nefesim ol | Taekook texting+düzyazı

hayır sadece merak

Jungkook'un gözünden

Taehyung iki gündür okula gelmiyor. Normalde hasta olsa bile gelen çocuğa nolmuştu ki şimdi? Gözlerim etrafta onu ararken önüme çıkan namjoonla irkildim

"Hayırdır niye etrafa dikkatli dikkatli bakiyon manit mi var?"

Dediklerinin ardından takındığı muzip gülüş ağzının ortasına çakma isteğimi uyandirsa da
Şimdilik bunu es geçicem.

"Yok,yokta"

"Ne yokta?"

"Şu Taehyung varya"

"Ucube mi şu astımı olan"

"Evet"

"Ee nolmuş ona?"

"İki gündür yok"

"Ee?"

Anlamsız bakışlarının hedefini bana çevirdi.
Namjoon'a güvenirdim en yakın arkadaşımdı ne kadar dalga geçsede sır çıkmaz olduğu gerçeğini değiştirmezdi ilkokuldan beri birlikteydik ve beni hiç sattığını görmedim.

"Ya ne biliyim merak ettim"

"Endişelendin?"

Ağzından yükselen 'oo' nidasina aldırmadan etrafı tekrar kolaçan ettim sonra hafif kulağına eğildim.

"Hayır sadece merak"

"Kesin kesin"

"Sus amına koyayım ya"

Attığı hafif ve alaylı kahkaha ile ensesine bir tane yapıştırdım

"Anan güzel mi?"

"Annemi karıştırma yanlız"

"Neyse biliyon mu niye gelmiyor?"

"Yoo nerden biliyim ben gidip ona sorsana oğlum numarası yok mu?"

"Var,varda"

Anlamsız bakışlarının arasında tek kaşını kaldırıp bana baktı yavaş ve hafifçe süzdü

"Bizim jeon Jungkook biri için endişeleniyor bu günleride mi görecektik be"

"Kes ya"

Sinirlenmistim , çünkü bir ucubeye aşık olma gibi bir durum istemiyordum ki değildim de;yada ben öyle sanıyordum.

"Neyse ders var yürü hadi"

"Tamam bay inekjoon"

Kafama geçirdiği şaplakla gülerek kaçtım ve sınıfa çıktım. Tam kafamı sıraya koymuş uyumak için hazırlanmıştım ki hocanın 'jungkook baban geldi' diyisini duydum başımla onaylayıp toparlandım.

Babamın gelme nedeni bilmesem de yanına doğru yürüdüm,kafamı okşayıp saçımı karıştırdı.

"Ya baba ya! Yapma bozuluyor işte!"

Ellerimle saçımı düzeltirken babamın kıkırdadığını görüp bende güldüm düzelttikten sonra babam tebessümünü hiç bozmadan konuştu.

"Oğlum nasılsın?"

"İyiyim sen nasılsın baba?"

"İyiyim"

"Noldu bir şey mi oldu?"

Babam yutkundu ve garip bir şekilde yüzüme baktı.

"Eşcinselmişsin"

Gözlerim kocaman açık babama bakıyordum. Bunu namjoon'dan başka bilen yoktu ara sıra belli olmasın diye, sevgili yapıyordum. Ama şuan babam karşıma geçmiş yarım ağız bir gülümseme ile bana bakıyor.

"Ne!? Yok öyle bir şe-"

"Oğlum"

Sakin ama gür sesi beni korkuturken elini kafama koydu.

"Neden benden çekiniyorsun?"

"Ben senden çekinmiyorum!"

Babamdan mi cekinecektim?! Hah! O biraz zordu işte. Babam benim her kararına saygı duyan ve bana bırakan bir insandı. Beni asla sevgisinden mahrum bırakmamış ve hep arkamda durmuştu. Evet babama özenmiş olabilirsiniz ama onunda bir sorunu var. Belli belirsiz sinir krizleri, işte bu yönümü babamdan almışım.

"Oğlum ben senin hep arkandayım bilmiyor musun? Saklama gereği duymadan üzüldüm gerçekten üzüldüm"

"Baba özür dilerim, bana farklı bakmandan korktum yani sencede mantıklı bir korku değil mi?"

"Değil oğlum lütfen söyler misin ne zaman sana birini sevdiğin için kızdım? Tamam insanlar belki yargilarlar ama kalbinin atacağı kişiyi secemessin."

Gözlerimin dolmasına karşın tavana baktım.  Babama sıkı sıkı sarıldım oda bana aynı şekilde karşılık verdi.

"Ee ne yapmak istersin?"

"Eve gidelim baba"

"Hemen mi dolanalim biraz gelde"

"Hayır yorgunum"

"Tamam o zaman"

Eve gidip eşofmanımı giyip yattım yani ya ne yapayım derken aklıma bizim ucube takıldı.

Kimse okumuyor ama
Ben yazmaktan vazgeçer miyim
Tabikede hayır eheh