Angry Writer 18

66 7 0
                                    

18 කොටස

මම ඉන්නේ මට වචන වලට හරවන්න බැරි සතුටක. ඒ වෙන මොකවත් නිසා නෙවේ අහස්. ජිවිතේ මම කවදාවත් හිතුවේ නැති අහස මගේ වෙලා. සැරෙන් සැරේට පාට වෙනස් කරන වලාකුළු වලින් හැඩ වෙනස් කරන අහස මගේ. මට කැගහලා කියන්න තරන් සතුටක මම ඉන්නේ. මම එහෙම්මම අහස්ට කෝල් එකක් ගත්තා. කෝල් දෙක තුනක් යනකන් අහස් ෆෝන් එක ආන්සර් කරේ නැ. ඉදලා ඉදලා ආන්සර් කරා.

අහස්!!!!

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

අහස්!!!!

අහස් නාලා. ශර්ට් එකක්වත් නැතුව ටවල් එකකින් කොණ්ඩේ පිහිදානවා. තෙත බේරෙන කොණ්ඩේ, තාමත් වතුර බින්දු තියෙන කිරි පාට අහස්ගේ පපුව දැක්කාම තප්පර ගානකට මාව ශොක් උනා. මට කියන්න ගිය එකත් අමතක උනා.

"මොකද ටිකක් ඉන්න බැරිද ගන්නකන්"

"මිම්..ආ... මොකද මායන් දානවාද??"

"මායන් මම පෙන්නන්නේ නැ උඹට. බලහන් මේ"

අහස් මට මම හපපු පාර පෙන්නුවා. මුලු කිරි පාට ඇඟටම එකම එක ලේ පාට දත් පාරක් තිබ්බා. මට මේ දැනෙන දේ මොකක්ද කියලා බේරගන්න බැරි උනත් මට මේ දැන් අහස්ට තුරුල් වෙලා ඉන්න ඕන කියලා දැනුනා.

"මොකද ගඟන ආහ්..."

"අහස්....මට ආයේ ඕන..."

"මොකා...??"

බලා ඉද්දි අහස්ගේ කට ඇරුනා.

"ඔයාව ඔහොම දකිද්දී ඇත්තටම මට ඔයා ළඟ ඉන්න හිතෙනවා.."

"ඔය බලන්න ඉතිං අප්පා... ජම්බු ගෙඩිය වගේ... අහස් ටි එකක් නැතුව මම නැතිවෙලාවට කාමරෙන් එලියට එහෙම යන්න එපා හරිද??"

"ඇයි මාව ඩැහැගෙන යයි කියලා බයද??"

"නැ අල්ලලා කාලා දායි කියලා බයයි"

Angry Writer..Where stories live. Discover now