Merhabalar Uğur Böceklerim 🐞❤️ Yeni bölüm ile karşınızdayım, yorum yapmadan geçmeyiniz lütfen, iyi okumalar...
Medya: Hilal, ve Bahar'ın kombini.
______________________________________
"Emin misin abi?"
Safir elleri arkasında bağlı, stresle parmağındaki yüzük ile oynuyordu, yıllardır bu alemin içerisinde, Kurt'un arkasındaydı lakin ilk defa; onun ailesinden birine, cephe alması isteniyordu.
"Eminim Safir, Bahar'a gösterdiğim taslaklar gitmiş. Yeni haşeremiz her kimse onların sahte olduğunu anlayamayacak kadar bilgisiz."
Safir bakışlarını yere çevirip, "Abi, onun yapmadığı ne malum?" deme cesaretinde bulundu. Kurt, Safir'in sözlerini duymamış sayıp, kasanın kilidinin şifresini değiştirdi. Genç adam ellerini ceplerine yerleştirip, ağır ağır kapıya doğru ilerledi ve kapının önünde duraklayıp, "Bir dahaki sefere duyarım Safir." diyerek çalışma odasından ayrıldı. Safir sıkıntı ile burun kemerini sıkıp, "O kadına çok yüz veriyor." diye mırıldandı ve çalışma odasından çıkıp kapıyı kilitledi.
Kurt huzursuzluk ile yatak odasına girip, uyuyan eşinin ayak ucuna oturdu. Dirseklerini dizlerine yaslayıp, ellerini saçlarının arasından geçirdi, belki de onu kendi hayatına dahil ederek büyük bir hata yapmıştı. "Ya onu koruyamazsam?" Diye geçirdi aklından, kale misali sınırları olan evde dahi haşereler varken, dış dünya onu yutardı. Genç kadın kıpırdandığında, Kurt, Bahar'ın yastığının su içinde kaldığını fark etti. Onu ürkütmemek adına usulca elini alnına yerleştirip, ateşine baktı; ateşi yoktu. Terlemesine eşlik eden, hızlı nefes alış verişleri onun kabus gördüğünün bir göstergesiydi. Kurt, Bahar'ın yüzüne düşen saçları kenara çekip, "Bahar." ismini fısıldadı.
Bu bir kaç defa tekrarlandığında, Bahar irkilerek uyandı ve sonuna kadar açılmış gözler ile Kurt'a baktı.
"İyi misin? Kabus görüyordun sanırım."
Bahar yatakta doğrulup, yüzünü elleriyle kapattı ve derin bir nefes aldı. Genç kadın bir süre önce, yıllardır tekrarlanan kabusunun onu terk etmeyeceğini anlamış, onu kabul ederek yaşamaya çalışmıştı lakin her geçen gün daha kötü oluyor ve daha çok yıpranıyordu.
"Anlatmak ister misin?"
Bahar, Kurt'un gözlerine bakarak başını olumsuz anlamda salladı. Kurt, tirtir titreyen kadını kendine çekip, nazikçe kolları arası aldığında, Bahar itiraz etmeden başını göğsüne yasladı zira sarılmaya ihtiyacı vardı.
"Her şey çok yanlış geliyor... Seni tanımıyorum ama evinde kalıyorum, seni tanımıyorum ama yatağında yatıyorum, seni tanımıyorum ama sana güvenmek istiyorum. Güvenimi boşa çıkartma Boran, birini daha kaybetmeyi göze alamam."
Kurt, Bahar'ın sözlerine karşın sessiz kaldı, ona yeterince yalan söylemişti. Genç adam, genç kadının sırtını sıvazladı ta ki eli omuzunda durana dek. Kurt, Bahar'ın sol omzuna baktığında derin bir bıçak yarası izi gördü.
"Ne zaman oldu?"
Bahar, Kurt'un kolları arasından çıkıp, yataktan kalkmaya yeltendi fakat Kurt, Bahar'ın bileğini tutttu.
"Benden kaçma Bahar, geçmişinde ne olduysa kabullenmeme izin ver."
Bahar bileğini zarifçe Kurt'tan kurtarıp, yataktan kalktı ve alaycı bir şekilde gülümsedi.
"Beni tanımıyorsun Boran, sandığın gibi gül bahçesi değilim, diken yarası ile çıkamazsın koynumdan."
Bahar, Kurt'tan uzaklaşırken, Kurt "Seni tanımıyorum ama babanı çok iyi tanıyorum, bildiklerimi bir de senden duymak istiyorum." diye geçirdi aklından. Bahar telefonundan saati kontrol ettiğinde, saat beş buçuğu gösteriyordu. Kurt, "Kahve alacağım, ister misin?" diye sordu odadan ayrılırken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kılıç Ası
Romance"Çocuğumu taşımanı istiyorum ya da en azından rol yapmanı..." Bir kaç kelime genç bir kadının hayatını ne kadar değiştirebilir? Bahar hiç ummadığı bir anda, tek bir gecede; yabancı bir adamın soyadına mıhladı ismini, hayatını, ona adayacağını bilmed...
