Bab 43

450 34 10
                                    

"Tak kelakar la Jiah. Kau kenapa gaduh pulak sekarang ni? Nak tunjuk kau hebat ke?" kak Izzah terus serang aku dengan soalan seraya aku pijak lantai court tu. Tak pasti kenapa dia nak sembang dekat court, maybe sebab tak nak orang lain dengar perbualan kami.

Aku dah cuak. Aku teringat kes dia marah aku sorang-sorang dekat tengah-tengah court tu sampai aku tak sempat dinner. 

Sekarang dah 11:00 malam. Tapi Al-Mulk belum mula lagi.

"Dia yang cari pasal dulu lah." jawab aku mahu menegakkan kebenaran. 

"Orang takkan cari pasal kalau kau tak buat hal la!" kak Izzah marah lagi.

"Ya Allah, betul. Jiah tak buat apa-apa pun. Baru harini la Jiah nampak muka dia dekat sekolah ni. Sumpah!" aku masih cuba mendapatkan kepercayaan dia. Aku dah bagitahu dia dah sebenarnya tadi, kenapa dia macam tak percaya aku kalini?

"Then, apa motif dia?" soal kak Izzah lagi.

"Mana lah saya tahu. Tanya dia lah." balas aku. 

"Kau lain eh sekarang? Lama dah aku perhati." kata kak Izzah lepas beberapa saat diam. 

Aku dah pandang dia pelik. Lain apa ni?

"Perasan tak perangai kau teruk sejak-sejak jadi  senior ni?" kak Izzah confront aku. Sinis.

Aku kerut dahi. Dia judge aku ke ni?

"Since when? Kak Izzah baru dekat sini berapa hari." aku mula mempersoalkan. 

"Sebab aku dekat sini berapa hari la aku nampak kau lain. Makin rude. Break rules. Futsal kelaut. Sekarang ni gaduh pula? Memang sah kau lain." jelas kak Izzah. Nadanya tegang kembali.

"Siapa fitnah ni? Ni mesti ada orang cerita bukan-bukan." aku meneka.

"Tak ada siapa cerita. Aku yang observe." balas kak Izzah. 

Observe sebab ada orang buka mulut kan? Macam lah saya tak tahu, banyak je orang cakap-cakap pasal saya. Kak Izzah pun tahu kan saya ni dari dulu lagi orang tak suka. Dulu saya nak naik jadi kapten pun orang tak suka, sekarang ni baru calon jadi ketua dorm, house capt sendiri tak setuju. Lepastu apa? Saya tak payah ada kawan? Kak Izzah tahu tak saya sorang-sorang je ever since korang semua tak ada. Nasib baik ada Yura. Itu pun ramai cakap bukan-bukan." aku meluah.

"Bingo! Yura. She's the problem."

"Asal pula?! You don't know how much I owe her. Dia banyak ada waktu semua orang tak ada!" aku tak puas hati. Kak Izzah pun nak jadi macam orang lain ke?

"Kau tak nampak ke? Atau kau pura-pura tak nampak eh?" kak Izzah masih berbasa-basi. Aku dah blur ni. Boleh pula dia ajak aku berteka-teki.

Tak nampak apa? Semua orang yang tak nampak struggle aku.

"Kau dengan dia, kau push away orang lain." kata kak Izzah.

"I'm not!" aku berkeras.

"Diam! Dengar aku cakap dulu!" kak Izzah berkeras juga.

"Memang la kau anggap dia je ada dengan kau, orang lain tak ada. Sebab apa? Sebab kau terlalu fokus dekat dia sorang, sampai tak nampak orang sekeliling. Kau ignore semua orang. Kau macam dalam dunia kau dengan dia je. Aku berapa hari je dekat sini yang kau cakap tu, ada kau datang cari aku? Ada kau ajak aku lepak macam selalu? Ada? Aku sedih Jiah kau macam ni. Piqa pun cakap benda sama. Aku ingat kita boleh re-do balik routine lama kita. Kalau macam ni baik aku dengan Piqa tak payah stay dalam." sambung kak Izzah.

Damn. Aku tersentak. Aku baru sedar pasal ni. Seminggu kak Izzah dengan kak Piqa dekat sini, aku tak ada dengan dorang langsung. Langsung. Selain daripada futsal dan kelas bio dengan diorang. Meaning, casual conversation like we used to do tak ada. Aku pergi futsal pukul 5, habis pukul 6 aku terus dinner dan prep macam biasa. Kelas dengan kak Piqa pun sama. Prep je jumpa dia, habis prep aku terus pack barang dan tinggalkan dia.

Salah Sarah 2Where stories live. Discover now