2. Bölüm- Cennet

730 37 43
                                    

2

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

2. Bölüm; Cennet; Cennetin kapıları.


Yağmurun, arabanın camına vuran sesiyle bakışlarımı camdan çektim.

Ellerim soğumuştu, bu mahalleyi görmek canımı yakmıştı.

Anılarım aklımdaydı, hiç birini unutamazdım.

Yağmur hızla yağıyordu, sel çıkar mıydı?

Yağmuru umursayacak vaktim yoktu. Yan koltuktaki çantamı sırtıma taktım ve arabanın kapısını açtım.

Mahalleden biraz uzağa, arabayı park etmiştim.

Arabadan indiğim anda, üstüme yağmur yağmaya başladı.

Çocukken huzur bulduğum bu yağmurda, bugün tiksinti duyuyordum.

Arabayı kilitledikten sonra hızlı adımlarla mahalleye doğru yürümeye başladım.

Şimdi nereye gidecektim? konum burada sonlanıyordu.

Sanırım mahalleye girip, insanlara babamı sormam gerekiyordu. En mantıklı çözüm yolu buydu.

Ancak farklı bir şey oldu. Geceleri mahallenin aktif olduğunu biliyordum. Ancak bugün, kutlama vardı.

Ne kutlaması olduğunu çözemiyordum. Hafızamı yokladım, ancak bir şey bulamamıştım.

Sokağa girdiğim anda, koşuşturan çocukları ve insanları görmek gülümsetmişti.

Çekip gitmek zorunda kaldığım mahalleme, şimdi babamı aramaya giriyordum.

Hayat garipti, hemde fazlasıyla.

Ancak burada ki insanlardan çok farklıydım. Özellikle giyiniş tarzımız, üstümdekiler beni bulun diye bağırıyordu.

Kirli sokaklar, bazen güvenli olurdu.

Bunu en iyi sokağın çocukları anlardı.

Artık birilerine babamı sormam gerekiyordu. Buralarda boş boş dolaşamazdım.

Kaldırımda oturmuş olan kadınların yanına doğru yürümeye başladım. Ellerim titriyor, soğuk soğuk terler akıtıyordum.

İhanet Aşkı.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin