Αιώνιες Μάχες: Σατανικά Παιχνίδια #BKAW18 #WWSA2k2018 #WBC2018

Κεφάλαιο 12, παρτ 2

''Θα την σκοτώσω!'', φωνάζει και με κάνει να αναπηδήσω απ' τον φόβο μου. Δεν τον έχω ξαναδεί τόσο θυμωμένο. Αρχίζει να περιφέρεται γύρω μου με τα ανοιχτά γαλάζια μάτια του τέρμα ανοιχτά από έκπληξη και από θυμό.

''Τόσες μέρες με έβλεπε να υποφέρω, να μην κάνω τίποτε και εκείνη μου την είχε στημένη!''

''Είμαι σίγουρη ότι το έκανε για να σε προστατεύσει, είναι επικίνδυνο το ξέρεις αυτό'', προσπαθώ να του πω ήρεμα. Πιάνω τον ώμο του αλλά αυτός γυρνά απότομα.

''Όχι, δεν το έκανε για αυτό. Απλά δεν είναι το κέντρο της προσοχής, όπως πάντα. Βέβαια, δεν έχει τον αδερφό της να είναι συνεχώς δίπλα της, αλλά όχι κι εκείνος να μην βρει την ευτυχία! Να του την σπάσουμε εντελώς!'', φωνάζει και κλοτσάει πεσμένο κράνος του με δύναμη. Τρέχω κοντά του και γυρνάει καθώς του πιάνω το πρόσωπο απαλά.

''Δεν έχει σημασία τώρα πια. Είμαστε μαζί τώρα'', του λέω ήρεμα. Εκείνος με κοιτά βαθιά στα μάτια. Προσπαθώ να τον νιώσω, και έχει δίκιο. Αλλά όλα αυτά πέρασαν τώρα. Αναστενάζει, με παίρνει πάλι στην αγκαλιά του και με φιλά ξανά. Αυτό το φιλί είχε το διπλό πάθος απ' το πρώτο, σε έκανε να μην θέλεις να σταματήσεις. Ποιος θα' θελε; Ένιωθα την απαλή υφή της γλώσσας του στην δική μου, τα χέρια του στην μέση μου να με συγκρατούν και ταυτόχρονα να με αγκαλιάζουν. Μείναμε έτσι για λίγο, τόσο δύσκολο να αποχωριστείς τα χείλια του.

''Δεν θα έπρεπε να πάμε πίσω στην βιβλιοθήκη;'', του λέω γελώντας.

''Μμ, όχι!'', λέει αποσπώντας μου μικρά φιλιά.

''Ζάντερ, αλήθεια τώρα πρέπει να πάμε. Έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα να λύσουμε'', του λέω και εκείνος σταματά.

''Μμ, έχεις δίκιο. Πάμε'', λέει φιλώντας με άλλη μια φορά και κατευθύνεται προς την μοτοσικλέτα. Ανεβαίνω πάνω μαζί του και τυλίγω τα χέρια μου στην μέση του και τον αγκαλιάζω. Τον νιώθω να χαμογελάει και χαμογελάω κι εγώ. Με το γύρισμα του κλειδιού η μηχανή ανάβει και ξεχυνόμαστε στον δρόμο.

Η Ελένα δεν ανησυχούσε για το ότι μείνανε μόνοι. Απ' την στάση και των δυο δεν θα φανταζόταν ποτέ ότι θα μπορούσαν να καταλήξουν εκεί που είναι τώρα. Δεν ήθελε να μάθει ο Ζάντερ τι είχε κάνει, ήταν σίγουρη ότι θα την καταλάβαινε μια μέρα. Ότι έκανε το έκανε για αυτόν. Εδώ και μισή ώρα δεν άκουγε τίποτα απ' την Σάντρα. Αυτή την κοπέλα την συμπαθούσε περισσότερο απ' τις άλλες δυο. Εκτός του ότι δεν ήταν πολύ ομιλητική, δεν την ενοχλούσε και τα έκανε όλα μόνη της. Την έκαναν όμως να γελάει τα παράπονα που έκανε κάθε τόσο για την σκόνη, το λιγοστό φως, τις παλιατζούρες που πατούσε, τους τόνους βιβλίων... Πήγε στην άλλη άκρη της αίθουσας όπου την είδε να κάθεται και να διαβάζει ένα μεγάλο βιβλίο με προσοχή.