yazı,tura <MINSUNG>

"her şey geçicidir Jisung"

BAYRAM GELİYORRRRRRR😭😘🤭😍🤙💗😎💙🌚🙂🤍😏🐤🛐💕🐥💞💋💌🤎🖤💟❣️💘💜💅♥️💖💓🫀🥲

---

"LAN?! İYİ MİSİN?!" diyip hemen önüne geçtim. "He iyiyim amk. Bı de soruyon mu."
"Napayım mk"
"Ya tamam sus ben uyicam" diyip yere uzandı. E bunun sadece eli kanıyor niye alkol almış gibi davranıyor. "Salak mısın oğlum kalk ya!" Diye söylenirken onu dürtüyordum. "Ya sal yağ!!!" Diye kolumu ittiriyordu ve bir yandan da uyumayı çalışıyordu. Işık bazen gidiyor bazen geliyordu. Işık gittiği zaman Sincap çocuk hareketlenmeye başlıyor ve nefes alış verişi hızlanıyordu.

"Cidden uyican mı?"

"Hıı hı" diyip kollarını başının altına koyup yastık yaptı.

"Uyicana buradan nasıl çıkacağımızı bulsak fena olmaz mı?"
Cevap vermedi puşt. İç çekerek ayağa kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Ne halt edecektik şimdi. Christopher abimi arasam çekermiydi ki telefon. Yine de şansımı denemek istedim. Lağğğ çekiyorduuuuu. Yarım yamalak ama olsun. Telefonu sonunda açınca abim "ALO!! CHRİSTOPHER ABİ! Abi biz sıkıştık napacaz ya!"
"Minho ekip sizi kurtarmaya çalışıyo-" derken arkada bı kadının sesi geldi. "JİSUNG! JİSUNG OĞLUM NASİL?!?! ONUN PANİK ATAĞI VAR!! ANKSİYETİ VAR!" sonra Christopher abim konuşmaya devam etti. "Minho! Jisung napiyor annesi perihşan!" Arkama dönüp Sincap çocuğa baktım. "Elini kesti kanıyor ama ciddi değil gibi. Ben uyicam diye yere uzandı uyumaya çalışıyor."
"NE?! SAKIN UYUTTURMA BAYILMAK ÜZEREYKEN ÇEVRESİNE ÖYLE DİYOR! UYURSA DAHA KÖTÜ OLUR OĞLUM LÜTFEN UYUTTURMA! JİSUNGA BAK!" annesi cevap vermişti. Derin bir iç çekip cevapladım. "Tamam merak etme-" derken bağlantı kesildi. Telefonu cebime koyup Sincap çocuğa doğru ilerledim ve yanına çömeldim. "Sincap. Kalk hadi bayılma." Zaten tabii efendim diyip ayılacaktı. Sonra dürtmeye başladım. "Sincap. Uyan hadi."tepki yoktu. Sincap çocuk geberdi mi aq. "Ya uyansana amk!" Diyip sarstım. Ama yine tepki yoktu. "Sincap?" Diyip yanaştım biraz. "Jisung?! Oğlum korkutma beni?! Annenler merak ediyor seni!!" Sarsıyordum ama tepki yoktu. Eline baktığımda aslında elinin derin kesildiğini gördüm. Has sktir. Ve sadece elinden değil belini de çizdirmiş. Tutnma yerlerinde tel gibi bişi çıkmıştı onlara çizdirmisti.

Hemen belini açıp baktığımda en azından belini derin kesmediği için sevinmiştim ama kanaması vardı. Üstümdeki hırkayı çıkartıp ince t-shirt ümü de çıkarttim. Onu yırtıp sargı bezi gibi ilk önce Sincabın elini sardım ve diğer kalan kısmınıda beline sardım. Hyr bu çocuk gerizekalı mı buz gibi yere yatıyor bide. "Sincap... Uyan hadi." Diyip dürttüm. biraz kıpırdandı. Bu iyiye işaretti. Sonra yarım yamalak 'üşüyorum' dediğini duydum. "Be gerizekalı yere yatıyon ne bekliyordun."
"Ya sus ya... Üşüyom..." Diyip gözlerini araladı. Sonra gözleri fal taşı gibi açılıp çığlık atarak geriye doğru kaçmaya çalışırken kafasını vurdu mal. "Gerizekalı napiyorsun şimdide kafanı vurdun." Diyip ben ona söylenirken o kıpkırmızı olmuş ve gözlerini elleriyle kapatmıştı bile. Sonradan farkettim ki ben yarı çıplaktım. Aslında Sincabında utanması normal. Halilen mükemmel bir vücuda sahip olunca işte ehehe. Heleki kaslarım hihihihihi.

"Salak Sincap sende erkeksin bende. Neyine utanıyorsun." O anda ışıklar gitti ve Sincap çığlık attı ve tepinmeye başladı. Annesi panik atağının olduğunu söylemişti. Bir yandan bağırıp bir yandan tepiniyordu. Kollarından tutmaya çalışarak "JİSUNG! SAKİN OL! BEN VARIM BURADA!" Has ananı ağlamaya başlamıştı. BİRİSİNİ AĞLARKEN GÖRMEYE DAYANAMIYORUM Kİ BEN AMK. Ne yapmam gerektiğini bilemediğim için hemen sarıldım ve sakinleştirmeye çalıştım. "Jisung! Jisung! Jisung sakin ol! Tek değilsin! Sonsuza kadar karanlıkta durmican!"

"A-ama panikliyirum! Bırak beni! Delirmek üzereyim! Sonsuza kadar karanlıkta kalacakmış gibi hissediyorum bırak beni!" Çığlık atarcasına ağlayarak zar zor konuşuyordu.