• Nefes, mektupla terk edip giden babasını bulmak için babasının izini sürmeye başlar. Gittiği adreste, kimsenin bilmediği eğitim yeri olduğunu fark eder. Ancak bu eğitim yerinin, babası Gökhan Keskin'e düşman olduğunu bilmiyordur.
Alıntı;
"Ben baba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
15. Bölüm- Şansızlıklar; "şans bizi ne zaman bulacak eğitmenim?"
***
Belki zihinsel belki bedenseldi bu yorgunluğum.
Ancak yorgundum, bunu biliyordum.
Tüm bunları düşünürken derin bir nefes aldım. Bakışlarım kamera kayıtlarına kaydı.
Denizi orada bırakamazdık. Bedenine, iğneyle acı vermelerine izin vermezdik.
"Umarım başarabilirler.."
Denizi bi odaya getirmişlerdi. O odanın kamera kayıtlarını izliyorduk. Anıl ve Atlas ise, şırıngaları değiştirmişlerdi.
Plan basitti, Denizin bedenine acı çektirmek için iğneyle acı vereceklerdi. Ancak bizler buna izin veremezdik.
Anıl her zaman ki gibi araklama işlerinde çok iyi olduğu için, her şeyi halletmişti. İğneleri değiştirmiş, bu sayede Denizin acı çekmemesini sağlayacaktı.
Kamera kayıtlarını izlemeye devam ederken bir yandan ecel terleri döküyordum. Denize bir şey olma ihtimali beni korkutuyordu.
Sağlık çalışanları iğneyi Denizin vücuduna enjekte ettiler. Ardından, Deniz acıyla haykırmaya başladı.
Ancak bunların hepsi birer oyundu.
Deniz şırıngaların içinde ne olduğunu biliyordu. Yaptığı şey tamamen sahtecilikti.
Denize verdikleri acı merasimi bittikten sonra, sağlık çalışanları ve müdüre Hanne, odadan ayrıldılar. Bunu fırsat bilerek bizde kamera kayıt odasından ayrılmıştık. Kendi odalarımıza doğru ilerliyorduk.
Denizi özlemiştim, canı yanmıyordu biliyordum ancak şuan yanımda olmasını, bedenine sarılmayı çok özlemiştim.
Bana söyleyeceği sözcükleri özlemiştim belki de.
Aynı zamanda buraya çok alışmıştım. Denize ve diğerlerine.
Kendi kendime düşünürken, Miray elini omzuma attı ve dostça sarıldı. Yaptığı şeye gülümserken yürümeye başlamıştım. Miray bakışlarını bana çevirdi ve, "gerçekten çok güçlüsün Nefes!" diye haykırdı.
Gülümsedim ve bakışlarımı yere çevirdim. Sessiz kalmıştım, bizimkiler kendi aralarında beni desteklerken sadece gururum okşanıyordu.
