එයාගෙන් කදුලු හන්ගන් දුවන් ආව මම ආපහු වීල් චෙයා එකෙන් එයාගෙ අම්මවත් අරන් බෙහෙත් ටිකත් අරන් අම්මට ඕන කෑම බීම ටිකත් අරන් පූජ්ගෙ ගෙදරට ආවා...
අම්මව කාමරේට අරන් ඇවිත් එයාගෙ ඇදත් හදල දීලා එලියට ඇවිත් ඉස්සරහ ලී බන්කුවෙන් ඉදගත්ත මට පූජ් කතා කර... අතට දුන්න කිරි කෝපි එකත් එපා වෙන්නම පිහි තුඩක් පපුවවට බස්සනව වගෙ බර වචන වලින් දමල ගහන්න පටන් ගත්ත පුජ්ට අවසානෙ මන් අම්ම ඉන්නව කියලවත් ගානක් නොවීම බැනල දැම්මා...
කවදාවත් මම මගෙ කොල්ලව පහත් කරල නෝන්ඩි කරල පොන්නයෙක් වගෙ හිතල වැඩ කරල නැ... කවදාවත්ම... එත් පූජ් මට එවෙලෙ.කත කරේ මන් එයාව හෑල්ලුවට අරන් ඉන්නව කියල හිතාගන....පූජ් දන්නව නම් එය වෙනුවෙන් මෙ හිතෙ කොයි වගෙ අදහසක්ද තියෙන්නෙ කියල.
එය ඔහොම මාව සතෙක් ගානට දාන්නැ.. එයා දන්නව නම් මෙ අයත්මගෙ ඇත්තම මූන... එය කවදාවත් මට ඔය වගේ කත කියන්නැ...
ඇරත් මට ඔන උනේ හිත පිරෙන්නම හිතෙ කලකිරීම පොඩ්ඩක් හරි අඩුකරගන්න ඒ අම්මට මගෙ අතින්ම සලකන්න... මන් පිට එකා උනත් මගෙ හිතෙ එකයි කටෙ එකයි නැ... මගෙ අම්මට දීගන්න බැරි උන දෙයක්...මරනය පෙනි පෙනි ජිවත් වෙන එ අම්මට දුන්නෛ කියල ඒකෙ වරදක් තියෙන්න විදියක් නැ.. ඒත් මෙ සමාජ විදියත් එක්ක.. මිනිස්සු ඒක දකින්නෙ වැරදි කෝනෙකින්...පූජ්ගෙ පැත්තෙන් එයා හරි ... මිනිස්සු උදව් කරන්නෙ ඊට දෙගුනයක් දේවල් බලාපොරොත්තුවෙන්... එත් මට ඕන උනෙ ඒ වගේ පහත් දෙයක් නෙවේ... මට මැරෙන්න කලින් මගෙ පව්ලට නොවිච්ච යුතුකම් වැඩිහිටි නිවාසෙක ඉන්න අම්මල තාත්තලට හරි කරගන්න ආසාවක් හිත කොනෙ තිබුනා..ඒත් මම ඉන්නෙත් මාරය අතින් අරන් වෙද්දි මට විශ්වාසයක් තිබ්බෙ නැ ඒක කරගන්න පුලුවන් වෙයි කියලා...ඒත් හදිසියෙන් හම්බුන පූජ්ගෙ අම්ම මට හුගක් ලෙන්ගතු උනා.. එය අද හෙට.මැරේවිද කියන්න බැරි තැනක ජිවත් වෙනවනම්... ඒ හිතට සැනසීමක් දැනෙන දෙයක් කරොත් මොන තරන් වටිනවද....මට ඕන උනේ මගෙ පසු තැවිම නැති කරගන්න විතරක් උනත් අම්ම දන්න පූජ් නොදන්න දේවල් තියන නිස පුජ් මට බැන්න... කෑ ගැහුව... හැබැයි ලුසිෆර් ගේ ජිවිතේ.... ඇස් ඉස්සරහම එකෙක් මට කැ ගැහුව පලවෙනි වතාවත් ඒකම උනා...
CZYTASZ
❗ස්පන්දන❗( yizhan ) Complete
Fanfiction" එපා කිව දේම කරපු උබටත්.. උබව මගෙන් උදුර ගත්ත උන්ටත් මගෙන් සමාවක් නැ මගෙ සුදු...! " ඒක මෙ ලුසිෆර් ගෙ පොරොන්දුවක්....
