L- Sen bana evlilik teklifi falan etmedin neden evleniyoruz biz?
K- Hamile olduğun için olabilir mi güzelim? Hem bak yaz ayları, tam zamanında.
L- Bana ne ya, evlilik teklifi önemli?
K- Ederim sevgilim sana ben evlilik teklifi bak şu nikah işlemlerini halledelim önce?
L- Peki Kerem halledelim. evlendirme dairesine evlilik başvurusu yapmak için kalkmıştık, sabahın köründe? Yorgunluk hissimin yanında heyecan vardı, büyük bir heyecan sonuçta evlenecektik ve bunun bir düğünü olacaktı. Hayalim miydi bilemiyorum ama bende çoğu genç kız gibi hayal ediyordum bunu eskiden, tabii her şeyin istediğim o kişiyle bu kadar çabuk ilerleyeceğini tahmin etmemiştim. Bir yandan moralim bozuktu, annem gelir miydi? Bana kalsa gelmesin, böylesine mutlu bir günde moralimi bozmaya hakkı yoktu. Tabii babamda benim gibi düşünse çoktan hallolurdu ama o her zaman olana bitene saygı duymuştu, ben babama benzemiyordum.
K- Ludmila düşünceli duruyorsun sevgilim?
L- Kerem...
K- Efendim?
L- Annem, ya o gelirse?
K- İlgilenmezsin fazla sevgilim? Haydi ama bugün evlenmek için büyük adımlar atacağız böylesine bir şeyin moralini bozmasına gerek yok ve bebeğimizde istemez üzülmeni.
L- Kerem?
K- Efendim?
L- Ben bir şey yaptım?
K- Ne yaptın güzelim?
L- Dün akşam biraz fazla merakımdan maili açmış olabilirim... kazanın üzerinden 1.5 ay geçmişti ve ben hamile olduğumu söyleyeli 1 hafta oluyordu, bir kaç gün önce doktora gitmiştik beraber ve cinsiyetini öğrenme şansımıza rağmen bunu en sonunda öğrenmek istemiştik ama ben bozmuştum. Doktorun göndermiş olduğu maili okumuştum ve şu an bebeğimizin cinsiyetinden haberdardım.
K- Ciddi misin?
L- Yanlışlıkla yaşanmış olabilir, ama aşkım ben merak ettim...
K- Öğrenmiş olduğuna göre banada söylersin umarım?
L- Bilmem gerek var mı, sen aslında iyi dayanıyordun?
K- Var Ludmila, dayanamıyorum sana ayak uydurmaya çalışıyorum? Tabii sen bozdun ama...
L- Bir kızımız olacak...
K- Ciddi olamazsın, gerçekten mi şaka falan değil?
L- Değil, kız bebek. Hissetiniz Kerem bey? Bakıyorumda daha doğmadan benden iyi anlaşıyorsunuz?
K- Hissetim ve şu an fazlasıyla mutluyum. Bu benim hayalimdi?
L- Ya oğlumuz olsaydı, üzülecek miydin?
K- Mila'm hayır tabikide ama kız çocuğu çok farklı ben kendi kardeşimden biliyorum...
L- Hayatımdaki en güzel hatalardan birisiniz...
K- Hata olduğumuza emin miyiz?
L- Kerem?
K- Efendim?
L- Ya gelinlik bana olmazsa, göbeğim var artık bak?
K- Sevgilim eğer uymazsa sana olacak bir tane diktiririz.
L- Bu gereksiz Kerem.
K- Sevgilim o kadarda büyük değil aslında göbeğin yani.
L- Oversize tişörtle tabii değildir Kerem 19 haftalık hamileyim ben? Kötü görüneceğim kesin...
K- Ben seni her halinle severim bunu biliyorsun?
L- Seversin, biliyorum...
K- O zaman takma bunları kafan, anlaştık mı?
L- Tamam...
————————
P- Bu güzel bence Ludmila ne dersin ha?
L- Yok, fazla gösterişli beğenemedim. İşlerimizi halledip Kerem'le kahvaltıya geçmiştik onun ardından Farya ve Pınar'la gelinlikçiye geçmiştik.
F- bencede, ilk giydiğin çok güzeldi.
L- Aynen, sanırım onu seçeceğim.
P- Başka bir yere bakmayacak mısın?
L- Yok, zaten iki haftadan az bir süre kalmış o heyecana gerek yok.
F- Vallaha mekanı hallettiğiniz için sevinmelisin Mila, ne uzun listeler var bir bilsen?
L- Haklısın, ama gelinliğide hallettik sayılır beide ona uygun ayakkabı bulsam.
P- Onuda hallederiz aşkım?
F- Pınar doğru söyledi, sen dert etme.
L- O zaman ben çıkarayım bunu, ödeyelim gelinliği çıkayım?
- Ben yardım edeyim, geçin şöyle?
P- Biz bekliyoruz güzellik.
2014 Kocaeli
L- Hayır baba gelmeyeceğim, uzatma?
- Gelmelisin? Kaçarak olmaz Ludmila.
L- Kaçmıyorum ben sadece bunu yapmak istemiyorum, neyi anlamıyorsun?
- Annen o senin?
L- Adı varda kendisi neredeydi bu zamana kadar!? Ya baba kendimi geçtim sana yazık değil mi sen kendini de mi düşünmüyorsun? Tek başına kaç senedir bir çocuğa balıyorsun bu kadın nerede?
- Annenin amacı hiçbir zaman kötü olmadı ben onu anlıyorum, o kaldıramadı sadece ve bu üzücü olsada bir gerçekten Ludmila? Ona bu şekilde davranmamalısın.
L- Onunla muhatap olmak istemiyorum?
- Böyle hiçbir yere varamazsın ama güzelim?
L- Baba istemiyorum anlasana beni...
- Ludmila bak anlıyorum senide ama sadece bir yemek güzel kızım benim?
L- Konuşmam?
- Tamam, sen bilirsin.
L- Saat?
- Yarın akşam 19.30?
L- Tamam, geleceğim.
