Taksi bizim evin önünde durunca parasını verdim ve indim.
Kendimi o kadar kötü hissediyordum ki, kelimeler yetmezdi anlatmaya.
Anahtarımı açtım ve eve girdim. Annemler salonda sohbet ediyorlardı.
-"Selamünaleyküm ben geldim."
-"Aleykümselam hoşgeldin kızım."
-"Ben bi üstümü değiştirip geliyorum."
Odama geçtim, kendimi yorgun hissediyordum. Bazılarınız abarttığımı düşünüyor olabilir ama bi ilişkinin temeli güvendir.
Biz daha temelini sağlam yapmadık, devam gelmezdi bu işin olmazdı.
Kapım çaldı ve içeri annem girdi,
-"Annecim Yiğit oğlum geldi, seni bekliyor bişey konuşmak istiyormuş."
Ne laftan anlıyor ne de kalp kırmaktan geri duruyor.
-"Tamam annecim geliyorum."
Dolaptan bi etek bi de kazak çıkardım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi giyinip salona geçtim.
Salonda oturup babamla sohbet ediyordu. Adamda ki rahatlığa bak, sanki daha bi saat önce hiç ortalığı dağıtmamış gibi davranıyordu.
Ben içeri girince gözleri beni buldu, üzgün duruyordu. Üzülsün, üzülsün ki bi daha üzmesin.
-"Kızım izninle Yiğit oğlumuz seninle konuşmak istiyormuş, ne olduysa aranızda çözersiniz diye düşünerek bende tamam dedim. Gidin bi yerde oturun konuşun."
Babama gelmesinin nedeni çok açıktı, benle konuşmak istese konuşmayacaktım onunla ama babam bunu benden isterse onu kıramayacağımı biliyordu. Haklıydı da!
-"Tamam babacığım."
Yiğit ayaklandı ve babama döndü.
-"Hayırlı akşamlar Ahmet babacım." dedi ve babamın elini öptü.
Şuna bak şuna resmen göz boyuyor.
Sen adamı delirtiyorsun, yoksa Yiğitcim çok iyi naif bi adam.
