Çok geç yazıyorum sanırım.
Bölüm mektup ile başlıyor ve devamında yazılmış olan italik yazılarda kesik kesik anılar var.İyi okumalar;
Gökyüzüm.
Nice dağları, nice güzel toprakları, nice güzel yerleri nice iyi ve kötü insanları bünyesinde taşıyan, insanlığın ömrü boyunca ilgisini parlaklığı ile çeken büyük mavi semanın benim için beden bulmuş hali, yüce gökyüzüm, güzel sevgilim.
Affı olmaz yapılan bazı şeylerin. Verilen kararların geri dönüşü olmaz belki fakat sonunda iyiye veya kötüye açılan bir yol vardır elbette değil mi?
Sana olan bu uzun satırlarım, zayıf, güçsüz ve acınası olan bu kelimelerim, bu ucuz mektup o yollardan birisine çıkabilmem için tek şansım sevgilim.
Sahi ne oldu? Ne bitti ne gerçekleşti?
Nereden başlamam gerektiğini de bilmiyorum aslında. Sana kendimi nasıl anlatmam gerektiğini veya bu mektubu Taehyungtan aldıktan sonra okuyup okumayacağını da bilmiyorum sevgilim fakat ne karşına çıkabilecek yüzüm ne de sende beni dinleyecek sabır kaldı.
Kaçtım pek çok şeyden çünkü bilirsin savaşacak gücü olmaz bazen insanın. Asla kendimin suçsuz olduğunu savunabilecek bir noktada değilim biliyorum bitanem fakat en azından bilmeni istiyorum. Empati yapmanı ya da beni hemen affedip kollarımın arasına koşmanı beklemiyorum elbette fakat dinle. Sadece oku bu satırları.
Seni aldatmadım senden başkasına ne elim ne dudağım ne gözüm değdi. Hepsi babam yüzündendi hepsi onun suçuydu hepsine beni o zorladı ve benim yapabildiğim tek şey seni bundan uzak tutmaya çalışmaktı. Başaramadım özür dilerim canını yaktım.
Depoyu kötü de olsa hatırlarsın bilirim. Buna en son geleceğim.
Babam seninle birlikte olduğumu öğrendikten sonra beni de annemi de zorla oraya götürdü. Amacı annemin gözünde benim nasıl bir ibne olduğumu göstermek ve beni öldürmekti. Eşcinselliğe o kadar karşı birisiydi ki bunun için kendi oğlunu eşinin gözleri önünde öldürme riskini göze alabilmişti. Fakat işler babamın istediği gibi gitmedi. Hesabında benim ona karşı çıkmam yoktu. Benim onunla kavga edebilecek ve ona karşı gelecek kadar büyümüş olduğumu hiç kabullenmemişti.
O gece ölümü gören gözler annemin değildi sevgilim o gece benim gözlerim annemin ölümünü gördü.
Babam gözlerimin içine baka baka annemin canını aldı ve ben annemi korumak için hiçbir şey yapamadım o akşam. Görmemiş olmak istedim. Kesilen boynunu akan kanlarını ve kaçmamı söyler gibi bakan gözlerinin benim harelerime değmemiş olmasını istedim, her şeyi görmemiş olmayı istedim. Annem için ağlarken babamın beni suçlamasını duymamak istedim.
Babam öğrenmesin diye Tzuyu ile birlikteydim. Tzuyu her şeyi biliyordu en başından beri. En yakın arkadaşımdı, fakat babam bir şekilde seninle beni öğrendi.
Sonucu pahalı oldu benim için. Hayatımda gördüğüm ilk ve en muhteşem kadın olan kişinin ölümünü izlemek benim içinde kolay değildi Jimin.
Babam cinayeti üstlenecek birisini buldu. Fakir bir sokak adamının üzerine attı suçu ve adamın karşı gelebilecek hiç şansı yoktu. Kayıtlara öyle geçti. Adam annemi depoya kaçırıp orada boğazını kesmişti. Kaçmak için çabalayamadı bile adam, kabullendi. Hapishane onun fakir hayatından kaçış yolu gibi göründü belki de fakat arkasında bıraktığı küçük çocuğu için öyle olmadığına emindim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Sky |yoonmin|
FanfictionKüçük olan titreyen ellerini yavaşça kucağında oturduğu adamın yaralarına merhem olmak için kullandı. Kendi bedeninde ki yaralar henüz kapanmamışken; ağlayarak sevgilisinin patlamış dudağını temizliyordu. Sevgilisi uzun kemikli elini kucağın da ki g...