MAVERA

25. BÖLÜM

Selamlaaar, yeni bölüme hoş geldiniz. Umarım beğenirsiniz. Satır aralarında yorum görsem nasıl mutlu olurum bir bilseniz 🥺🥺🥺
İyi okumalarrr.

"Aşk bir kedi gibi sessizce sokuldu. Onun gelişini ne gördüm ne duydum. Aşk usulca içime yayıldı."

25. BÖLÜM

Mavera soğuk rüzgarlar eşliğinde güneşli günleri geride bırakmaya başladı. Sıcak, güneşli günler yerini soğuk, yağmurlu günlere bırakmıştı. Çiçekler solarken, ağaçlar da yapraklarına veda ediyordu.

Mevsim hızla değişirken benim taşınma işlerimde hızlanmıştı. Evin inşaatı için arazinin yapısı araştırıldı. Sürecin başlaması için hazırlıklar tamamlandı ve vakit kaybetmeden inşaata başlandı.

Mavera güneşli günlerini yaşıyor olsaydı, sıkı çalışma ile birkaç ayda tamamlanacak inşaat, kış şartları nedeniyle önümüzdeki bahara anca tamamlanacağı düşünülüyordu. Görevliler süreyi kısaltmak için sıkı çalışacaklarını belirttiğinde, onlara acele etmemelerini söyledim. İşler aceleye getirilirse bazı detaylar gözümden kaçabilirdi ve ben bunu asla istemiyordum.

İnşaatın ilerleyişinin her detayından haberim olmalıydı. Benden habersiz bir tuğla bile konulmamalıydı. Evin yapımında Bardia'nın belirlediği görevlilerin yanında benim seçtiğim görevliler de vardı.

Ve Ronlar.

Ve sık sık inşaatı benim için kontrol eden Kaya ve Reha.

Reha, inşaatın hava gözleminden sorumluydu. O ve arkadaşları, inşaat esnasında gözden kaçan durumlar yaşanmaması için dönüşümlü olarak kontrol ediyordu.

Borka'nın belirlediği ve ev tamamlandığında benim korunmamdan sorumlu olacak Ronların bir kısmını, buranın güvenliği ve olası durumlar için görevlilerdi. İnşaattan genel olarak mühendisler ve onların yanında getirdiği işçiler sorumluydu fakat arada Ronların devasa cüsselerine ihtiyaç duyuluyordu.

Burada inşaatlar, diğer pek çok şey gibi, daha ilkel ilerliyordu. Kuzeyde alıştığım teknolojik aletler burada yoktu. Kuzeyde de teknolojik aletlerle aram olmadığı için buraya uyum sağlamakta hiç zorlanmamıştım. Yeni ev vesilesiyle Zula'nın dışında daha çok zaman geçirmeye başladığımda burada yaşayanların hayatlarını daha iyi gözlemleme fırsatım olmuştu.

Yaratıklar, özel güçlerini olabilecek en az şekilde kullanıyordu. Gücün açığa çıkabilmesi için manaya ihtiyacı vardı. Mana, kişinin güçlerini kullanabilmesi için gereken en büyük enerjidir. Gücün herkeste aynı oranda olmamasının en büyük nedeni de manadır. Güç, mana ile aynı oranda ilerliyordu. Mana ne kadar çoksa kişi o kadar güçlüdür.

Özel güçlerin kullanılması ile kolayca azalabilen mananın geri kazanılması vakit alıyordu. Bunun için yaratıklar, önemsiz işlerde enerjilerini harcamaktan kaçınarak gündelik meselelerinde güçlerini kullanmazdı.

Bende onlara uyum sağlamaya karar verdim. Gideceğim yere portallar aracılığıyla gitmeye alışsam da bunu en aza indirmeye başlamıştım. Henüz diğer türlerin bölgesine geçecek kadar güvende hissetmiyordum ve bir süre beladan uzak durmak istediğimden geçit kapılarını kullanmamıştım.

Evimin inşa edileceği bölge merkezden ve pek çok yerden uzak olduğu için buraya da bir geçit kapısı açılacaktı. Yine de açılacak bu kapıyı evden çok uzağa konumlandırmaya kararlıydım. İstenmeyen misafirler öyle hemencecik evimi bulmamalıydı.

Bağımsız bölgeye taşındıktan sonra bu bölgenin benim olmasını sağlayacaktım. Bu bölge merkeze uzak olduğu için ve iki dağın arasında kaldığı için pek tercih edilmemişti lakin benim için stratejik olarak çok önemliydi.