CINDERELLA_AND_ME_08

59 9 0
                                        

මන් බලන් හිටියේ මගේ වෙදගිල්ලට මරියා දාපු මුද්ද දිහා. තනිකඩව හිටපු මට අන්තිමට මේ පිස්සු ගෑනිව එන්ගේජ් කරගන්නත් වුනා නේද! හෝල් එකේ එකා දෙන්නා නැතිවෙද්දී ඒ ගැන කිසිම තැකීමක් නොකර මන් බලන් හිටියේ මගේ අතේ තියන මුද්ද දිහා. මදැයි උදව් කරන්න ගිහින් හම්බෙච්ච තෑග්ග.

"නෑ නෑ තාත්තේ මගේ කොල්ලගේ නම සිහස්න නෙවෙයි සනසිදු."  මරියා එයාගේ තාත්තාට මාව අදුන්නලා දුන්නේ ඒ මනුස්සයට අමතක වෙන ලෙඩකුත් හැඳිලා කියලා මානසිකව වට්ටලා. අඬලා අඬලා අන්තිමට මේ කෙල්ල මාව රවට්ටගත්තා. මේ ගෑනු කියන ජාතිය නම් මන් මලත් ආයේ විශ්වාස කරන්නේ නෑ.

"පුතේ මේ කෙල්ල හොඳටම බීලා. ත්‍රිශ්වීගේ ගෙදර නේ යන්නෙ මේ කෙල්ලවත් එක්කන් යන්න හරි ද? පරිස්සමින් බලාගන්න දැන් ඉතින් දෙන්නා-"  මරියාගේ තාත්තාට කියන්න ගිය එකත් කියාගන්න බැරි වුනේ මරියා ඇවිත් මගේ ඇගේ එල්ලුන නිසා. අනේ මන්ද මේ අහිංසක මිනිහා ඇත්තටම මේ පිස්සු ගෑනි කියන ඒවා විශ්වාස කරනවා නේ.

පුදුම ආදරයක් මේ කෙල්ලට තියෙන්නේ. ශික්! බීලා බීලා බේබද්දීයක් වගේ.

"තවත් රෑ වෙන්න කලින් මෙයාව ගෙදර එක්කන් යන්න."  මරියාගේ තාත්තා එහෙම කියලා එතනින් ගියේ පුදුම කලකිරිච්ච මූඩ් එකකින්. අනේ මන්ද මගේ බෙල්ලත් හිරවෙලා තියෙන්නේ මේ පිස්සු මරියා එල්ලිලා ඉන්න විදිහට.

කොහොමහරි එයාවත් කාර් එකට දාන් එච්චර දුරක් එන්න වුනේ නෑ මෙන්න මේ මරියා කෑ ගහලා අඬන්න ගත්තා.

"අනේ අර වතුර ගොඩ ලඟට එක්කන් යන්නකෝ." යකෝ බීච් එක ඒක. හොටෙල් එකෙන් එලියට ආවා විතරයි. කොහොමත් මටත් හුස්ම ගන්න බැහැ වගේ තිබිච්ච නිසා හුලං ටිකක් වදින්න බීච් එක පැත්තට යන එක හොඳයි කියලා හිතුනා.

කාර් එක බීච් එක ලගින් නවත්තපු ගමන් මරියා පොඩි එකෙක් වගේ දුවන් ගියේ බීච් එක පැත්තට. පිස්සු හොල්මනට ඕන දෙයක් කරගන්න කියලා මන් වැල්ලේ දිගා වුනා. මේ පිස්සිව බදින මිනිහට බුදුසරණයි ඉතින්.

කෝකටත් ආයෙම මන් මරියා දිහා බලන් හිටියා. බීලා ඉන්න නිසා මොනා හරි වුනොත්. රැල්ල පාගන එක දාලා ආයේ වැල්ලටම ආපු මරියා මට ටිකක්‌ ඈතින් ඉදගත්තා. වෙරි හිඳිලා වෙන්න ඇති.

ᴄɪɴᴅᴇʀᴇʟʟᴀ ᴀɴᴅ ᴍᴇ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»Donde viven las historias. Descúbrelo ahora