The Minxes Series Book One: Asking for the Moon

Chapter Forty one

It was the worst lunch she have ever experienced.

Tahimik ang hapag kainan. Maliban doo'y ramdam niyang tila nagtatantiyahan ang dalawang lalaking nakaupo sa magkabilang gilid niya. She felt the tension between Atticus and Xavier from the moment they saw each other. It was so thick she could cut it with a knife.

Tumikhim si mommy ng mapansin ang tensyon.

"So, Xavier... what a lovely surprise to have you here. Kamusta ang biyahe?"

"Okay lang naman po, tita." Magalang na sagot ni Xavier kay mommy. "Nakapagpahinga naman po ako sa biyahe."

Sumimangot siya. Anong okay? Sure siyang katatapos lang nitong mag-duty ng araw ng flight nito. She wasn't even sure how he managed to request for a one week vacation. Paniguradong short staffed ang hospital ngayon. But nevertheless, she's thankful that he's here. Pakiramdam niya, may kakampi na ulit siya... may makakaintindi na sa kanya... may magtatanggol na sa kanya.

"Ang lola at kapatid mo, nagkita kita na kayo?" Tanong naman ni Daddy na ikinailing ni Xavier.

"Hindi pa po, tito. I came here straight from the airport."

Napatango tango lang si dad. Feeling niya pa nga may kahulugan ang bahagya nitong pagngiti at paglingon sa gawi ni Atticus ng marinig ang sagot ni Xavier.

Nawala kay dad ang tingin ko ng bahagyang dumukwang si Xavier upang tanggalin sa aking pinggan ang mga carrots na nadoon. Awtomatikong inilapit ko ang pinggan dito at hinayaan itong kunin ang gulay. Kapalit niyon ang dalawang pirasong patatas na nasa pinggan nito. He knows how much she likes potatoes. She smiled. She murmured her 'thanks'.

Muli niyang inayos ang pinggan at ipagpapatuloy na sana ang pagkain ng mapansing sa kanya nakatutok ang atensyon ng lahat. Takang taka siyang nag-angat ng tingin and there, she found her parents and her brother staring back at her. Tumikhim si daddy bago ipinagpatuloy ang pagkain. Her mom had that mischievous smirk on her face while her brother... well, he wasn't looking at her.

As if on instinct, kusang lumingon ang mga mata niya kung saan ito nakatingin— kay Atticus na sa kanya din ngayon seryosong nakatingin.

She immediately stiffened in her seat at the way he was looking at her. Napalunok siya, akma siyang babaling sana sa iba ng mabilis nitong hawakan ang hita niya. Tuluyan siyang nanigas ng paglandasin nito ang palad paitaas.

What the...!!! Awtomatikong bumaba sa ilalim ng mesa ang kamay niya upang pigilan ito. She threw him a glare which he just answered with a challenging look. As if to say, "come on, reprimand me. I dare you".

She gritted her teeth then tried to remove his hand on her thigh but to no avail. If anything, mas umangat pa ang kamay nito sa kanyang hita. At ang tinamaan ng magaling, he just resumed eating na parang wala lang. As if he's not harassing her under the damn table!

Malakas niyang pinisil ang kamay nito upang tumigil iyon. Nakahinga siya ng maluwag ng sumunod ito. But that meant her hand must stay there, sapo sapo ang palad nito para masigurong hindi iyon gumalaw.

Hindi na maipinta ang mukha niya. Ang kumag, ngumisi lang at kontentong ipinagpatuloy ang pagkain. Hindi niya alam kung papaano ito nakakakain gamit lamang ang kaliwang kamay.

"So Xavier, ilang araw ka dito bago bumalik sa US?"

Mabilis niyang ibinaling ang atensyon sa kapatid.

"Two weeks..." Tumingin si Xavier sa kanya bago nagpatuloy. "Or maybe less... Depende."

Binigyan niya ng makahulugang tingin si Xavier. Her eyes telling him to stop this conversation. He just shrugged.