මගේ ඇග පණ නැතුව ගියේ ඒ සුදු රෙද්ද යට හිටපු මගේ මරියාව දැකලා. මන් පණ නැතුව එතනම ඇදගෙන වැටෙද්දී සස්සා කෑ ගගහා මරියාව බදන් අඬන්න ගත්තා.
"කුමරියනි යන්න එපා. කුමරියනි." ආරක්ෂකයෝ කොච්චර නවත්තන්න හැදුවත් ත්රිශ්වී දුවන් ඇවිත් සස්සා ලගින් හිටගත්තේ පුදුමෙන්. ඒ ඇස්වල කදුළු නිමක් නැතුව ගලන් යනවා. මට හිතාගන්න බැහැ තාමත් මොනාද වුනේ කියන්න.
"බැහැ.. මන් තොපිලට මෙයාව ගෙනියන්න දෙන්නේ නෑ. ඒ මගේ!! මගේ!! මගේ ම.. රි.. යා.." ප්රිත්වී ඇවිත් සස්සාව එහාට කලේ නර්ස්ලට එයාලගේ රාජකාරිය කරන්න ඉඩ දීලා.
අනේ මට අඬන්න ඕනේ. ඒත් ඇය් කදුළු එන්නේ නැත්තේ.
"සිහස්න.. අනේ උබ ගිහින් කතා කරපන්කෝ.. උබ කිව්වොත් ඒකි එය්.. අනේ පලයන්කෝ. අනේ අනේ.. අනේ..." සස්සා ප්රිත්වීගෙන් ගැලවිලා ඇවිත් මන් ලග දනගහගෙන දොඩවන්න ගත්තා.
"ඒ උබට මන් කියන එක ඇහෙනවා නේද? අනේ බන් පලකො.. අනේ අරුන් මගේ කෙල්ලව අරන් යන්න හදනවා.. අනේ.." මගේ කම්මුලට ගගහා කියපු සස්සා අඬ අඬම බිම ඉදන් අඬන්න ගත්තේ මගෙන් කිසිම උත්තරයක් නොලැබුණු නිසා.
ත්රිශ්වී ප්රිත්වීගෙ පපුවට බර වෙලා අඬනවා මන් මගේ ඇස් කොනෙන් දැක්කා.
"අනේ!!" උගුර ලේ රහ වෙනකම් සස්සා කෑ ගගහා අඬද්දී පොලිසියේ කෙනෙක් ආවේ සුදු ලියුම් කවරයක් එක්ක. ඒ ලියුම් කවරේ ප්රිත්වී ගෙ අතට දුන්න එයා අනික් අය එක්ක ආයේ ඒ පෙට්ටිය ළගට ගියේ තොරතුරු රැස් කරගන්න.
ඇය් ඇය් මරියාම!? ඒකි මොනාද කලේ? රස්සාව ගහලා ගියත් කමක් නෑ කියලා මන් ඇම්බියුලන්ස් එක ළගට ගිහින් එතන හිටපු ඩොක්ටර් කෙනෙක්ට කතා කලා.
"මට මෙයා එක්ක ඉස්පිරිතාලේට යන්න පුළුවන් ද?"
"ඔයා එයාගේ කව්ද?"
"මන්!? මන් එයාගේ අය්යා."
"එහෙම ද අපිට පව්ලේ කෙනෙක් ඕන වුනා. ඒත් ඉතින් මෙතැන තත්වේ නිසා. කමක් නෑ ඔයාට පුළුවන් එයා එක්ක එන්න." ඩොක්ටර් කිව්ව සැනින් මන් එයාලා එක්කම ඇම්බියුලන්ස් එකට නැග්ගා. මන් නැග්ගට පස්සේ එයාලා ඇම්බියුලන්ස් එක පණ ගැන්නුවේ හොස්පිටල් එකට යන්න.
YOU ARE READING
ᴄɪɴᴅᴇʀᴇʟʟᴀ ᴀɴᴅ ᴍᴇ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»
Non-Fictionරටම පිළිගත් එකම රාජකීය පව්ලේ කිරුල හිමි කුමරිය, ත්රිශ්වී.. ආරක්ෂකයෙකු ලෙස කුරාත්යක් වලට බැඳෙන කඩවසම් තරුණයා සිහස්න.. සැබවින්ම ඇයද කිරුළට හිමිකම් කියන්නේ? රාජකීය පව්ලේ සැගවුණු සාමාජිකයෙක් ඉන්නවා ද? එහෙනම් ඒ කව්ද? මේ ඔවුන්ගේ කතාව. †CINDERELLA AND M...