Not Defteri |Texting

|19|

Selaaamm! Ben geldiim!

Uzun bir tatil ve internetsizlik sürecinin ardından buradayım xkxmxksmala

Az önce gördüm, Not Defteri 1k görüntülenmiş. Ama oy sayısı çok düşük, okuyup da oy vermeyenler varsa oy verebilir mi lütfen? Vermese de olur ama oy sayısının artması beni mutlu eder.

Uzatmadan bölüme geçelim efenim, iyi okumalar dilerim 🐥
_____________________________________

Karan'ım: Bugün seni bir yere götürmek istiyorum.

Karan'ım: Müsait misin?

Siz: Tabii, müsaitim.

Siz: Nereye gideceğiz?

Karan'ım: Merakta kalmayı sevmediğini bildiğim için söyleyeceğim uzatmadan.

Karan'ım: Evimize gidiyoruz.

Siz: Sonunda! Uzun zamandır bekliyorum.

Siz: Hayalimdeki evin gerçeğini görmek için sabırsızlanıyordum!

Karan'ım: Söyleseydin ya güzelim. İşlerim yoğundu iki gündür, ondan götüremedim.

Siz: Bildiğim için söylemedim ya zaten.

Siz: Hemen hazırlanıyorum, hemen gel.

Karan'ım: Tamam, hemen geliyorum.

Siz: Allah'a emanet ol 🖤

Karan'ım: Sende Allah'a emanet ol Kamer'im 🖤
______________________

"Kaç dakika var? Çok var mı daha ya?" dedim Karan'a bakarak. Yola odakladığı gözlerini kısa bir an bana çevirdi.

"İki dakikaya oradayız birtanem, merak etme." Yerimde heyecanla kıpırdanıp duruyordum. Bu halime bakarak kıkırdadı. "Bu kadar merak ettiğini bilseydim bittiği gün getirirdim seni," dedi gülümseyerek. Kocaman gülümsedim bende.

Araba durunca seri hareketlerle kemerimi açtım ve arabadan indim. Şehirden biraz uzak, kırsal bir bölgeydi. Ormanlık bir alan bile vardı yan tarafımda, tam hayalimdeki gibi. Az ileriye baktığımda evi gördüm. İki katlı, kocaman bahçeli lacivert evi.

Hayranlıkla eve doğru ilerlerken Karan arkamdan gelerek ellerimi tuttu. Arabayı evin otoparkına park edip gelmişti.

Bahçeye girerek etrafı inceledim. Köşede, en güneş alan yerde iki puf vardı. Yanında büyük bir salıncak.

Bahçe çok genişti, köşede camdan bir kulübe vardı. Ve içi bitki doluydu!

"O kulübe?" dedim şaşkınlıkla orayı işaret ederek. Gülerek kolunun altına çekti beni ve yanağımdan öptü.

"Başka bir çizimimden, bitkiler için ayırdığın bölüm."

"Sen nasıl güzel bir adamsın ya? Onu bile düşündün mü cidden? Ben unutmuştum bile," dedim kollarımı bedenine sararak. O da kollarını sıkıca sardı bana.

"Ben unutmam, seninle ilgili herşeyi hafızamın en güzel köşesinde saklarım."

Yanağına kokulu bir öpücük bırakarak gözlerine baktım. İsmi gibi kara olan gözlerine.

"Seni çok seviyorum ve ben de bunu söylemeyi bırakmayacağım, inşallah." dedim.

"Bende seni çok seviyorum Kamer'im."