සුපුරුදු විදිහට ප්රිත්වී මාව හොයන් ඇවිත් තිබ්බා. ගෙදර යද්දී රෑ එකොළහට විතර ඇති. ගේ ඇතුලට පය තිබ්බ ගමන් සසනිඳු මාව බදාගත්තේ හෙන හය්යෙන්. පිස්සු ද මන්ද මේ ලගකදී ඉදන්.
"ත්රිශ්වී, සසනිඳු ඔයාලා දෙන්නම ඔයාලගේ බෑග් ලෑස්ති කරගන්න."
"ඔයා අපිව ආයෙම චයිනා යවන්න ද හදන්නේ? මොකක් හරි ලොකු කරදරයක් වෙන හැමවෙලේම ඔයා කරන්නේ අපිව චයිනා යවන එක. කලින්ම කිව්වා මන් නම් එන්නේ නෑ." ප්රිත්වී කියපු දේ මේ පාරත් සසනිඳු පිළිගත්තේ නෑ. ඇත්තටම මටත් බැහැ එහෙට යන්න. එහෙට ගියත් හොටෙල් එකට වෙලා ටීවී බල බල මාස ගණන් එකම විදිහට කාලේ කන්න ඕනේ.
"මන් දන්නවා ඔය දෙන්නම ඔය වැඩේට කැමති නෑ කියලා. ඉතින් මන් හිතුවා ඔයාලව සිහස්න එක්ක යවන්න."
"සිහස්න එක්ක ඒ කොහෙටද?" ඒක මට ටිකක් හය්යෙන් කියවුනා. ඇත්තටම ඒ මනුස්සයා එක්ක කොහෙ යවන්න ද?
"දන්නේ නෑ."
සිහස්න POV
ප්රිත්වී සර් කෝල් කරලා ඉක්මනට ත්රිශ්වීගේ ගෙදර එන්න කිව්වා. නිකන් නෙවෙයි මගේ බෑග් මලු ටිකත් උස්සගෙන. ඒත් ඒ ඇය් කියලා තමයි මට හිතාගන්න බැරි.
"මෙයාලව එක්කන් යන්න. කොහෙටහරි. එයාලට එයාලගේ පාඩුවේ ඉන්න දෙන්න. මේ දෙන්නගෙම වගකීම ඔයාට භාර දෙනවා. සති දෙකක් යනකම් මොනම හේතුවකටවත් මෙහෙ එන්න එපා." අඩුම මට ත්රිශ්වීගේ ගෙදර ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට යන්න හම්බුනෙත් නෑ. ප්රිත්වී වදකාර ට්වින්සලා දෙන්නව මගේ ඔලුව උඩට ගෙනත් පත බෑවෙව්වා.
මන් කියලා කොහෙ එක්කන් යන්න ද? අපේ ගම විතරයි තියෙන්නේ. ඒත් ඒක ආරක්ෂිත ද? ප්රිත්වී දෙයක් කිව්වොත් එයා ඒක හොඳට හිතලා බලලා කියන්නේ. මන් ප්රිත්වීව විශ්වාස කරනවා. එයා කිව්වේ ඒ දෙන්නට එයාලගේ පාඩුවේ ඉන්න දෙන්න කියලා. ඒ කියන්නේ එයාලාව මන් එක්කන් යන්නෙ කොහෙ වුනත් එයාලා ආරක්ෂිතයි කියන එක.
මන් නම් පොඩි එකී දිහා බැලුවේවත් නෑ. බලන්න එපැයි අය්යය් නංගිගෙයි ලව් එක. ඔව්වා කැලේ සස්සා මරියාව දැක්ක ගමන්. මරියා මාව එල්ලයි. එයා එහෙ ගියෙත් මුගේ ගැන නොහිතා පාඩුවේ ඉන්න නේ. එහෙට මන් මූව ආයෙම එක්කන් ගියාම.. මට මරියාගෙන් ගැලවිල්ලක් නැතිවෙයි.
YOU ARE READING
ᴄɪɴᴅᴇʀᴇʟʟᴀ ᴀɴᴅ ᴍᴇ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»
Non-Fictionරටම පිළිගත් එකම රාජකීය පව්ලේ කිරුල හිමි කුමරිය, ත්රිශ්වී.. ආරක්ෂකයෙකු ලෙස කුරාත්යක් වලට බැඳෙන කඩවසම් තරුණයා සිහස්න.. සැබවින්ම ඇයද කිරුළට හිමිකම් කියන්නේ? රාජකීය පව්ලේ සැගවුණු සාමාජිකයෙක් ඉන්නවා ද? එහෙනම් ඒ කව්ද? මේ ඔවුන්ගේ කතාව. †CINDERELLA AND M...