Will it ever get better x de bankzitters

Pijnlijke enkel

(Milo's Pov)
Opeens hoor ik geschreeuw achter mij. Ik kijk achter mij en zie dat Daantje in de rivier is gepleurd. We moesten allemaal super hard lachen. Daantje zelf gelukkig ook. "Nou jostie kom er uit." Zegt Rob dan. "Ja ja wacht even." Zegt een doorweekte Daantje. Ik steek mijn hand uit zodat ze makkelijker omhoog kan klimmen. Ze probeert op te staan maar valt meteen weer op de grond. "Griepzooi m'n enkel." Dit ga je toch niet menen denk ik bij mezelf. Op de laatste dag van de vakantie moet er natuurlijk weer iets gebeuren.

Ik glij van de rand af en til Daantje op. Ik zet haar op de rand neer en klim dan zelf ook weer uit de rivier. Nu waren mijn schoenen helemaal doorweekt maar dat maakt niet veel uit. We besluiten om met z'n alle even bij een bankje te gaan zitten die verderop staat. Van af daar kunnen we de zonsondergang kijken en kan ik natuurlijk dadelijk het kettinkje geven. We lopen met er met z'n alle naartoe en Daantje huppelt er een soort van achteraan. Of hoe ik het ook moet noemen.

We zitten met z'n alle naar de prachtige zonsondergang te kijken. Ik weet het het klinkt heel cliché. Normaal ben ik ook niet van dat kleffe gedoe maar dit was echt mooi. Daantje zat naast mij. "Daantje, ik heb nog iets voor je." Zeg ik. Ze kijkt mij aan met een vragende blik. Ik pak een zakje uit mijn broekzak en geef het aan haar. "Alsjeblieft" ze pakt het snel uit met een grote glimlach op haar gezicht. "Oh Milo hij is echt heel mooi!" Zegt ze nu met een nog grotere glimlach. Ik geef haar een knuffel. "Tuurlijk ik weet ook gewoon hoe ik een vrouw moet verleiden." We schieten allebij in de lach terwijl de rest ons vragend aankijkt.

Het was al redelijk donker geworden dus we hadden besloten om terug naar de Vila te lopen. We waren er nu al weer bijna. Daantjes kleren waren nog helemaal nat en mijn schoenen ook. "Wil je dadelijk wat van mij lenen??" Vraag ik omdat ik weet dat Daantje eigenlijk alleen jurkjes had meegenomen en haar trainings pak. Maar het meeste was al ingepakt. "Dankje Miel, dat zou fijn zijn." Ik ondersteunde Daantje al de hele weg een beetje. Haar enkel deed namelijk nog vreselijk veel zeer. We hadden besloten om in Nederland even naar de huisarts te gaan omdat het waarschijnlijk alleen gekneusd was.

Eenmaal aangekomen bij de Vila liep iedereen eigenlijk meteen naar hun kamer. Ik en Daantje natuurlijk ook. Ik gaf haar een shirt en korte broek van mij aan. We kleden ons beide even snel om en gaan dan in bed liggen. "Wil je al slapen of even een filmpje kijken?" Vraag ik aan de Brabander naast mij. "Eigenlijk wil ik al gaan slapen schat." Antwoord ze "is goed." Ze komt dichter tegen mij aanliggen en legs haar hoof tegen mijn borst kast. Langzaam vielen we in slaap.

(Daantje's Pov)
Ik word al de hele nacht elke keer wakker door de pijn in mijn enkel. Ik besluit om naar toch maar even naar beneden te lopen en een icepack te halen. Ik verlos me uit Milo zijn armen en probeer de kamer uit te lopen. Wat nog best moeilijk ging door de pijn in mijn enkel. Ik val uiteindelijk omdat ik door mijn enkel schiet. Milo schiet meteen wakker . "Schat waarom lig jij op de grond?" Vraagt hij bezorgt. "Ik wou beneden even wat spullen halen want mijn enkel doet echt veel pijn. "Ga maar weer terug in bed liggen ik ga het wel halen." Zegt Milo terwijl hij de kamer uitloop.

Ik was nu al 10 minuten aal het wachten en Milo was nogsteeds beneden. Wat is die toch allemaal aan het doen. Opeens hoor ik voetstappen op de trap. Dat moet Milo wel zijn. Natuurlijk had ik gelijk en doet hij de deur voorzichtig over. Wat heeft hij nou weer allemaal. In de ene hand heeft hij een dienblad met daarop 2 blikjes drinken en snoep. En in de andere hand heeft hij een icepack, pijnstillers en zijn laptop die hij heeft geklemd onder zijn arm.

"Wij gaan een film kijken want jij kan niet slapen." Zegt hij met een lief lachje. We zetten alles op bed en dan legt hij de icepack voorzichtig op mijn voet. We kiezen samen een film uit en dan kruipt hij in mijn armen. Wat best schattig was omdat hij 1.90 was en ik 1.60. Na de film klapte Milo zijn laptop dicht en legde de ret van de spullen ook weg. Dan kruipt hij weer in mijn armen en vallen we samen in slaap.