What Will I Do? -HyunLix-

Bölüm-5

Hyunjin:

Tek başına uzatmaya çalıştığım yataktan kalktım. Bir an anın etkisiyle hayatımı sorgulama ihtiyacı hissettim.

Aşık olmuş, ilişki yaşamıştım. Üstüne üstlük şuan uyumak bile istemiyordum çünkü felix hücredeydi.

Garip hissediyordum çünkü ilk kez aşık olmuştum. Felixe bu kadar bağlandığımı bilmiyordum.

Bugün karakola tekrar gitmek zorundaydım. Şüpheli felix olduğu için, ve bende onun sevgilisi olduğum için en önde o ve ben vardık şüpheli.

Şüpheleri üzerimden çekmek zorundaydım. Ve felixi oradan çıkarmak istiyorsam bunu yapacaktım. Kötü yol dahi olsa.

Ayağı kalkıp banyoya ilerledim. Birkaç temizlikten sonra üstümü giyinmek için dolabımın önüne geldim

Üstümü alıp giyindim ve aşağı indim. Evde yapacak birşeyim yoktu.

(Korumanın adini buldum ehehe: ji-hun)

Ji-hun arabayı çalıştırdı ve karakola sürdü.

__

H:

S: Evet. Avukatınız yanınızda. Artık konuşabiliriz.

H: Hayır. (Zortt)

S: Ne?

H: avukatım ile konuşabilirsiniz. Benimle bir işiniz yok.

S: Hayır. Size sorum var ve cevaplayacaksınız. Karşısınız sıradan biri yok. Komiser var.

H: Başkomiser kim?

Onu burdan vurmuştum. Kim seungmin. Henüz 25 yaşında. Babasına olan düşkünlüğü ve ona verdiği söz ile başlamış polis olmaya. Babası bir çatışmanın arasına girip yaralanmış. Seungmin ise onu vuranları yakalamak için adamış kendine polisliğe. Babasına verdiği söz ise: Ülkede en bilinen başkomiser olmak

S: Başkomiseri mi istiyorsun?

Yüzündeki sinir belli oluyordu.

H: Evet.

Odadan çıkınca rahat bir nefes aldım. İçeri yeni giren başkomiser çocuk oyuncağıydı. Çünkü kim seungmib içlerinden işini en ciddiyetle yapan biriydi.

___

F:

Hücrede geçirdiğim 1 gün olmasına rağmen burada kalmak işkence gibiydi demek isterdim ama sanki hyunjin beni buna hazırlamış gibi sıkılmıyordum artık.

Zaten evde de (sadece 8 ay boyunca) boşboş oturuyordum. Bu yüzden burda da yaptığım şey evde olduğumdan bir farkı yoktu.

Bacaklarımı kendime çekip başımı dizlerimin üstüne koydum. Açılan kapı ile başımı kaldırıp gelene baktım.

H: felix?

F: hyunjin!

Ayağa kalkıp yanına gittim. Hücreden çıkmama izin yoktu ama yanına kadar gittim.

H: Seninle konuşmamız gerekiyor.

Kaşlarımı çattım. Ne olmuştu yine? Açık vermemem gerektiği için sakin kaldım.

F: ne oldu?

H: ayrılalım.

F: Ne?

H: bitirelim ilişkiyi. Zaten yoktu.

Afallamıştım. Nasıl yoktu? Ne diyordu olm bu? Taşşak geçiyor bu benimle?

F: Ayrılmak mı istiyorsun? Peki neden?