Bestiariusz

Horkruks - HP

HORKRUKS

Horkruks — czarnoksięski przedmiot, w którym człowiek ukrył cząstkę własnej duszy. Cząstkę tę można było powierzyć także innej istocie żywej, chociaż nie było to zbyt rozsądne. Jeśli jednak ciało zostało zaatakowane lub nawet zniszczone, nie można było umrzeć, ponieważ część duszy pozostawała na ziemi i była nieuszkodzona. Rozszczepienie, to akt gwałtu. Było to sprzeczne z naturą. Dokonywało się tego poprzez morderstwo, które rozdzierało duszę. Czarodziej, który zamierzał stworzyć horkruksa, wykorzystywał to rozdarcie do swoich celów, zamykając oddartą część odpowiednim zaklęciem rzucanym na rzecz, która miała się stać horkruksem. Po jego zniszczeniu część duszy, która była w nim ukryta, przestawała istnieć. W związku z tym horkruks był całkowitym przeciwieństwem istoty ludzkiej, ponieważ ukryta w nim cząstka duszy była zależna od swojego magicznego ciała. Jednak kiedy magiczny pojemnik nie był naruszony, ukryta w nim cząstka duszy mogła wniknąć w kogoś, kto się do niego za bardzo zbliży emocjonalnie. Do zniszczenia horkruksa była potrzebna bardzo silnie niszcząca substancja, po której użyciu nie był on w stanie się naprawić (np. jad bazyliszka lub szatańska pożoga). Na poskładanie swojej duszy od nowa był tylko jeden sposób: trzeba dogłębnie odczuć, co się zrobiło (skrucha). Niestety ból, jaki to sprawia, mógł zniszczyć człowieka.

Dusza człowieka to materia niepodzielna – aby ją rozbić, należało dokonać aktu gwałtu na naturze, czyli popełnić morderstwo. Jego dusza zostawała wtedy podzielona na części, niewielu było takich, którzy by tego pragnęli. Horkruksów można było stworzyć wiele, jednakże jak powiedział pewien profesor – „nawet jedna zbrodnia jest rzeczą straszną".

HORKRUKSY  A LORD VOLDEMORT

Żadnemu czarodziejowi nie udało się rozerwać duszy na więcej niż dwie części, do czasu Lorda Voldemorta, który stworzył siedem horkruksów (z tego jeden nieświadomie). Poza nim jedynym znanym twórcą horkruksa jest Herpon Podły. Z upływem czasu, Voldemort stawał się coraz mniej ludzki, a przemianę, której się poddał, można wytłumaczyć tylko tym, że jego dusza uległa strasznemu okaleczeniu, a więc przekroczył granice tego, co nazywa się złem. Spowodowało to, że jego świat uczuć i odczuć bardzo się różnił od zwykłego. Horkruksami stawały się pieczołowicie przez niego wybierane przedmioty, cieszące się wielką sławą. Po zniszczeniu horkruksów Voldemort stał się zwykłym śmiertelnikiem z okaleczoną i pomniejszoną duszą.

HARRY POTTER JAKO HORKRUKS

Harry stał się nietypowym horkruksem, niepełnym. Horkruks w nim powstał bez użycia odpowiednich zaklęć, cząstka duszy Voldemorta była bardziej, jak pasożyt niż rezydent w horkruksie, ponieważ Harry miewał wizje w piątej części serii lub bolała go blizna, kiedy Voldemort przeżywał silne emocje. Dzięki temu Potter znał mowę węży. Ponadto Harry jak każdy człowiek był podatny na zranienia, „zniszczalny", co nie leżało w naturze horkruksów.

CIEKAWOSTKI

Horkruksy Voldemorta: Dziennik Toma Riddle'a, Pierścień Marvolo Gaunta, Czarka Helgi Hufflepuff, Medalion Salazara Slytherina, Diadem Roweny Rovenclaw, Harry Potter ( nie zamierzony), Nagini.

Są przypuszczenia, że magia czarodzieja jest w jego duszy. Rozrywanie duszy na strzępy powinno więc osłabić magicznie czarodzieja. Lord Voldemort pomimo tego, że miał ułamek duszy wciąż był potężny. Może tworzenie Horkruksów zmniejszało posiadaną przez Voldemorta duszę, ale nie magie. I ta cała potężna magia musiała się zmieścić w maleńkim skrawku duszy. Mogło to wywoływać cierpienie na poziomie, który nie jest świadomie odczuwalny, ale było tak silne, że doprowadziło to Voldemorta do szaleństwa.

Każde morderstwo rozdziera duszę, ale bez zaklęcia, które by tę dusze oddzieliło z dala od ciała po pewnym czasie dusza znów się połączy.

W księdze  Tajemnice Najczarniejszej Magii można znaleźć zaklęcie tworzenia horkruksów.