17 කොටස
"මනමාල මහත්තයා එහෙනන් වොශ් එකක් දාගන්නකෝ.. මම එන්නන් ටිකකින් අපිට මිටින්ග් එකක් තියෙනවා"
"කා එක්ක??"
"නිසල එක්ක"
"අර පර බල්ලා..."
"අහස් මේ පිස්සු කෙලින්න එපා. ප්රශ්න විසඳගෙන යනවා විතරනේ."
"ම්ම්.."
මම එහෙම්ම බාත්රුම් එකට වැදුනා වොශ් එකක් දාගන්න. එනකන් මට වදේයි නෝන්ඩියයි තේමියගෙන්. මම ඉතිං ඉවසන් හිටියා. අමතක වෙලා සබන් ගාද්දි ගඟන හපපු තැන තද උනා. අම්මෝ මේකානන් සිරාවට මිනි මස් කනවාද මංදා. මම එහෙම්මම මිර්ර එකෙන් මං දිහා බැලුවා. හරියටම වම් උරිස්සේ දත් පාර හිටින්නම හපලා. මගේ ඇඟිලි මම හෙමිට ඒ පාර වටේ අරන් ගියා. රිදෙනවා තමා ඒත් කියන්න නොතේරුන අමුතු හැඟිමක් හිතට දැනුනා. වැරදිලාවත් උඩකය නැතුවනන් ඉන්න වෙන්නේ නැ දැන්.
මගේ කල්පනාව බින්දේ මගේ ෆෝන් එක. ගඟන විඩියෝ කෝල් එකක් ගන්නවා. මට මේක අස්සේ ඉදන් විඩියෝ කෝල් ගන්න පුලුවන් ද යසට තියෙයි. මම කෝල් එක ගනන් නොගෙන වොශ් දාන් කාමරේට ආවේ ඔළුව පිහින ගමන්. ගඟන ජයාග්රාහි පස් වෙනි කෝල් එකත් ගන්නවා. මම එහෙම්මම ඇඳේ වාඩි වෙලා විඩියෝ ඔන් කලා.
මට ගඟන දැක්කාම හිනා ගියේ ගඟන කියන්න ගිය එක නැවතුනා මාව දැකලා. මම හිටියේ එක ටවල් එකක් ඇඳගෙන අනිකෙන් ඔළුව පිහ පිහ.
YOU ARE READING
Angry Writer..
Romanceලියන එක එච්චරම ලේසි වැඩක් නෙවේ.. ආදරේ කරන එකත් ඒ තරම්ම ලේසි වැඩක් නෙවේ.. තනියෙන්ම ඉන්න එක හොඳයි කියලා හිතෙන එක තනියෙම ජිවත් වෙන එක හැමදේම එක තප්පර ගානකට වෙනස් කරන්න පුලුවන් කමක් උඹට තිබ්බා. ඇත්තටම උඹ පොඩි එකෙක්. ජිවිතේ කිසිම දෙයක බරක් ගන්නේ නැති. ඒත...