თავი 3

52 5 2
                                    

მთელი ერთი თვე გავიდა, ყველაფერი იდეალურად იყო. მოუხედავად იმისა რომ ერთი თვე გარეთ თავი არ უნდა გამეყო, თავად დავყავდი კაფეებსა და რესტორნებში. პიკნიკებზეცკი მაგრამ ურავი დაცვით. მიუხედავად ამისა ჩემი ცხოვრებით კმაყოფილი ვიყავი. ბიჭები ძალიან მეგობრულები იყვნენ ის ყინულის გარდა ყველა. ძალიან მანებივრბდა ყველა, ეს ის იყო რაც ექვსი წლის მერე არ მიგვრძნია. ეს ბედნიერება იყო. ერთი თვე იმაზე მალე გავიდა ვიდრე მეგონა. ალბათ მიზეზი ჩემი ბიზნეს გაკვთილები იყო, ვცდილობდი ყველაფერი კარგად გამეკეთებინა რომ მას ჩემით ეამაყა ეს მინიმალური იყო რისი გაკეთებაც მისთვის შემეძლო. იუნგის მთავარ კითხვაზე პასუხი უკვე დიდი ხანია მივიღე, უბრალოდ ვყოყმანობდი მაგრამ გადავწყვიტე რომ დღეს ვეტყვი. რადგან ხვალ შეხვდრაა სადაც ჩემს გადაწყვეტილებას გამოაცხადებს.
მთელი დღე ვერ ვისვენებდი, ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა. ძალიან ვნერვიულობდი. სულ მალე ზარის ხმა გავიგე და მთელი სისწრაფით კარისკენ გავიქეცი.
მარი: საღამომშვიდობის
იუნგი: დაიკო,არ გელოდებოდი, კარს შენ რატო აღებ.
მარი: არ შეიძლება სამსახურიდან დაბრუნებულ ძმას კარი გავუღო?
მოწყენილი თვალებით შევხედე და ქვედა ტუჩი წინ წამოვწიე.
იუნგი: როგორ არა საყვარელო უბრალოდ არ მინდა დაიღალო
მარი: არა ნუ ნერვიულობ. მიდი გამოიცვალე სანამ ვახშმობას დავიწყებთ რაღავ მინდა გითხრა.
იუნგი: კარგი
უკვე უნდა წასულიყო როცა შეჩერდა
მარი:რა არის?
იუნგი: დღეს შენმა მასწავლებელმა დამირეკა, ძალიან გახარებული იყო მითხრა რომ ასე მოკლე დროში ასეთი შედეგები არავის დაუდია. შენით ძალიან ვამაყობ. და შუბლზე მაკოცა
მარი: რა თქმა უნდა მინ იუნგის და ვარ სხვანაირად არც შეიძლებოდა. Hair flip
მან ჩაიცინა და საძინებლისკენ წაგიდა.

იუნგი: მზად ვარ აბა რა უნდა გეთქვა?
მარი: მოკლედ ბევრი ვიფიქრე შენს შემოთავაზებაზე
მივხვდი რომ დაიძაბა
და გადაწყვეტილბა მივიღე. მზად ვარ შენთან ერთად ვუხელმძღვანელო მინის კომპანიას.
უცბათ თვალები გააფართოვა და პირი შოკის გან ღია ჰქონდა.
იუნგი: ამას მართლა ამბობ? დარწმუნებული ხარ?
მარი: ეს დიდი ხანია რაც გადავწყვიტე უბრალოდ ვყოყმანობდი მაგრამ ახლა სრულიად დარწმუნებული გარ
იუნგი უეცრად ჩამეხუტა და ჩემი ტრიალი დაიწყო.
იუნგი: ძალიან დიდი მადლობა ვერც კი წარმოიდგენ რა ბედნიერი ვარ.
მარი:მეც ბედნიერი ვარ.
იუნგი: წამოდი
მარი:მოიცა სად?
იუნგი: კაბა ვიყიდოთ
მარი: რა?
იუნგი: კაბა ვიყიდოთ ხვალისთვის და უფრო ფორმალური ტანსაცმელი.
მარი: მაგრამ ამის გაკეთება მერეც შეიძლება
იუნგი: არა დრო აღარ დავკარგოთ
მარი: მაგრამ დაღლილი ხარ არც გივახშმია.
იუნგი: დამიჯერე ახლა ისეთ ენერგიაზე ვარ შემიძლია მთელი სეული ფეხით შემოვირბინო და იქ ვივახშმებთ.
ორივემ ჩავიცინეთ
მარი: კარგი წავიდეთ.

Encounter || JJK X MARIWhere stories live. Discover now