හුගක් ලස්සන සංගීතය මැද්දේ මමයි ත්‍රිශ්වීයි අපේම ලෝකෙක තනිවෙලා හෝල් එකේ හරි ලස්සනට වෙනමම රටාවකට අඩි තිය තිය ලස්සනට නටන ගමනුය් ඉන්නේ. ටිකකට කලින් එයාට නටන්න ආරාධනා කරපු පිරිමි ළමයව ප්‍රතික්ෂේප කරලා ඒ සැනින් එයා මාත් එක්ක ඩාන්ස් ෆ්ලෝ' එකට ඇවිත් නටන්න ගත්තා. මේ මොහොත මට විස්තර කරන්න ඕනේ. අනේ මන් කවියෙක් වුනානම් මේ මොහොත ගැන මතක් වෙන වාරයක් වාරයක් පාසා වචන වලින් මේ මොහොත ආයෙම පනගන්වනවා.
මන් දන්නේ එක දෙයයි මේ විඩාබර ඇස් ඒවා දිහා මට සදහටම බලන් ඉන්න ඕනේ. ඒ ස්පර්ශය හැමදාම මට දැනෙන්න ඕනේ. මාත් එක්ක විතරක් හිනාවෙන ත්‍රිශ්වීව එයාව සදහටම මන් ලගින් තියාගන්න ඕනේ.
මන් ත්‍රිශ්වීගේ සිහියෙන් එලියට ආවේ වටෙන් ඇහුන අත්පොලසන් සද්දෙට. පාටිය තවත් පැයකින් විතර ඉවර උනාම ත්‍රිශ්වී,මරියා,සස්සා ඒ තුන්දෙනාම මට කලින් ගෙදර ගියා.
"ප්‍රිත්වී සර් ඇය් එන්න කිව්වේ?" කවුරුත් නැති හෝල් එකේ හිටියේ මමයි ප්‍රිත්වී ස'රුය් විතරයි. ඒත් නොහිතපු විදිහට ප්‍රිත්වී සර්ගෙන් ලැබිච්ච පාර මට හිටන් ඉන්නවත් පණ නැති කරා. මගේ ඔලුව මොනාදෝ ගෝනියකින් වහනවා දැනෙනවත් එක්කම මගේ දර්ශන පටය අදුරු වුනා.
.
.
.
.
.
.
මගේ අත් ඒවා පුටුවක බැදලා දාලයි තිබුනේ. අමාරුවෙන් ඇස් ඇරලා වටපිට බලද්දීයි තේරුනේ මන් ඉන්නේ ලොකු හිස් කාමරේක. පුංචිම පුංචි කහපාට ලයිට් එකක් ඇරෙන්න ඒ කාමරේ වෙන කිසිම දෙයක් තිබුනේ නෑ. ඒත් ඇය් මාව මෙහෙම බැදලා දාලා තියෙන්නේ?
මගේ කල්පනා ලෝකේ මට එච්චර වෙලා රැදිලා ඉන්න ඉඩක් නොලැබුණේ මන් ඉස්සරහට ආපු ප්‍රිත්වී සර් නිසා.
මගේ කොන්ඩෙන් අල්ලලා මගේ බෙල්ල පිටිපස්සට කරපු ප්‍රිත්වී සර් මගේ මූනට එබිලා මන් දිහා හුගක් අවධානයෙන් පරීක්ෂා කලා.
"තමුසේ කව්ද? ආර්යන් තමුසෙගෙ කව්ද? මේ හැමදේම කුමරියව නැතිකරන්න ත්‍රීග්‍රා වල අය යොදපු සැලැස්මක් ද? උබ මේවට සම්බන්දයි ද?" ප්‍රිත්වී සර් අහපු දේවල් වලින් එකකටවත් උත්තර දෙන්න තරම් මට පණක් නෑ. මට වතුර බොන්න ඕනේ. ඒත් ඒක ඉල්ලන්නවත් මට පණක් නෑ.
YOU ARE READING
ᴄɪɴᴅᴇʀᴇʟʟᴀ ᴀɴᴅ ᴍᴇ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»
Non-Fictionරටම පිළිගත් එකම රාජකීය පව්ලේ කිරුල හිමි කුමරිය, ත්‍රිශ්වී.. ආරක්ෂකයෙකු ලෙස කුරාත්‍යක්‌ වලට බැඳෙන කඩවසම් තරුණයා සිහස්න.. සැබවින්ම ඇයද කිරුළට හිමිකම් කියන්නේ? රාජකීය පව්ලේ සැගවුණු සාමාජිකයෙක් ඉන්නවා ද? එහෙනම් ඒ කව්ද? මේ ඔවුන්ගේ කතාව. †CINDERELLA AND M...
