Κεφάλαιο 4, παρτ 5

139 18 11
                                    

Πρέπει να είμαι τουλάχιστον 20 λεπτά μόνη στο πίσω μέρος της αίθουσας Ακόμη δεν έχω βρει κάτι εκτός από αυτά που ήδη έχω διαβάσει στις διάφορες ιστοσελίδες. Πόλεμοι, απραξία, πολιτικά κινήματα, ανεξαρτησία, λίγα λόγια για τις μάγισσες και την καύση τους και τα περισσότερα που ήδη ξέρω. Σκέφτομαι ότι κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι μυστικό ώστε να το ξέρουν μόνο οικογένειες που προέρχονται από τις... ούτε να το πω δεν μπορώ. Τις μάγισσες. Ίσως είναι έτσι όπως τα είπαν τα κορίτσια. Στην αναζήτηση μου στο ίντερνετ έψαξα και για τους ''δαίμονες στο Σάλεμ''. Η εικόνα τους όπως βέβαια και των μαγισσών έχει αλλοιωθεί με τα χρόνια και ο καθένας έχει σχηματίσει την δική του γνώμη και φανταστική φιγούρα. Τα κορίτσια είπαν ότι είναι σαν άνθρωποι και συμπεριφέρονται το ίδιο μόνο που όπως και οι μάγισσες έχουν δυνάμεις –ίσως και ισχυρότερες φαντάζομαι- με μια κύρια. Την υποβολή. Μετά από μισή ώρα στην βιβλιοθήκη αποφασίσω να φύγω για να μην ανησυχήσει η θεία και ο Ίθαν. Καθώς διασχίζω το πάρκινγκ ακούω πάλι αυτό το περίεργο σύρσιμο και πλησιάζω ένα αμάξι απ' το οποίο ακούγεται. Τίποτα. Γυρνάω και σε απόσταση αναπνοής βλέπω τον Ζάντερ μπροστά μου. Πάω να πέσω αλλά με κρατάει και μου χαμογελά.

''Με τρόμαξες'', του λέω και νιώθω τον φόβο να με κατακλύζει χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί. Μάλλον ο Ζάντερ μου το βγάζει. Τον φόβο. Είναι μυστήριος τύπος.

''Συγγνώμη, δεν ήθελα να σε τρομάξω.'', λέει και με κοιτάει με αυτά τα εκφραστικά μάτια.

''Δεν σε είδα σήμερα στο σχολείο'', λέει τελικά.

''Με έψαξες;'', λέω και εξαφανίζω τον φόβο μου.

''Για να πω την αλήθεια, ναι!'', μου λέει και μου χαμογελάει.

''Λοιπόν ; Τι κάνει ένα όμορφο κορίτσι μόνο του έξω τη νύχτα;'', συνεχίζει.

''Τρεχάματα, τώρα με συγχωρείς αλλά έχω αργήσει'', του λέω. Πάω να τον προσπεράσω για να φύγω αλλά με κρατάει. Με κοιτάει έντονα βαθιά στα μάτια και ψιθυρίζει.

''Το ξέρω ότι με θες.''

''Συγγνώμη;'', λέω και τον κοιτάω περίεργα.

''Από την πρώτη μέρα που με είδες. Με σκέφτεσαι, με βλέπεις παντού. Και αυτήν την στιγμή... Θες να με φιλήσεις.'', λέει και με κοιτάει για άλλη μια φορά βαθιά στα μάτια. Έρχεται κοντά μου και κάνει κίνηση να με φιλήσει όταν τον χαστουκίζω στιγμιαία.

''Τι στο καλό κάνεις;'', του λέω ενώ εκείνος πιάνει το χείλος του.

''Δεν ξέρω τι παιχνίδι παίζεις και ούτε θέλω να μάθω. Το μόνο που θέλω είναι να μείνεις μακριά μου.'', του λέω αφήνοντας τον σύξυλο στο πάρκινγκ.

Αιώνιες Μάχες: Σατανικά Παιχνίδια  #BKAW18 #WWSA2k2018 #WBC2018Where stories live. Discover now