The Minxes Series Book One: Asking for the Moon

Chapter Thirty four

Agad siyang hinila ni Erlind paglabas ng den. Hila hila siya nito palabas ng bahay papunta sa isa sa mga cottages sa dalampasigan. Hindi na ito nakatiis.

"Well? What did your parents say?"

"They want to meet Xavier over a formal dinner." Tipid niyang sagot.

Isang singhap ang pinakawalan nito. "So legal na kayo?"

Tumango siya.

"No one got angry?"

She sighed. "Kuya Joaquin was angry."

"Well that's understandable." Kibit balikat nitong sagot.

Ginawaran niya ng isang masamang tingin si Erlind.

"Hey, try to put yourself in his perspective kaya." Argumento nito. "Nagkakilala na sila ni Xavier sa US, tapos di man lang niya pinaalam sa kuya mo na liligawan ka niya? Sino ba namang hindi maiinis doon?"

"Kung ako ang nasa katayuan ni kuya, irerespeto ko ang desisyon ng kapatid ko dahil alam kong nasa tamang edad na siya at kaya na niya ang sarili niya." She bite back.

Umiling si Erlind. "You know you will always be his little sister, Sesha. Isa pa, concern lang iyon sayo."

She released an exasperated sigh. "Which is unecessary! Hindi na ako bata. Alam ko na kung ano ang tama sa mali!"

Erlind raised one brow at her, "As a living witness to the things that you can do for love? I must say your brother has all the right reasons to be overprotective, Sesha." She said in a mocking tone.

She pursed her lips in annoyance. Isang masamang tingin ang iginawad niya dito. "Stop mocking me."

"I'm not." Natatawang sagot nito. "I'm just stating facts."

"I've already outgrown my reckless behavior, Erlind." Depensa niya.

"And that remains to be seen, my friend. Malay mo, hindi ko pa pala nakikita ang hangganan ng kaya mong gawin sa ngalan ng pag-ibig."

"Kaibigan ba talaga kita?!" Asik niya.

She laughed at her annoyed face. "Of course I'm your bestfriend. Kaya ko nga sinasabi ang lahat ng ito sa iyo, hindi ba?"

Nagpapadyak siya sa buhanginan.

Erlind just rolled her eyes at her action. "Very mature, Sesha." Iiling iling na tuya nito.

She groaned in frustration.

"So, babalik ka talaga ng US?" Pagiiba nito ng usapan.

"Ano pa ba? Nandoon ang buhay ko. Wala dito."

"Don't talk like that, Sesha." Suway nito. "Kung alam ko lang kung gaano ka masasaktan kay Atticus ay sana pala, hindi ko na in-encourage ang pagkagusto mo sa kanya dati. Di sana hindi ko naririnig mula sayo ngayon na para bang ito na ang huling beses na uuwi ka dito sa Pilipinas."

She bit the insides of her cheek. Guilt filled her to the brim. Kasi alam niya sa sarili niya na may posibilidad na kapag umalis siya, baka hindi na siya bumalik.

"Don't be silly, Erlind."

She sighed then looked at the shore ahead. "I guess..."

Isang halakhak ang nagpatuon ng pansin nila sa di kalayuan. Sina Kristella, Chantal at Atticus ang naroon. Abalang nagkwekwentuhan habang naglalakad. Tumigil si Kristella upang pagtabihin si Atticus at Chantal. Hawak hawak ang camera, kinuhanan nito ng letrato ang dalawa habang nakasandal ang ulo ni Chantal sa balikat ni Atticus.

They looked like a couple. A very sweet, very perfect couple.

Bagay sila.

Atticus is finely built with tall heightc broad shoulders, and toned muscles. What else? God paired those perfect attributes with high cheekbones, perfectly thin lips and a chiseled jaw. Not to mention those pair of eyes that could rival the alluring deep blue see. Any woman will drown in those eyes, willingly.