiliyorum işte. Demin olduğu gibi. Ama sen de empati kurmaya çalışsana. Hayatımdaki tek şey işim. Onu da saçma bir haber yüzünden kaybetmek istemiyorum."

"Hh..iş iş iş. Her şey iş mi Serra ?"dedi yüzüme sertçe bakarak.

"Benim için evet."dedim gururlu bir şekilde.

Yüzüme baktı ve dalga geçer gibi kahkaha attı. Yüzüme tükürecek gibi bakıyordu. Evet haklıydı. Ben bir salaktım. Saçma saçma konuşuyordum. İçten içe kendimle tartışırken bir anda Gece ayağa kalktı. Kollarını birbirine bağladı ve terasın ilerisine doğru yürüdü.