CEYLAN

GİRİŞ

Kitabı okumaya başlamadan önce 3.bölümden sonra olan !ÖNEMLİ! bölümünü okursanız sevinirim.

Hepinize merhaba.Keyifli okumalar <3 ^^

Yayınlanma tarihi: 30 Nisan 2023

Başlama tarihinizi buraya bırakabilirsiniz.🤍

Issız mahallenin karanlığında korkak adımlarla ilerledi küçük Ceylan.Annesinden Ömer ile gideceğim diyip zorla izin almış ve bakkala çıkmıştı,bakkal hemen yakınlarındaydı ancak o küçük bir kedinin peşine takılarak kendini kaybetmişti.Kendi mahalleleri oldukça aydınlıkken burası bildiğin unutulmuş bir yer gibiydi.Oysa bağırabilse belki birisi sesini duyabilirdi.Beş yaşında olmasına rağmen akıllı bir çocuktu.Ama böyle korktuğu anlarda ne konuşabilir ne de tepki verebilirdi.Duyduğu başka adım sesleriyle korkudan yerine mıhlandı.

O sırada arkadaki çocuk ufak arkadaşını saçından bile tanıdı.Onu arıyordu.İstemsiz bir öfke ele geçirdi bedenini.Bu saatte neden tek başına dışarda diye geçirdi içinden.Ya kaçmıştı ya da kaybolmuştu,bilirdi bu ufaklığın yaramazlıklarını.Dokuz yaşında olmasına nazaran sert ve sesli adımlarla kızın yanına geldi.Bu yaştan belliydi ileride babası gibi güçlü biri olacağı.Ceylan başını kaldırınca onu görmenin rahatlığıyla derin bir nefes aldı.Ömerdi ya bu hep bir şekilde bulurdu onu.Bu yüzden onu sihirbaz bile sanardı ya çocuk aklıydı işte.

"Napıyosun sen tek başına bu saatte?"biliyordu Ömer.Annesi ilk ona seslenmiş,yanında mı diye sormuştu.Onlar korkmasın diye de evet diye bir cevap verip hızla onu aramaya geçmişti.Bulamazsam ne olur diye düşünmemişti,öyle bir ihtimali göz önünde dahi bulundurmadı.

"Ömel! Ömel!"

Gülmeden edemedi Ömer.

"Zilli!Napıyorsun tek başına!"

"Bakkala dittim" haylaz bi şekilde sırıttı küçük kız.Kelimeleri kendine göre değiştirerek konuşabiliyordu ancak.Ama Ömer onu ezbere biliyor her dediğini anlayabiliyordu.

"Bir de yalana mı başladın?!Ne kadar merak etmiş seni Nur teyze biliyor musun!"elinden tuttuğu gibi geldiği yönde giderek kızı da peşinde sürükledi.Onun yürümesi ile kızın koşması neredeyse birdi.

Ceylan sanki oyun oynanıyormuş gibi gülerek koşturuyordu.Onun gülmesiyle kendi de sırıtmaya başladı.Ona kıyamadığı anlardan birindelerdi yine.

***

Ömer ve Ceylan.Oturdukları mahallede aileleri sayesinde hep iç içe büyümüş,hep el ele olmuşlardı.Ömer yeri geliyor ona abilik yapıyor,yeri geliyor en yakın arkadaşı oluyordu.O yaşlarda anlayamasa da ilerde hislerini çok daha iyi anlayacaktı.

Arkadaşlaar giriş olduğu için oldukça kısa tuttum sadece isimleri,yaşları ve aralarındaki çocukluktan gelme olan bağı anlamanız için yazdım.Arada çocukluklarındaki anıların olduğu bölümler olacak tekrardan.Umarım hoşunuza gider.Yorumlarınızı ve oylarınızı heyecanla bekliyorum!^^