18 කොටස
මම ඉන්නේ මට වචන වලට හරවන්න බැරි සතුටක. ඒ වෙන මොකවත් නිසා නෙවේ අහස්. ජිවිතේ මම කවදාවත් හිතුවේ නැති අහස මගේ වෙලා. සැරෙන් සැරේට පාට වෙනස් කරන වලාකුළු වලින් හැඩ වෙනස් කරන අහස මගේ. මට කැගහලා කියන්න තරන් සතුටක මම ඉන්නේ. මම එහෙම්මම අහස්ට කෝල් එකක් ගත්තා. කෝල් දෙක තුනක් යනකන් අහස් ෆෝන් එක ආන්සර් කරේ නැ. ඉදලා ඉදලා ආන්සර් කරා.
අහස්!!!!
අහස් නාලා. ශර්ට් එකක්වත් නැතුව ටවල් එකකින් කොණ්ඩේ පිහිදානවා. තෙත බේරෙන කොණ්ඩේ, තාමත් වතුර බින්දු තියෙන කිරි පාට අහස්ගේ පපුව දැක්කාම තප්පර ගානකට මාව ශොක් උනා. මට කියන්න ගිය එකත් අමතක උනා.
"මොකද ටිකක් ඉන්න බැරිද ගන්නකන්"
"මිම්..ආ... මොකද මායන් දානවාද??"
"මායන් මම පෙන්නන්නේ නැ උඹට. බලහන් මේ"
අහස් මට මම හපපු පාර පෙන්නුවා. මුලු කිරි පාට ඇඟටම එකම එක ලේ පාට දත් පාරක් තිබ්බා. මට මේ දැනෙන දේ මොකක්ද කියලා බේරගන්න බැරි උනත් මට මේ දැන් අහස්ට තුරුල් වෙලා ඉන්න ඕන කියලා දැනුනා.
"මොකද ගඟන ආහ්..."
"අහස්....මට ආයේ ඕන..."
"මොකා...??"
බලා ඉද්දි අහස්ගේ කට ඇරුනා.
"ඔයාව ඔහොම දකිද්දී ඇත්තටම මට ඔයා ළඟ ඉන්න හිතෙනවා.."
"ඔය බලන්න ඉතිං අප්පා... ජම්බු ගෙඩිය වගේ... අහස් ටි එකක් නැතුව මම නැතිවෙලාවට කාමරෙන් එලියට එහෙම යන්න එපා හරිද??"
"ඇයි මාව ඩැහැගෙන යයි කියලා බයද??"
"නැ අල්ලලා කාලා දායි කියලා බයයි"
YOU ARE READING
Angry Writer..
Romanceලියන එක එච්චරම ලේසි වැඩක් නෙවේ.. ආදරේ කරන එකත් ඒ තරම්ම ලේසි වැඩක් නෙවේ.. තනියෙන්ම ඉන්න එක හොඳයි කියලා හිතෙන එක තනියෙම ජිවත් වෙන එක හැමදේම එක තප්පර ගානකට වෙනස් කරන්න පුලුවන් කමක් උඹට තිබ්බා. ඇත්තටම උඹ පොඩි එකෙක්. ජිවිතේ කිසිම දෙයක බරක් ගන්නේ නැති. ඒත...