Not Defteri |Texting

|14|

Yine beenn! Bıktırdım kendimden kxmdoeösos

Ama bayram havası yok evde ve sıkıcı geçiyor, ne yapayım yani? Öyle yazıp yazıp atıyorum buraya xkxmzksl

Bölüme geçelim, iyi okumalar efenim🐥
____________________________________

Lavabodan çıkarak mutfağa geçtim. Karan ortalığı temizlemiş, son olarak tezgahtaki unu siliyordu dikkatlice. Yanına ilerledim. Koluna sarılarak başımı yasladım koluna. Başımın üstünü öperek devam etti işine.

Unlar temizlenince elindeki tek kullanımlık bezi alttaki çöpe attı. Bana dönerek gülümsedi.

"Ne tatlı birşey oldun sen nişandan sonra," dedi. Kafamı kaldırıp yüzümü buruşturdum. "Tatlı değil miydim öncesinde?" Şalımın kenarından çıkan saçları dikkatlice şalıma sokarken konuştu, "Çok tatlıydın, ama daha bi' tatlı oldun sanki."

"Bilmem, belki de." dedim.

"Çıkalım mı? İşimiz uzun sürer." Başımı omzundan ayırdım ama ellerimi kolundan çekmedim.

"Çıkalım." Beraber pastaneyi kapatarak onun arabasına ilerledik. Mecbur ellerimi ondan çektim kapıyı açmak için. Ama bana izin vermeden kapımı açtı.

"Buyur güzelim," dedi eliyle kapıyı göstererek. Gülümseyerek arabaya bindim. "Teşekkür ederim."

O da önden dolanarak yerine bindi. Bana dönerek konuştu, "Gitmek istediğin bir mağaza var mı?" Başımı iki yana salladım. "Peki," arabayı çalıştırarak yola çıktı. Kemerimi takmıştım zaten. O biner binmez takardı hep.

"Müzik açabilir miyim?" dedim yola tüm dikkatini vermiş Karan'a bakarak. Bana kısa bir bakış atarak önüne döndü tekrardan. "Açabilirsin tabii birtanem, sormana gerek yok." Ona gülümseyerek telefonumu bağladım radyoya. Önüme çıkan şarkıya gülerek hemen ona bastım.

Bende eşlik ettim Karan'a bakarak tabii. "İlk bakışta aşk mı olur? Yoktur öyle şey," dedim gülerek.

Pastanede birbirimizi yıllar sonra ilk gördüğümüzde çalan şarkıydı. Ne zaman dinlesem, Karan'ı hatırlatırdı bana.

Bana gülerek hiç beklemediğim bir anda devam etti, "Kandırıldım a dostlar, varmış öyle şey." Sesine hayran kalırken o bana göz kırparak yola bakmaya devam etti.

Bir süre sadece onu izledim. Yüzü de kendisi gibi çok güzeldi.

"Biliyor musun bu şarkıyı her dinlediğimde sen geliyorsun aklıma." dedim. Kırmızı ışıkta durarak bana döndü sırıtarak. "Bu şarkı müzik listende olduğuna göre, bende aklından hiç çıkmadım demek?" dedi aynı hınzır gülümsemesi ile. Dilimi damağıma vurarak şıklattım, "Çıkmadın."

Kucağımda duran elimi tutarak parmaklarını parmaklarımın arasından geçirdi. Elimi öperek yanan yeşil ışık ile yola dikkatini verdi tekrar. "Sende hiç çıkmadın, ne aklımdan ne kalbimden." dedi.

"Ya deme öyle şeyler," dedim gülerek. O da güldü. "Neden?"

"Sana olan sevgim kabardıkça kabarıyor. Ha birde, utanıyorum." dedim. Tam o anda çalan şarkı sözüne eşlik etti, " Ve çekingenlik akıyor her yanından, bu aşkın efendisi." dedi bana göz kırparak.

"Neyse yeter bu kadar romantiklik bana, ne kadar kaldı gitmemize?"
dedim konuyu değiştirmeye çalışarak. "Çok yok, iki, üç dakikaya orada oluruz." Başımı sallayarak önüne döndüm.