Chapter 47

1K 307 279
                                    

Comment goal 100
Vote goal 100

පුතේ!

ඔම්මා.!

පුතේ අපිට මේ තැන ආරක්ශිතද? ඇයි ඇයි අපිට අදම උන්ගෙන් ඈතකට යන්න බැරි.


"ඔම්මා අද රෑට ලොකු කුනාටුවක් එනවා කියලා ඩිපාර්ට්මන්ට් එකෙන් අපිව ඉන්ෆෝම් කලා .දැනටමත් පයින් ගස් දෙකක් අපි යන පාරට කඩන් වැටිලා.මේ වගේ වෙලාවක මට ඔයාලව එලියට අරගෙන යන අවදානම ගන්න බැහැ .ඔම්මා බය වෙන්න එපා.මේ මගෙ හොදම යාලුවයි මමයි කැලෑව ඇතුලෙ හදපු ගෙදරක්. අපි දැනටමත් පෙන්ත්හවුස් එකෙන් ගොඩක් දුර ඇවිල්ලා ඉන්නෙ. හෙට උදේ වෙනකන් අපිට මේ තැන ආරක්ශිතව ඉන්න පුලුවන්.


"ඔම්මා බය වෙලාද ජැක්සන් "

"ජී චන්ග්"

ජැක්සන්ටත් ලීනටත් පිටුපසින් හිටගෙන හිටියෙ ජැක්සන් ගෙ ඩිපාර්ට්මන්ට් එකේම ඔහුත් එක්ක එකට රාජකාරි කරන ඔහුගෙ හොදම මිතුරා ජී චන්ග් වුක්.

කලිසම් සාක්කු දෙකට අත් දෙක දාගෙන ජැක්සන් ට පිටුපසින් හිටගෙන හිටිය ජී චන්ග් ඔහු දිහා බියමුසු බැල්මකින් බලන් ඉන්න ලීනා වෙත ඇවිදන් ආවා.

"ඔම්මා කිසිමදේකට බය වෙන්න එපා .අපි මේ ඉන්න තැන ගැන දන්නෙ මමයි ජැක්සනුයි විතරයි.ඔයාලා හෙට මේ ගෙදරින් යනකන් අපි හැමෝම මෙතන ආරක්ශිතයි. ඔයාලව ආරක්ශිතව ජේජු වලින් එලියට අරන් යන වගකීම මට දෙන්නකො."



ලීනාගෙ අත් බය වැඩි කමට වේගයෙන් ගැහෙනවා. ලීනගෙ අනෙක් පසින් ඇය ලගට ඇවිත් හිටගත්ත ජැක්සන් ලීනගෙ ගැහෙන අත තද කරලා අල්ලගත්තා .

"බය වෙන්න එපා ඔම්මා.හැමදෙයක්ම හොදින් වෙයි.ජී චන්ග්නුත් අපිත් එක්ක ඉන්නවනෙ."


"බෙයා..බෙයා කොහෙද මගෙ පුතේ. "


"හියුජින් ලග ඔම්මා.මම ටිකකට කලිනුත් බලලා ආවෙ .බෙයාටයි හියුජින්ටයි දෙන්නටම නින්ද ගිහිල්ලා.හියුජින්ගෙ ඔඩොක්කෙ උඩ ඔලුව තියන් අපෙ බෙයා හොදටම නිදි ."


"හැමදෙයක්ම හොදින් වෙයි නේද මගෙ පුතේ.මගෙ පුතේ අපිට බෙයාව පරිස්සමෙන් මෙහෙන් අරන් යන්න පුලුවන් නේද? ඔම්මට අප්පව ගොඩක් මතක් වෙනවා .අප්පා හිටියනම් මගෙ රත්තරන් පුතාට මේ තරම් බරක් ඔම්මට නොදී ඉන්න තිබ්බා. ඒත් ඒත් පවුකාර මට මගෙ පුතාට බරක් වෙනව මිසක් වෙන කරන්න දෙයක් නැහැ.මේ අසරන ඔම්මට සමාව දෙන්න මගෙ පුතේ."



Stolen Love Where stories live. Discover now