ကြၽန္

ကြၽန္ အပိုင္း ၇၁

"ကြၽန္" အပိုင္း ၇၁
.
.
.
.
.
အဲေန႔ကေပါ့ သူတို႔တဖြဲ႔လံုး ထိုကေလးအား သနားလို႔မဆံုးခဲ့ၾကေပ..

ဘာလိ့ဆို ထိုကေလးေလးက အိမ္မွာပါ အိမ္အလုပ္ေတလုပ္ေနရတာဆိုတာ သူတို႔သိလိုက္ၾကရျခင္းေၾကာင့္ပါေလ..

ဝမ္ရိေပၚေလးက ထိုအေၾကာင္းကိုမေျပာျပေပမဲ့သူတို႔အစစ္ေကာင္းလို႔သာပါ
လွည့္ပတ္ေမးၾကရာမွ ေပၚလာျခင္းပါေပ..

ဒါကိုပဲ ထိုကေလးကေျပာပါေသးသည္..သူမပင္ပမ္းပါဘူးတဲ့ေလ..

ဝဋ္ေႂကြးႀကီးလိုင္တာကေလးရယ္..

လို႔သာ ဟြိဳက္ခြမ္းတို႔မွာ တႏိုင္ေတာ့သည္..

ထိုေန႔ကထိုကေလးေလးတေယာက္ငရဲက်ခဲ့ပါသည္ဆိုတာကိုေတာ့ ဘသူတဦးတေယာက္မွမသိလိုက္ပါပဲ..

ထိုေန႔က ဝမ္ရိေပၚေလးအိမ္ျပန္ေရာက္ခဲ့ေတာ့

ေတာ္ေတာ္မွ ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား.

အစၠိဳ..

ဟင္း..ကြၽန္လိုေကာင္က လူလိုသူလိာေနခ်င္ေနတာလား

အစၠိဳ...

လာ ဝမ္ရိေပၚ ေျဖစမ္းပါငါ့ကို

မဟုတ္ပါဘူး

ေက်ာင္းခ်ိန္မွာအျပင္ထြက္ပီး ဘသူ႔ကိုျမဴဆြယ္ေနတာလဲ

ေတာ္ပါေတာ့အစ္ကို အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူး

ကြၽန္ကကြၽန္လိုပဲေနေလ..ကြၽန္ေကာင္ရဲ႕ အဲ့တာေတြနဲ႔မင္းနဲ႔တန္လို႔လား

ဆိုေတာ့ ေခါင္းေလးသာငံု႔သြားတဲ့ကေလးကို ဆိုဖာေပၚတြန္းလွဲခ်ကာ..ထိုကေလးရဲ႕ဗိုက္ကေလးေပၚတက္ခြထားပီး ပါးကိုဘယ္ျပန္ညာျပန္႐ိုက္ခ်ပစ္ပါသည္

ျဖန္း...ျဖန္..

အ..အား..

ဘာလဲ မင္းလင္ေတက မင္းဆီကဘာေတရလို႔လဲပိုင္းလံုးေကာင္

ေမာ့ေမာ့ေလးသာၾကည့္ပီး ဝမ္ရိေပၚက ဘာမွျပန္မေျဖခဲ့

ေျဖေလ..ျဖန္း...ျဖန္း မင္းမွာပါးစပ္မပါဘူးလား ကြၽန္လိုေကာင္ရဲ႕

အစ္ကို အင့္..ဟင့္အင္

မင္းလိုေကာင္ကေလ..ဘာမွအဆင့္မ႐ွိဘူး ဘယ္ေနရာမွအသံုးမဝင္ဘူးဆိုတာ သိရဲ႕လား