20.Bölüm

2.6K 116 8
                                    

Hala bekliyorduk doktor gelip durumunun şuan için iyi olduğunu söyleyip sabaha kadar beklememiz gerektiğini söyledi.

Çok zormuş böyle beklemek.
Annemler eve geçmişti. İhsan babam ve Neriman annem kantindeydi.

Yorgunluktan gözlerim kapanıyordu.

-"Oğlum kalk belin tutulacak."

Gözlerimi aralayıp Neriman anneme baktım.

-"Noldu Hümeyra iyi mi?"

-"Hümeyra gözlerini açtı normal odaya alındı bile."

-"Allah'ım çok şükür. Odası nerde?"

-"3. Kat 416 numaralı oda."

Koşarak bi üste çıktım. Kapıların numaralarına baka baka Hümeyra'nın kaldığı odanın önünde durdum.

Heycandan terlemiştim. Kapıyı tıklayıp girdim.

İçeri girer girmez gözlerim onun gözlerine değdi. Elektrik çarpmış gibi hissettim. Kalbim çok hızlı atmaya başladı. Hızla yanına ulaştım.

-"Ağrın sızın var mı? Nasıl hissediyorsun? Dur yastığını düzeltiyim."

Gözleri mutlulukla parladı sanki.

-"İyiyim ben teşekkür ederim."

Yastığı bırakıp, nasıl olduğuna baktım. İyi görünüyordu.

-"Ecrin nerde?"

-"Dün çok yorulmuştu, zorla evine yolladım. Eymen birazdan alıp gelir merak etme."

Başını sallayıp önüne döndü.

-"Ben çok özür dilerim. O pisliğin sana zarar verebileceğini düşünemedim. Ama merak etme onun hesabını bizzat kendi ellerimle kesicem."

Şok olmuş bi şekilde yüzüme baktı.

-"Öldürücek misin?"

-"Öldürmekten beter yapıcam, ölmek için yalvarıcak."

-"Yapma, bırak polisler işlerini yapsın."

-"Yok öyle dünya, neyse sen dinlen bunları düşünme hemen iyileşmeye bak. Daha evlenmemiz gereken konular var."

Sessizliğini korumaya devam etti, utanmıştı. Kapı açıldı, İhsan amca gelmişti.

-"Ben sana kızımdan uzak dur, bu iş bitti demedim mi?"

-"İhsan baba lütfen önce bi sakin olun."

-"Sakin filan olmam bitti dedim."

Kafamı Hümeyra'ya çevirdiğimde inanmayan gözlerle bize bakıyordu.

-"Baba sorun ne?"

İhsan amca ona dönüp yumuşayan bakışlarıyla kızına baktı.

-"Daha ne olucak, senin başına gelenler yetmiyor mu?"

-"Baba Yiğit'in bi suçu yok."

-"Ne demek suçu yok daha ne olsun."

-"Baba lütfen-

-"Son sözümü söyledim. Sende dinlen daha yeni ameliyattan çıktın. Hele bi iyleş."

Yorgun bakışları beni buldu hüzün vardı gözlerinde. Benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu. İhsan amca daha fazla kızmasın diye kapının önüne çıktım.

Eymen ve Ecrin'de gelmişti.

-"Odası burası mı?"

Başımı salladım. Hızla içeri girdi. Eymen'de bana döndü

Görücü Usulü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin