MAVERA

33. BÖLÜM

33. BÖLÜM

Vücudumdaki panik dalgası Semira'nın paniği karşısında iyice artmıştı. Telaşla odadan çıkıp  mahzene inerken neler olduğunu anlayamıyordum.

"Neler oluyor?" dedim Borka'ya bakarak. 

Bodruma uzanan merdivenler karanlığın derinlerine ilerliyordu. Hızlı adımlarla karanlığa ilerledim. Alelacele gelişen olaylara anlam veremezken içinde bulunduğum belirsizlik beni daha da gerdi. 

"Biriniz bana neler olduğunu açıklayabilir mi?" dedim ilerlememi durdurarak. Aklım daha yeni kendine gelmişti. "Neden saklanıyorum? Neler oluyor?" 

Hemen ardımda beni kalkan misali sarmalayan Borka vardı. Eli kolumu kavradı ve durmamam için beni yönlendirdi. Tutuşu sert değildi. İlerlemeye devam ederken gergince konuşmaya başladı. "Olfixlerle bağlantın olduğunu öğrendiler." 

Söylediğini anlamlandıramadığım için durmak istetim ama Borka buna izin vermedi. Karanlık koridorda hızla ilerlerken konuşmaya devam ettim. "Olfixlerle bağlantım yok, ne saçmalıyorlar?!" dedim kolumu elinden kurtarıp onu durdurdum. 

"Kiros'un, yani babanın, Olfix olduğunu öğrenmişler." 

Mevsim başlangıcında Kiros'un Olfix olarak buraya geldiğini öğrenmiştim. Bu olay hemencecik Merkez İdaresine gitmişti ama halka yayılmasına izin verilmemişti. Bardia, yanlış anlaşılacak bir konu olduğu için gizli kalmasının uygun olduğunu söyleyerek konuyu kapatmıştı. O günkü karşılaşmadan sonra bir daha onunla karşılaşmamıştım hatta aklıma bile gelmemişti. 

"Bu nasıl mümkün olabilir?" Sesim daha çok mırıltı gibi çıkmıştı. Haftalar önce kapatılan mevzunun bir anda patlak vermesi bunun planlı bir saldırı olduğunu gösteriyordu. Başka açıklaması olamazdı. Bu olay Ronlar ve Kaya dışında, Merkez İdaresindeki yetkililer biliyordu. Ronlar ve Kaya'nın böyle bir pislik yapmayacağını bildiğim için oklar tek kişiyi gösteriyordu.

"Bardia," diye mırıldandım. "o yaymış olmalı." 

Borka sözlerime sessiz kalırken eli tekrar kolumdaki yerini aldı. "Gitmeliyiz." Ayaklarımı direterek onu durmaya zorladım. "Ne gitmesinden bahsediyorsun sen? Ne zaman kaçtığımı gördün?" Arkamı döndüğümde Semira ve birkaç Ronla yüz yüze geldim. Birkaç saniyelik duraksamadan sonra ilerlemek istesem de hareket etmeyip sabit kaldılar. "Açılın." dedim sakince. Sözlerime itaatsizlik ederek sabit durmaya devam ettiler. "Beni duymadınız mı? Açılın, diyorum!" 

Sözlerimin yok sayılması sinirimi harekete geçiren son damla olmuştu. Öfkem arttıkça vücudumdaki ateşin yükseldiğini hissediyordum. Başım dönüyor, avuç içlerin sıcaklığı yükseliyordu. İçimdeki volkan hareketlenmeye başlamıştı. "Emrime itaatsizlik mi ediyorsunuz? Ne haddinize! DERHAL ÖNÜMDEN ÇEKİLİN!" 

Sesim şiddetle duvarlara çarparak koridorda ilerlerken Ronlar duvara yaslanarak yolumu açtı. Geldiğim yöne ilerlemek için harekete geçtiğimde tekrardan Borka'nın engeli ile karşılaştım. 

"Bu düşündüğün kadar basit değil, Tomris. Birileri bütün türleri sana karşı kışkırtmaya başlamış." Elinde tuttuğu mızrağı ileri doğru savurarak dışarıyı gösterdi. "Karşına çıkanlar küçük bir azınlık değil, Şangallar kadar basit olmayacak. Sana karşı ayaklanıyorlar." 

Dönen başımı dizginlemek için duvardan destek aldım. Kontrolden çıkan kalp atışlarım, kesik kesik ciğerlerimi dolan hava ve titreyen vücudum kontrolden çıkmaya hazırdı. Sakin ol, dedim kendime gözlerimi kapatırken. Sakin ol, üstesinden gelebilirsin.  Zihnimde dolaşan sözler işe yaramasa da tekrar tekrar kendime hatırlattım.