මරියා POV
"තමුසේ මාව අල්ලන්නත් ඕනේ නෑ තමයි." මේ සනසිදුකාරයා ෂොපින් මෝල් එකේ ඉදන් ගෙදරට එනකම්ම මාත් එක්ක ලොකු වලියක් ඇද්දා. පුදුම යකෙක් තමයි ඉතින්.
"අනේ මේ සනසිදු මට ඔයාව අල්ලන්න තරම් අමාරුවක් නෑ හරි ද?"
"මගේ නම සසනිඳු.. සනසිදු නෙවෙයි."
"ඒක ද දැන් තියන ලොකුම ප්‍රශ්නේ තමුසෙට.. ආ!?" මන් අතේ තිබ්බ මල්ලෙන් සනසිදුගේ ඔලුවට එකක් දීලා ඇරියේ දැන්වත් ඒ බෝක්කු කට වහගනී කියලා.
"පිස්සු ගෑනි මට ගැහුවා නේද? මගේ ජීවිතේම කෑවා."
"මන්!? පිස්සු ගෑනි." ආපු තරහට මන් ආයෙම අතේ තිබ්බ මල්ලෙන් දෙක තුනක්ම ගැහුවා. ඒත් මේ සනසිදු කාරයා ඒක නිකන් අතෑරියේ නෑ. ඒ මල්ල මගෙන් උදුරලා මටත් හොඳ පාරක් දුන්නා. ඒක රිදෙනවා. මගේ දකුණු මොලේ මැරෙන්නත් ඇති ඒ පාර නිසා. කෙල්ලෙක්ට ගහනවා ද මන් අහන්නේ!? තිරිසන් සනසිදුකාරයා.
"බව් බව් බව්!!" අනේ වෙලාව කොච්චර හොඳයි ද කියනවා නම් කොහෙන්දෝ ඉදන් ටොමී කියන සොම්බි බල්ලත් එතැනට දුවන් ආවා. අනිවාර්යෙන් ඔය බලු වැඩේ කරන්න ඇත්තේ ත්‍රිශ්වී.
"මරියා එන්න." සනසිදු ටොමීට තියන බයටම වලියත් අමතක කරලා මාත් එක්ක කාර් එක ඇතුලට ගිහින් දොර ලොක්‌ කරගත්තා.
ඌප්ප්ස්!
සනසිදු මගේ ඔලුව එයාගේ පපුව අස්සේ හංගන් ඉන්නේ බයටම ද මන්ද! මොනා උනත් පොර කියුට් වගේම හරි හොඳයි. මන් මගේ ඔලුව එයාගේ පපුවෙන් අය්න් නොකරම පොඩ්ඩක් විතර ඔලුව උස්සලා එයාගේ සුවඳ ඉව කලා. පොත්වල තියෙන්නේ අමුතු අමුතු සුවඳවල් එනවා කියලා. එහෙම සුවඳක් නම් ආවේ නෑ හැබැයි එයා ළග රස්නෙයි.
මොනා උනත් අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගන්න ඕනේ. කොල්ලා ලස්සනයි නේ එච්චරයි. මන් තව ටිකක් සනසිදුගේ පපුව අස්සේ ඔලුව හන්ග ගත්තා. අම්මෝ එයාගේ හාට් බීට් එක හෙන හය්යෙන් ගැහෙනවා. සනසිදුත් කල්ප වගේම බල්ලන්ට බයයි.
"මරියා.. අහ්හ්.. අහ්හ්.. සො.. සොරි.." සනසිදු එකපාරටම මාව එයාගෙන් ඈත් කලා. අම්මෝ රතුත් වෙලා. මහලොකුවට ඉන්නේ නම් කෙල්ලෝ අරහං වගේ.
YOU ARE READING
ᴄɪɴᴅᴇʀᴇʟʟᴀ ᴀɴᴅ ᴍᴇ «ᴄᴏᴍᴩʟᴇᴛᴇᴅ»
Non-Fictionරටම පිළිගත් එකම රාජකීය පව්ලේ කිරුල හිමි කුමරිය, ත්‍රිශ්වී.. ආරක්ෂකයෙකු ලෙස කුරාත්‍යක්‌ වලට බැඳෙන කඩවසම් තරුණයා සිහස්න.. සැබවින්ම ඇයද කිරුළට හිමිකම් කියන්නේ? රාජකීය පව්ලේ සැගවුණු සාමාජිකයෙක් ඉන්නවා ද? එහෙනම් ඒ කව්ද? මේ ඔවුන්ගේ කතාව. †CINDERELLA AND M...
