11. Bölüm- Yalanlar ve yalancılar; "Yalanı söyleyen yalancılar!"
***
Kapıyı tıklamadan hızla içeriye girdim.
Bakışlarım Ahenke kaydı. Sarı küt saçları ve giydiği beyaz takım elbisesi, güzel bir uyum sağlamıştı.
"Sanırım söyleyeceğin şey çok önemli. Kapıyı kıracak gibi girdiğine göre.."
"Bir dahakine kapıyı kırmayı düşünüyorum!"
Sinirle haykırmama gülümsedi. Ardından, "kapımız var. Bu kırabilirsin demek oluyor. Otursana.."
Kapıyı hızla kapatıp tam karşısına geçtim.
"Yangınla alakalı şeyleri nereye sakladın? söylesene!"
"Nefes! karşında müdüre olduğunu unutma. Yangınla alakalı şeyler evrak odasında değildi! hiçbir zaman da olmadı. Orada olduğunu zannettin. Ancak orada senin aradığın hiçbir şey yoktu zaten!"
Şaşkın bir şekilde yüzüne baktım. Yalan söylüyor olabilir miydi? yoksa hızlı mı inanıyordum?
"O zaman bana yangınla alakalı her şeyi getir! bende gerçek hayatımı öğreneyim.."
"Yangınla alakalı hiçbir şey yok elimde.."
Öfkelenmişti, sinirli bir halde suratıma bakıyordu.
"Nefes, bak şuan çok yoğunum..."
Eliyle camdan dışarıyı işaret etti. Ardından bakışlarını bana çevirdi.
"Onlara katıl lütfen. Gerçek hayatını bulacağım. Ama bana biraz zaman ver.."
Bir adım ileriye attım ve dolmuş gözlerimle suratına baktım.
"Bana yalan mı söylüyorsun?"
Derin bir nefes aldı. Bakışlarını yüzüme sabitledi.
"Sana yalan söylemiyorum. O oda da aradığın hiçbir şey yoktu. Hiç olmadı!"
"O zaman neden o odaya girdiğimiz de bize özür dilettirdin?"
Gözlerimden yaşlar hızla süzüldü. Kimseden cevap alamıyordum. Her gittiğim yer, her attığım adım çöküyordu.
"Kraliçe Verayla konuşmak istiyorum. O benim hayatımı biliyor.."
Bakışları sertleşti. Ciddiyetle suratıma bakıyordu.
"Nefes, kraliçeye çok güveniyorsun. Güvenme.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İhanet Aşkı.
ChickLit• Nefes, mektupla terk edip giden babasını bulmak için babasının izini sürmeye başlar. Gittiği adreste, kimsenin bilmediği eğitim yeri olduğunu fark eder. Ancak bu eğitim yerinin, babası Gökhan Keskin'e düşman olduğunu bilmiyordur. Alıntı; "Ben baba...