MAVERA

13. YENİ BİR DOST

Merhabaaaa! Nasılsınız? Umarım çok çok iyisinizdir. <3 

Hadi bölüm başındayken oy vermeyi bölüm aralarında yorum yapmayı unutmayıın. Okunmalar giderek artıyor ve bu beni inanılmaz mutlu ediyor. <3 Maveranın binler hatta milyonlar okunacağı günleri görür müyüz? umarım görürüz. 

Maverayı sevdiyseniz arkadaşlarınızla paylaşarak bana destek olabilirsiniz. 

Bana ulaşmak isterseniz; İnstagram: elifiliseyler, TikTok: elifliseyler

 İyi okumalar. :)

13. YENİ BİR DOST 

Panayırın içine doğru yürümeye başladık. Yeni türler öğrenmek, yeni yaratıklarla tanışmak istiyordum. Sessizlik içinde gideceğimiz yere ilerliyorduk. Epi bir anda durdu ve başını ellerinin arasına aldı. "Ah bunu nasıl unuturum?" diyerek bir kez kendine vurdu.

"Ne oldu Epi? Bir sıkıntı mı var?" Epi her zaman bir şeyleri unutur, bir şeyleri eksik yapardı. Bu anlık gelişmeler çok tanıdıktı, dikkatsiz bir yaratıktı. Aklı bir karış havada deyimi, Epi için vardı.

"Tomris seni yalnız bıraksam bana kızar mısın? Kütüphane görevlisi Benjamin beni çağırmıştı, onun yanına gidiyordum aslında ama aklımdan çıktı."

Epi'nin bu hallerine çok alışıktım, onunla bir yola çıkabilirsiniz ama yolun sonunda Epiyi asla yanınızda bulamazsınız. Bu birçok kez böyle olsa da bunu bilerek yapmadığının farkındaydım. Hemencecik dikkatini kaybediyordu.

"Sorun değil Epi. İşin bittiğinde, çok geç olmazsa, tekrar gel." Bacağıma sarılarak kafasını yukarı kaldırdı. "Özür dilerim, unuttum."

"Hayır, özür dileme, sorun değil. Asıl benim suçum," Kendi eğlencem için onun işine engel olduğum için kendimi çok suçlu hissettim.

"Hayır, hayır! Senin suçun yok, ben biraz sorumsuzum." diyerek kıkırdadı. Gülüşüne eşlik ettim. "Haydi, daha fazla geç kalma. Sonra görüşürüz." Diyerek el salladım.

"Görüşürüz çocuklar." bize el sallayarak geldiğimiz yöne ilerledi. Reha ile yavaş adımlarla ilerlemeye başladık.

Panayırda oturan grupların yanlarından geçiyorduk. Birçoğu ile göz göze gelsem de bunu umursamadım. Bazıları hariç, belki de beni ilk kez görüyorlardı. Aramızda oluşan sessizliği Reha bozdu. "Epi ile nasıl tanıştınız?"

"Güneye düştüğümde beni bulan oydu." O günü hatırlayıp tebessüm ettim. Buraya geleli uzun zaman olmuştu. "Daha doğrusu ben onu buldum." Güldü. "Nasıl yani?"

"Uyandığımda bulunduğum taşlık yerin yanında yol vardı. Epi ise oradaydı, sanırım çiçeklerle ilgileniyordu. Başta biraz korktum çünkü uyandığım anda biriyle karşılaşmayı beklemiyordum." Yanına gitme konusunda tereddüt etsem de onu Trox olduğunu fark ettim. Kuzeydeyken bazı türleri öğrenmiştim. Bildiğim bir tür olduğu için onun yanına gittim. Böylelikle tanışmış olduk."

"İyi ki uyandığında karşılaştığın kişi Epi oldu. Epi biraz saftır ama güvenilirdir."

"Evet, öyle gerçekten."

Sohbet ederek küçük adımlarla yürüyorduk. Konuşmak iyi hissettirmişti. Kalabalığın içine girmeden önce hissettiğim gerginlik uçup gitmişti. Yanımda yürüyen Reha'ya baktım. Uzun boylu, ince, teni parlayan bir adamdı. Maveranın işleyişinden, kurallarından bahsediyordu. Ben ise onu dinliyordum. Kısa sessizlikten sonra tekrar konuşmaya devam etti. "Güneye düştüğünde birçok kişi seni aradı ama seni iyi ki Epi buldu. Bu senin için en iyisiydi."