Will it ever get better x de bankzitters

Eventjes weg

(Robbie's Pov)
Milo is boos, Koen voelt zich vreselijk kut, en Daantje is overstuur. Wat hier net allemaal is gebeurd in het halfuurtje dat ik boven was. Geen idee.

Ik besluit om naar Milo te lopen en even met hem te praten over wat er is gebeurt. "Milo mag ik binnen komen." "Ja hoor." Zegt een geïrriteerde stem. Ik loop naar binnen en zie daar Milo zitten met een boze gezichtsuitdrukking maar ook tranen die over zijn wangen lopen. "Wat is er toch allemaal gebeurt maatje?" Vraag ik hem. "Nou kijk ik zag Daantje daar zitten met Koen in haar armen." "Het spijt me maar zo heb ik *vrienden* nog nooit zien zitten." "Milo luister is even goed naar mij, denk je nou echt dat Daantje vreemd zou gaan." "Dat meisje kan haar mentale gezondheid niet op de goede toeren houden zonder jou." Zeg ik nu zelf lichtelijk geïrriteerd. "Nee maar hoe ze daar zat met ko ." "Nee Milo luister nu is goed, als Koen overstuur is mag Daantje hem troosten." "En dan haar ook nog is vieze hoer noemen." "TERWIJL JE ZELF NOG HEBT ZITTEN ZOENEN MET EEN ANDERE CHICK IN BENIDORM." Schreeuw ik nu is zijn gezicht, voor dat ik wegstorm.

(Milo's Pov)
Robbie stormt weg. Hij had gelijk. Ik weet niet wat er in mijn hoofd rondging op dat moment maar ik denk dat ik jaloers was. Ik besluit om naar Daantje te lopen. "Daantje mag ik binnen komen." "Ja." Hoor ik in een gebroken stem van de andere kant van de deur. Ik voel mij schuldig. Ik open de deur en zie daar Daantje en Robbie zitten. "Dus snap je nu wel dat je de fout in bent gegaan." Zegt Robbie nogsteeds erg opgefokt. "Ja Rob dat snap ik, kan ik even met Daantje alleen praten?" Vraag ik hem. "Ja is goed maar als je ook maar iets doet ik vermoord je."

"Daantje ik weet niet wat me bezielde maar ik denk dat door alle emotie van de afgelopen dagen ik gewoon boos ben op mezelf en het uit op andere." "Het was echt niet mijn bedoeling." Probeer ik uit te leggen. "Milo ik hou heel veel van je maar ik heb je meteen vergeven toen in Benidorm, en nu maak je weer een grote fout die mij heel veel pijn doet." "Ik wil je vergeven maar nu niet." "Oh oké ja snap ik wel." Antwoord ik.

Ik loop naar mijn kamer en pak een koffer. Ik heb besloten om even naar mijn ouders te gaan. Dan kunnen Daantje en ik even afstand van elkaar nemen. Ik pak gewoon een paar setjes kleding in en ondergoed en nog een extra paar schoenen. Ik loop even naar beneden waar de de jongens voetbal zitten te kijken. "Hey mannen ik ga even voor een tijdje naar mijn ouders." Zeg ik voor dat ik naar de voordeur loop. Ik wacht niet op een antwoord van de jongens. Ik open de deur en sluit hem achter mij. Daarna loop ik naar mijn auto toe. De hele weg naar mijn ouders zit ik te janken. Ik was nooit zo emotioneel

(Daantje's Pov)
De jongens zitten beneden voetbal te kijken. Opeens hoor ik de voordeur open gaan en weer dicht vallen. Dan hoor ik een auto starten. Ik loop naar mijn raam en open de gordijnen. Ik zie de auto van Milo wegrijden. Oh, heb ik toch iets fout gezegd. Ik wil hem niet kwijt. Ik wil bij hem liggen. En dat hij door mijn haren kriebelt en me gerust stelt. Ik begin voluit te janken. Ik raak in paniek en schiet in een paniek aanval. Ik weet niet wat ik moet doen en begin te hyperventileren. Opeens hoor ik voetstappen op de trap.

Het waren Raoul, Matthy en Robbie. Koen lag nog in zijn bed ik denk dat ze daar op even gingen checken. Ik krijg bijna niks meer mee en alles draait om me heen. Opeens hoor ik iets dat lijkt op een deur die opengaat. "Het meisje, ik ben het Raoul." "Je zit in een paniekaanval dus we gaan even wat oefeningen doen."

Hij probeert allemaal ademhalings oefeningen het helpt een beetje. Ik wil iets zeggen maar ik krijg het bijna niet uit me mond. "Wat zei je Daantje?" "I..I..ik wil Milo." Zeg ik buiten adem. "Meisje dat snap ik maar Milo is nu even weg." Probeert Raoul mij gerust te stellen

Het helpt niet. Ik ben nog steeds een beetje boos op Milo maar ik wil weet in zijn armen liggen. Ik wil weer zijn aanraking. Niet eens sexueel nee ik wil gewoon knuffelen. En kusjes. Hij is de enigste die mij nu gerust kan stellen.
Ik hoor Raoul bellen maar ik weet niet wie het is. Ik hoop Milo.