Hissetmediği parmaklarını kavradı bir el, karanlığına ışık tutmak için.
Kızın ayağının sıkıştığını görünce, boşta olan arkadaşına işaret etti. Kızın nefes alabilmesi için yedek oksijen tüpünü ona vermişti. Diğer 6 cansız bedene bir yenisinin eklenmemesi için uğraşıyordu iki kişi.
Kızın ayağını çıkardıktan sonra, birlikte aydınlık olan karaya doğru yüzdüler.
Cheonsa nefes alabildiği için mutluydu, çünkü kurtuluyordu. Ama arkasında bir şey bırakmış gibi hissediyordu. Beş arkadaşının kurtulamamış olması ona ağır geliyordu.
Dalgıçlar sayesinde yaşayan bütün öğrenciler kurtarılmıştı.
"Hepiniz büyük bir şey atlattınız... Daha iyi olacaksın. Merak etme." dedi, onu kurtaran dalgıç.
Ambulansta karnındaki yaraya bakılırken, annesi, abisi ve sevgilisi de hızla gelmişti.
"İyisin, değil mi kızım? Benim kuzum, çok korktum." dedi annesi, sarılarak. Neyse ki karnındaki yarayı temizleyip sarmışlardı bir kaç saniye öncesinde.
Herkesin durumu böyleydi. Ambulanslarda ilk müdahaleler yapılmış, kimse de ciddi bir sorun görülmemişti. Aileleri de onları yanlız bırakmamıştı.
Abisi, kardeşine sıkıca sarıldı. "Bücür velet, senin yüzünden gözüme uyku girmedi. Bundan sonra odaya giriş ve çıkışlarında para vereceksin. Kira da ödeyeceksin. Beleşe hiç bir şey yok sana. Bir tek sevgi var... Bir de böyle sarılma..."
"Parayı nereden bulacağım?" ~Cheonsa
"Heeseung hyung verir sana." dedi Sunghoon, kardeşinden ayrılıp, Heeseung'a Cheonsa'ya sarılması için işaret ederken.
"Abinden çok düşündü seni." ~Annesi
"Benim abim korkuluk zaten. Bir işe yaramıyor ki." ~Cheonsa
"Sen en iyisi eve girerken de öde. Zaten bir süre su içmezsin, o yüzden ondan para almayacağım. Yemekte yemiyorsun, yemen içmen bedava. Diğer her şeyde para vereceksin." ~Sunghoon
Heeseung daha fazla dayanamayıp, kızı kolları arasına aldı. Ağlıyordu ama mutluluktan mı, çok korktuğu için mi bunu o da bilmiyordu.
"Sana yanımda kalmanı söylemiştim... Ya seni bir daha göremeseydim? Sesini duyamasaydım? Bu yaptığın bencillik... Hani bencillikten nefret ediyordun?" ~Heeseung
"Ama bir şey olmadı. Hem bencillik yapmadım. Bencillik yapsam, seni sevmezdim." ~Cheonsa
"Zaten-... Ne?" ~Heeseung
"Yok, bu hyung olmamış. Aptal bu." ~Sunghoon
"Sus, çocuğun babası burada. Hem sen kimsin de, hyunguna öyle diyorsun? Terbiyesiz. Asıl biz seni babanla yapamamışız." ~Annesi
"Seni seviyorum. Hoşlanıp, hoşlanmadığımı sormuştun; hoşlanıyorum. Bir an bunu hiç diyemeyeceğim sandım..." ~Cheonsa
"Sana cesaret mi aşıladılar aşağıda?" ~Sunghoon
"Kes çeneni..." dedi genç kız, abisine karşı sesi sinirli çıkıp, kırmızı olan yüzünün gözükmemesi için kafasını aşağı eğerken.
☯︎
"Ben mi dedim sana, Sunghoon gıcığı git de dışarıda yemek ye diye?! Annemin şimdi neden beni sana değil, seni bana emanet ettiğini anlıyorum!" diye bağırdı genç kız. Belki de sesi dışarıdan duyuluyordu. Ama abisini azarlama fırsatı eline geçmişken, bunu kaybedemezdi.
"Ya, bir sus Cheo... Karnım ağrıyor zaten..." ~Sunghoon
"Cheon, Cheo, CheChe... Ne oldu? Aklına geldi mi benim burada olduğum? Yemeğimi tek başıma yedim! Sende hasta olup geri geldin!" ~Cheonsa
"Senin sevgilin yok mu? Git onu azarla... Hangi devirde görülmüş, küçük kardeşin abisini azarladığı? Yaptık bir hata işte, sus şimdi." ~Sunghoon
"O geliyor, gelsin, ona da kızacağım. Neyseki ramyeon yemiş. Etten yese o da hasta olacakmış! Siz ne kadar akılsız varlıklarsınız?! Bilmediğiniz yerden niye yiyorsunuz?!" ~Cheonsa
"Senin karnındaki yara iyileşti mi?" ~Sunghoon
"Konuyu değiştirme! Seni babama söyleyeceğim!" ~Cheonsa
Zilin çalması ile, genç kızın azarı yarıda kalmıştı. İçindeki endişe ile abisine sinirliymiş gibi azarlıyordu. Kapıyı açtı ve gelen kişinin üzerinde gözlerini gezdirdi.
"O ki-... Hyung!! Kurtar beni!" ~Sunghoon
"Bağırma, bütün sokak duyuyor." ~Heeseung
Heeseung, kapıyı kapattıktan sonra sevgilisine sarıldı. Genç kız içindeki endişeyi sinirmiş gibi dışarı vurmaya hazırdı ancak bu hareketle, içinde hiç bir şey kalmamış, sadece heyecana dönüşmüştü.
"Siz aptalsınız... Hasta oldu. Sen bak. Ben bakmam. Ben kendime bakıyorum." ~Cheonsa
"Zaten kendine bak. Kimse sana eşek kadar adam hasta olmuş, git ona bak diyemez. Sen kendine dikkat et. Tamam mı?" diye gülümsedi Heeseung, sevgilisine.
"Tamam... Ama sizde dikkat etmelisiniz... Neyseki ikiniz birden hasta olmadınız..." ~Cheonsa
"Öpüşün bakayım." ~Sunghoon
"Hasta mı? Bu mu hasta? Ben bunu döverim." dedikten sonra, kızın yanağından öpüp, Sunghoon'un yanına gitti.
"Mutlu olduğum hayat... Bir kere daha doğdum sanırım..." kendi kendine konuşarak, abisi ve sevgilisinin yanına gitti.
~Final~
~Keut~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
