ကြၽန္

ကြၽန္ အပိုင္း ၁၇

"ကြၽန္" အပိုင္း၁၇
.
ေကာင္ေလးကေတာ့သူလုပ္ေနက်အတိုင္းျပဳမူေနတာပါပဲ..သူကသာ...

စားေတာ့လဲေကာင္ေလးကတို႔တို႔ဆိတ္ဆိတ္ေလးသာစားေနသည္ေၾကာင့္မုန္ညင္းရြက္ေက်ာ္ေလးေတကိုထည့္ေပးေနရသည္..
အသားေလးေတပါထည့္ေပးေနမိပီးမွ.သူ႔ကိုယ္သူျပန္သတိရသည္....ငါဘာေတလုပ္ေပးေနမိပါလိမ့္

ဒီဝမ္ရိေပၚဟာ လူေတကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့အစြမ္းမ်ား႐ွိေနသလား..ငါကေရာသူ႔ကိုဘာလို႔ဒီလိုေတလုပ္ေပးေနမိရတာလဲ.....ဆိုတာကိုေတာ့စိတ္ထဲကသာ..ေတြးလိုက္ျခင္းေတပါပဲ..

ပါးစပ္ကလႊတ္ခနဲထြက္မိသြားတာေတက..

စားလို႔မေကာင္းဘူးလား..ဘာလို႔မစားတာလဲ..

အာ..ေကာင္းပါတယ္အစ္ကို.စားေနတာပါ

ဒါဆို.ဘာလို႔ထပ္ထည့္မစားတာလဲ

က်ေတာ္ဝပီမို႔လို႔ပါအကို

ေကာင္ေလးကထိုသို႔ျပန္ေျဖပီးတိတ္ဆိတ္သြားျပန္သည္..ထိုေတာ့မွသတိထားမွိတာကေ႐ွာင္က်န္႔..ေကာင္ေလးစားတာကေၾကာင္စာေလာက္မ်ွသာ..
ဟုတ္ေတာ့လဲဟုတ္သည္..ေက်ာင္းမွာဆို..သူတို႔စားႂကြင္းေတကိုသာစားရတဲ့ဒီကေလးကအက်င့္ျဖစ္သြားလို႔ေနမွာပါ..

တခါတေလဆို..ထမင္းပင္မက်န္.ဟင္းခြက္ေတခ်ည္း က်န္ခဲ့တဲ့ေန႔ေတဆို..ေကာင္ေလးဘလိုစားေသာက္ေနခဲ့ပါလိမ့္..ဝမ်ားမွဝပါရဲ႕လား...

မဝလို႔ဝယ္စားရေအာင္လဲ..ဒီကေလးကိုသူပိုက္ဆံတျပားမွေပးမသံုးထား..
သတိတခ်က္ထားမိရာက..စဥ္းစားလိုက္ေတာ့တသီတတန္းႀကီးေပၚလာတာက..သူဒီေကာင္ေလးအေပၚ..မတရားစြာ..ျပဳမူမွိတာေတခ်ည္း
ေခါင္းတခ်က္ခါယမ္းကာပင္..ထိုအေတြးေတကိုေခါင္းထဲကထုတ္ပစ္လိုက္ရသည္.

ဒီလိုနဲ႔စားေသာက္ပီးေတာ့ေ႐ွာင္က်န္႔ကဧည့္ခန္းမွာTVထိုင္ၾကည့္ေနသည္..
ေကာင္ေလးကေတာ့..ကုပ္ကုပ္ေလးနဲ႔စားပြဲမွာစာထိုင္လုပ္ေနတာပါ..သို႔မို႔ေၾကာင့္ သူရီမုကိုယူကာ..အသံကိုေလ်ွာ့ခ်ေပးလိုက္မိျပန္သည္..
ထိုကဲ့သို႔ျပဳမူေပးမွိၿပီးမွ....႐ွစ္..ဘာလို႔အဲကေလးဘက္ကိုပဲေတြးေပးမွိေနရတာလဲကြာ....
ေတြးရင္းTVၾကည့္ေနေပမဲ့စိတ္ကေတာ့မွန္ျပင္ေပၚမွာ႐ွိမေနခဲ့ထိုေကာင္ေလးကိုပဲမမွိတ္မသုန္ၾကည့္ေနခဲ့မွိတာ..
ထိုကေလးစာအုပ္ေလးကိုပိတ္သိမ္းလိုက္ေတာ့မွ