Encounter || JJK X MARI

თავი 6

უკვე საღამო იყო. მე კომფორტულად ჩავიცვი. და მისაღებში ჯონქუქს ველოდებოდი.
სულ მალე ისიც გამოჩნდა. როგორც ყოველთვის მისი არაფრისმთქმელი სახით.
ჯონქუქი: წამოდი.
მარი: ახლავე. სიხარულით მივყვებოდი ისე თითქოს ხუთი წლის ბავშვი.
(მოკლედ მინდა გითხრათ რომ მანქანის მართვის არაფერი გამეგება ამიტომ აღარ დავაკონტრეტებ😁)
თავად დაჯდა საჭესთან და მიხსნიდა თითოეული პედალის მნიშვნელობას. თეორიულად ყველაფერი ამიხსნა. ჯერ თავად ატარებდა რომ დამენახა როგორ გამეკეთებინა დაახლოებით ერთი საათი მიხსნიდა.
ჯონქუქი: ახლა ეცადე შენ მართო და ორივე ცოცხლები გადავრჩეთ.
მარი: კარგი მაგრამ დარწუმუნებული ხარ?
ჯონქუქი: კი ახლა ადგილი გამიცვალე
ადგილები გავცვალეთ. მე ძალიან მეშინოდა. მაგრამ ყველაფერი ზედმიწევნით დავიმახსივრე ამიტომ არამგონია რთული იყოს
საჭესთან დავჯექი, ჩავრთე ძრავა. და დავიწყე მამქანის მართვა ძალიან ნელა. ჯონქუქი კი მითითებებს მაძლევდა. მაგრამ შემთხვევით საჭე არასწორად შევატრიალე და წონასწორობა დავკარგე. უცბათ ჯონქუქმა ხელი ხელზე დამადო და საჭე დაიმორჩილა. შემდეგ ძრავა გამოვრთე როგორც კი შევძელი.
მარი: ბოდიში, ღმერთო რა შტერი ვარ.
ჯონქუქი: პირველი მართვისთვის ძალიან კარგი იყოს. არაუშავს.
ეს თქვა და მანქანიდან გადავიდა. მეც უკან გავყევი და სახლში შევედით. ცოტა შოკირებული ვიყავი ჯონქუქის შექების გამო. ჩვენ სულ ვკამათობდით ამიტომ ეს მოულოდნელი იყო.

ჯონქუქის pov
ყველაფერს დეტალურად ვუღწერდი. ისიც გულისყურით მისმენდა. როდესაც ვუთხარი რომმადგილები უნდა გაგვეცვალა შეეშუ და მაგრან შემდეგ მაინც დამთანხმდა. ვაღიარებ ამ მანქანის მართვა ძალიან უხდებოდა უბრალოდ საჭესთან ჯდომაც კი.
შემდეგ ნელ-ნელა დაიწყო მანქანის მართვა. ყველაფერს კარგად აკეთებდა, მაგრამ რაღაც მომენტში საჭე ვეღარ დაიმორჩილა და კონტროლი დაკარგა მის ხელხე ხელი დავადე საჭის გასაკონტროლებლად. ეს შეხება მესიამოვნა. შემდეგ ბოდიშის მოხდა დაიწყო ამ დროს უბრალოდ მომინდა მისი შექება და ასეც მოვიქეცი. თავადაც არ ვიცი რატომ მაგრამ მაინც.