01 කොටස
"හලෝ..රහල්...."
"කියහන් ඟගනයා"
"කොහෙද ඉන්නේ??"
"හොස්ටල් එකේ"
"ගමනක් යන් බං"
"කොහෙද??"
"උඹලැ අයියා හම්බෙන්න"
"ඒ මොකටද??"
"අපිට වැඩක් තියෙනවා බං කරන්න"
"මම දැන් අපේ ඩීන් හම්බෙන්න යන්න හදන්නේ.. උඹ මුලින් පලයන්. මං එන්නන්. ප්ලේස් එක දන්නවා නේද? "
"ඔව් මං එනවා කියහන්"
"කියන්න දෙයක් නැ ඌ ඇති. හිටිලරයා මේ දවස් වල පොතක් ලියනවානේ. අපේ අයියා වල්ගේ වගේ ඇති🤣🤣"
"මට නම්බර් එක දාහන්.. අයියාගේ"
"හරි...එළ.."
-----------------------------------------
"හලෝ තේමිය අයියේ.."
"ඔව්. කවුද මේ.."
"අයියේ මම ඟගන.. රහල්ගේ."
"ආ පොඩි මට කිව්වා තමා. මල්ලි එන්න ලොකේෂන් එක දන්නවා නේද? 405 නම්බර් එක.."
"හරි අයියේ තැන්කිව්..."
සරල සුගම ඇඳුමක් දාගත්තා ම ඇති. අයියානේ.කළු ටි එකට කොට කලිසමක් දාන් හෙල්මට් එක ගත්තේ බයික් එකේම යන්න හිතන්. රහල් දුන්න ලොකේශන් එකට යන්න මට හිතුව තරන් වෙලා ගියේ නැ. පාර්කින් එකේ බයික් එක නවත්තලා ලිෆ්ට් එකට ගියේ හත් වෙනි තට්ටුවටම පඩිපෙලෙන් යන්න තරන් කිචියක් මේ වෙලාවේ තිබ්බේ නැති නිසා. ලිෆ්ට් එකට ගිහින් දොර වැහෙද්දිමයි ඇතින් එකෙක් එනවා පෙවුනේ. දොර වැහෙන එක නවත්තන්න ඕන උනත් ඌව දැක්කා ම මට නවත්තන්න හිතුනේ නැ. ආතල් එකක් ගන්න හිතන් දොර වැහෙන්න දුන්නා අරින්න බලන්න.
"යා...යා....නවත්තපන්...ආ.....ශික්.... පරයා...."
ඇතුලේ හිටිය මට ඇහුනේ ඒ ටික. අඩෝ මු... කියලා හිතුන නිසාම දොර ඇරෙන්න දුන්නා. එක අතක කොල මිටියක් අනිත් අතේ අයිස් කෝෆි එකක් අවුල් වෙච්ච කොණඩයක් නිදිමත පාට ඇස් දෙකක්.. හැබැයි පොර දැක්ක ගමන් පොඩි අමුත්තකුත් නොදැනුනාම නෙවේ.
"ආහ්... සොරි... මට තව පොඩිඩෙන් නවත්තගන්න බැරිවෙනවා"
පොර වචනයක් කිව්වේ නැ සද්ද නැතුව රවාගෙන ඉස්සරහා බලාගත්තා. නෙදකින් අපරාදේ මුට දොර ඇරියේ. එතකොටමයි මට කෝල් එකක් ආවේ. රහල්...
YOU ARE READING
Angry Writer..
Romanceලියන එක එච්චරම ලේසි වැඩක් නෙවේ.. ආදරේ කරන එකත් ඒ තරම්ම ලේසි වැඩක් නෙවේ.. තනියෙන්ම ඉන්න එක හොඳයි කියලා හිතෙන එක තනියෙම ජිවත් වෙන එක හැමදේම එක තප්පර ගානකට වෙනස් කරන්න පුලුවන් කමක් උඹට තිබ්බා. ඇත්තටම උඹ පොඩි එකෙක්. ජිවිතේ කිසිම දෙයක බරක් ගන්නේ නැති. ඒත...
